مژده شیر اب رو می بنده و آخرین بشقاب رو توی ظرف شویی می ذاره ….
_ تپل مپل شدی ! .‌‌
با ختده سمتم نگاهی می ندازه و میگه : جاری بازی در میاری ؟ …
من اما دلتنگشم … دوسش دارم … خیلی … اندازه ی خواهری که ندارمش … جلو میرم و بغل باز میکنم … اونم بی میل نیست … مشتاقه …
بغلش که می گیرم میگم : آخیششش … دلم یه ریزه بود برات …
بیخ گوشم میگه : خوبی ؟ … گرفته ای ! …
منو میشناسه … از خیلی وقته پیش … ما ها با هم دیگه کلاس زبان میرفتیم و بعدش کاشف به عمل اومد فامیلیم و قراره جاری بشیم …
لبخند میزنم و ازش فاصله میگیرم … به روی خودم نمیارم چه خبره …
مژده اینم می دونه که من عاشقه برادر شوهرشم … می دونه و روم نمیشه بگم بهش عمر زندگیمون چند روزی کمتر از یک سال بوده !
عوضش میگم : کاره دیگه …
_ زن داداش …
هر دو سمت ورودی نگاه میکنیم … آریا نگاهش به منه و میگه : برو عوض کن دیگه …
مژده _ اگه گذاشتی دو دقه چاق سلامتی کنیم …
آریا ولی میگه : کجا رفته شیرینی بگیره ؟ …
صدای جیغ جیغوی آیدا رو میشنویم .. از بیرون از آشپزخونه :
_ آهای … کی اومده ؟ … بوی بی معرفتی پیچیده توی خونه …
صدای مامان فتانه که می خواد آروم باشه ولی ما می شنویم …
_ هیس … نمیگی زن داداشت ناراحت میشه ؟ ..
آیدا _ اون قزمیت از من نارحت بشه که عقل نداره ! …
خنده م می گیره و از کنار آریا می گذرم … صدا بلند میکنم :
_ آ باریکلا … بی عقل جماعت که ناراحتی نداره ! …

نگام میکنه و می خنده … نیشش تا بنا گوشش باز میشه و گمونم این خواستگاری قراره به عروسی ختم بشه !
ختم میشه … اینو لبخند گشادی که روی لب های آیدا جا خوش کرده بهم میگه … جلو میاد و بغلش میکنم … محکم … سفت …
با صدای جیغ جیغوش میگه :
_ کثاااافت … دلم لک زده بود برات …
صدای اعتراض آریا رو از پشت سرم می شنوم : اوی … درست بحرف ! …
اخم میکنم و از آیدا جدا میشم … سمتش برمی گردم … اخم آلو میگم : من با آیدا و حرف زدنش هیچ مشکلی ندارم ! …
کنایه س … خوب می فهمه … می فهمه که بی پلک بهم خیره می مونه … این نشون میده با اون مشکلی دارم !
اهمیت نمیده به ابرو بالا انداختنه آیدا و سمت خروجی میره : میرم دنبال خان داداش … میام زود …
قبل از اینکه مامان فتانه بخواد اعتراض کنه آریا بیرون میزنه …
به روی خودم نمیارم و عوضش مچ دست آیدا رو می گیرم … سمت راه پله می کشمش و بالا که میریم بلند میگم : من برم لباس عوض کنم! ‌…
آیدا از خدا خواسته دنبالم میاد و مامان فتانه هم نه می ذاره و نه برمی داره بلند میگه : حتما آیدا رو هم میبری تنت کنی ! …
صدای خنده ی مژده میاد … خودمم می خوندم … اما به روی خودم نمیارم و بالا میریم از پله ها …
همین موقع گوشیم تو جیب مانتوم زنگ میخوره … با دیت آزادم بیرونش میارم و اسم مامان خاموش روشن میشه … لبخند به لب جواب میدم و بیخ گوشم می ذارم :
_ سلام مامان …
_ سلام عزیزم … کجایی ؟ …
به آخرین پله می رییم و آیدا جلکتر از من در اتاق رو باز میکنه و داخل میره … منم دنبالش .. همزمان جواب میدم :
_ برای آیدا خواستگار میاد … اومدیم خونه ی مامان فتانه اینا ! …
_ به سلامتی مامان جان … خواستم حالت رو بپرسم …
بعد کمی گفت و گو قطع میکنم و تند رو به آیدای وسط اتاق ایستاده میگم : توضیح بده … زود …

ریز می خنده و میگه : چی رو ؟ … خواستگاره فقط … ندیدی مگه ؟ ..
چشمام رو ریز میکنم و میگم : خر خودتی … این نیشی که من دیدم چاک خورده به فقط خواستگاری نمی خوره ! …
هیجان زده میشه و پر خنده میگه : تابلو بود ؟ … وااای نمی دونی چقدر خوبه … نگی به آریا ها … جر میده منو بفهمه دوست بودیم چند ماه ! …
خنده م میگیره : خاک تو سرت … پس عروسی افتادیم دیگه ! …
چشمکی می زنه و با ناز میگه : عروس قشنگه …بله ! …
می خندم و مشتی به بازوش میزنم : روانی …
خودشم می خنده … صدای آیفون میاد و من تند سمت پنجره میرم و کمی پرده رو کنار میزنم …
نگاشون میکنم … آیدا هم تند میاد و کنارم میرسه …
به پسر جوونی که کت و شوار تیره رنگی تنشه با پیراهن سفید رنگ نگاه میکنم … به گل های دکور شده داخل سبد قشنگی که تو دستاش گرفته .. قد بلند …
مادرش کمی کوتاه تر اما شیک پوش .. مرد میانسال با موهای جو گندمی زودتر از اونا داخل میاد ! … یه خانواده ی سه نفره …
نیشم شل میشه و میگم : خوش تیپه ها ! …
استقبال میکنه : اووووف … خیلی …
با آرنج ملایم به پهلوش میزنم که آخی میگه اما باز می خنده …
پرده رو ول میکنم و شیشه ی پنجره پشتش قایم میشه … بیرون رو نمیبینم …
زودتر آماده میشم و با مسخره بازیه آیدا بیرون میزنم از اتاق … آیدا قرار شد هر وقت زنگ زدم بهش پایین بیاد ! …
به آخر پله ها میرسم و رو به جمع بلند میگم : سلام .. خیلی خوش اومدین …
مهمونای تازه اومده سمتم بر میگردن و مامان فتانه با اشتیاق معرفیم میکنه :
_ عروسه کوچیکم هستن … رها جان …
استقبال میکنن .. .خوشرو … چشمم بیشتر به خواستگاره .. .به داماد آینده و پوست پیشونیش براق شده … عرق کرده … خجالت زده س …
بعد از خوش و بش مختصری سمت آشپزخونه میرم …

هنوز وارد نشدم که در پذیرایی باز میشه … خان داداش زودتر از آریا داخل میاد و صدای یاالله گقتنش رو می شنوم …
زودتر از بقیه سمت ورودی میرم : سلاااام … خوبی ؟ …
لبخند به لب نگام میکنه و ریز و یواش میگه : به توچه … فضولی مگه ؟ …
خودش میخنده و منم اخم میکنم : حیف که حالت رو پرسیدم …
لبخند به لب خم میشه و پیشونیم ‌رو می بوسه … : خوش اومدی خانوم دکتر … چه عجب …
جلو میاد و آریا پشت سرش داخل میاد .. جواب میدم : به من چه … داداشت رو باید ادب کنی ! …
_ این چه وضعشه ؟ …
سمت آریا برمیگردم …. نمی فهمم منظورش چیه تا اینکه نگاهش رو به بافت موهام که زیر روسری از روی شونه م رد کردم و انتهاش بیرونه ، پر میکنه و شاکی میگه :
_ اون دو وجب پارچه رو هم نمی نداختی دیگه ! …
اخم میکنم و احمد سمتش برمیگرده : یواش … چی شده حالا ؟ ملت صف کشیدن موهاش رو بشمارن ؟ …
آریا ولی انگاری نمی شنوه داداشش چی میگه و باز رو به من می گه : با تو نیستم مگه ؟ …
رو برمیگردونم و سمت آشپزخونه میرم … انتهای روسریم رو میگیرم و میکشم … از سرم در میارم … شاکی ام .. .شدیدا …
مژده سمتم برمیگرده : چی شده ؟ …
سمت استکان های روی جا ظرفی میرم و میچینم پای سماور تا چای بریزم … همزمان میگم : غیرت خرج میکنه برا من …
صدای پا میشنوم پشت سرم و یکی که کنارم میرسه : دعوا نداریم … داریم ؟ …
کلافه سمتش برمیگردم : داریم … دعوا داریم …
مژده _ بسم الله … یکی بگه چه خبره ؟
آریا کلافه پلک میزنه و سمت مژده برمی گرده : میگم خودشو بپوشونه … بد میگم ؟ ..
مژده وا رفته جواب میده : کجاش پوشیده نبود مگه ؟ ..

سمت مژده نگاه میکنم … شاکی میگم : اقا فقط بلده گیر بده … من نمی دونم چی کاره ی منه اصلا …
مژده چشم درشت میکنه و لب پایینش رو گاز میگیره … آریا عصبی جلو میاد و بازوم رو میگیره …. میکشه سمت در و مژده تند به خودش میاد و جلوش رو میگیره :
_ آریا … فدات بشم مهمون داریم … تو رو خدا آبرو ریزی نکن …
من دستم رو بیرون میکشم و قدمی به عقب میرم … لب میزنم : به تو چه ؟ … هان ؟ …
آریا کفری میگه : تنت می خاره … بدم می خاره …
محلش نمیدم و روی یکی از صندلی های توی آشپزخونه میشینم .. آریا عصبی جلو میاد و دنباله ی بافتم رو میگیره .. عقب میبره و داخل یقه م می ندازه :
_ جمعش کن ‌… قهوه ای نکن مغزه منو ! ..‌
می خوام بهش پرخاش کنم که بیرون میره … اعصابم خورده … مژده جلو میاد و تشر میزنه : خاک تو سرت … چیکار میکنی تو ؟ … ینی چی به تو چه ؟ …
بغضم گرفته ولی حرفی نمیزنم …چی دا رم بگم ؟ …
مژده مشکوک نگاهم میکنه … ولی چیزی نمیگه …
فهمیده یه خبرایی هست … به روم نمیاره و سمت سماور میره تا استکان ها رو پر کنه … همزمان میگه :
_ همه چیزه تو به اون ربط داره !
می خوام بگم حتی اگه جدا شده باشیم؟ … زبونم نمی چرخه … لج کردم با آریا … قرارمون از اولشم جدایی بود دیگه …
مامان فتانه به آشپزخونه میاد و میگه : پسره معلومه مامانیه !، ..
مژده می خنده : از کجاش ؟
مامان فتانه شیطون میگه : از قیافه ش … شبیه مادرشه !
منم لبخند میزنم و میگم : عینه آریا …
_ آریااا ؟؟؟… اون جنه مادر … به هیچکدوممون نرفته ! …
این بار نیشم شل تر میشه و میگم : احسنت …
مژده چشم غره میره … همین موقع برای گوشیم پیام میاد … نگاه میکنم … اسم آیدا رو میبینم و پیامی که اومده رو باز میکنم :