لباس پوشیده و آماده بود انگار دیر کرده بودم سریع بلند شدم و گفتم الان صبحانه تون آماده می کنم تا خواستم به سمت آشپزخونه برم بازومو گرفت و مجبورم کرد بایستم

_ امروز با مادرت حرف میزنم به نظرم بهتر که در جریان رابطه ما باشه نظر تو چیه؟

با چشمای گرد شده به سمتش چرخیدم و گفتم
یعنی چی ؟
چی داری میگی؟

مگه ممکنه مجبورم کرد بشینم و گفت
_مادرت میدونه من یه زن مریض دارم می خوام باهات ازدواج کنم و اونم قبول میکنه
عصبی گفتم قبول نمیکنه چرا باید قبول کنه؟

پوزخندی بهم زد و گفت
_ چون من پولدارم به خاطر همین قبول میکنه هیچ کسی از همچین موقعیتی نمیگذره

احساسی که هر روز فکر میکردم توی وجودم داره ریشه دار تر میشه و بزرگتر میشه با این حرف‌هایی که زده بود زیر سوال می‌رفت

من یعنی همچین آدمی رو دوست داشتم؟
دیگه ترس و کنار گذاشتم و گفتم ممکن نیست من اینکارو نمیکنم دستی به ته ریشش کشید و گفت

_پس من میرم به مادرت میگم دختر زیر خواب منه و من در ازای اینکه زیر من بخوابه این خونه رو به شما دادم تا توش زندگی کنی!

دوتا راه بیشتر نداری یا آبرومندانه میری و من تو را از مادرت خواستگاری می کنم اونم در جریان رابطمون قرار میگیره یا نه من بهش میگم که دخترش کی هست که یه تن فروشه نظر تو چیه؟

دختر قوی بودم اما اینکه توی این شرایط بتونم خودمو کنترل کنم انتظار زیادی بود که از خودم داشتم.

به سمت استاد چرخیدم و نگاهش کردم چشمام پر از اشک شده بود و اون نگاهش مصمم و جدی بود انگار قصدش دقیقاً این بود که زندگیمو به آتیش بکشه و آبرویی برام نذاره…

کنار مبلی که روش نشسته بود زانو زدم و گفتم
با من اینکارو نکن خواهش می کنم من با تو قرار گذاشتم که صیغه تو باشم و کسی با خبر نشه الان چی شده که نظرت عوض شده چی شده که آبرومو میخوای ببری؟

چی شده که میخوای منو از چشم مادرم بندازی و اونو از من بگیری؟

با همون اخمی که روی صورتش بود دستشو جلو آورد تار مویی که روی صورتم بود و کنار زد و گفت

_ من نمی خوام زندگیتو خراب کنم فقط یه تضمین می خوام یه تضمین برای اینکه تو توی زندگی من موندگار میشی…

با بغض گفتم چرا موندگار بشم چرا میخوای منو محکوم کنی به این زندگی پنهانی؟

تو فکر می کنی چون پولی نداشتم چون فقیر بودیم چون پدر بالای سرم نیست میتونی منو به هر کاری مجبور کنی؟
فکر می کنی چون بزرگتری بالای سر من نبوده من آرزوهام خواسته هام از زندگی اینقدر پایینه که حتی یه زندگی معمولی کنار یه مرد معمولی را نخوام ؟

ابرو توی هم کشید و گفت
_ چی میخوای از زندگی چی میخوای بهم بگو…

بگو ببینم چی رو نمیتونم بهت بدم؟

لب گزیدم و بعد از چند ثانیه سکوت بدون اینکه خجالت بکشم یا بترسم به چشماش نگاه کردم و گفتم

من از این زندگی یع مردم می خوام که دوستم داشته باشه که با خیال راحت دستشو بگیرم و توی خیابون قدم بزنم که وقتی به دوستام به همکلاسی هام میرسم بگم شوهرمه کسیه که دارم باهاش زندگی می کنم و دوستش دارم.

میخوام خانواده شوهرم منو ببینن منو بشناسن منو قبول کنن

من نمیخوام زن دوم یه مرد باشم که قراره تا آخر عمر من و از همه پنهان کنه خواهش می کنم این ظلم در حق من نکن
هر کاری بگی می کنم نمیخوام اینطوری زندگیم تباه بشه
من یه زندگی خیلی معمولی می خوام

عصبی فکم منو توی دستش گرفت و گفت
_تو چی فکر کردی؟
تو فکر کردی میتونی با این حرفا منو قانع کنی؟
دختری که اولین بارش با من بوده بکارتشو به من داده اولین رابطه‌اش با من تجربه کرده تا وقتی نفس میکشه مال من میمونه نمیزارم هیچ مردی وارد زندگیت بشه

عشق و عاشقی و این چیزا که تو گفتی به هیچ دردی نمیخوره مهم پوله که من دارمش
تو زن من میمونی هر چیزی که بخوای برات فراهم می کنم زندگی خیلی راحتی رو برات درست می کنم دیگه چی میخوای بیشتر از این ؟

عصبی ازش دور شدم و گفتم من اینو نمی خوام من پول نمیخوام من یه مرد خوب می خوام کنارم
من یه زندگی پنهانی نمیخوام من زن دوم شدن نمیخوام …

از جاش بلند شد دست توی جیبش کرد و گفت
_ یک ربع دیگه همین جا حاضر آماده میبینمت گفتم که قراره تو از مادرت خواستگاری کنم و تو نمی خوای بی ابرو بشی

پس جزیه انتخاب حق دیگه ای نداری تو یه دختر سر به زیری که ازش خواستگاری شده و تو اینو به مادرت میگی و قانع کردن مادرت با من پس زیاد خودتونگران نکن…

کاش همین الان عمرم تموم میشد وجونم در میرفت و میمردم و همه اینا تموم مبشد و دیگه چیزی نمیدیدم.

یه مرد چقدر میتونه زورگو و ظالم باشه داشت همه زندگیمو ازم نمیگرفت چرا این کارو میکرد؟
مگه گناه من چی بود اینکه فقیر بودم انصاف نبود …

با چشمای گریون از پله‌ها بالا رفتم در اتاق گیتی خانوم باز بود کنار در ایستادم و نگاهش کردم توی دلم گفتم

کاش ذره ای از این عشقی که به تو داره به من داشت اون موقع نمی سوختم اینطور عذاب نمی‌کشیدم
حداقل میگفتم دوسم داره که داره مجبورم میکنه
اما الان عشقی نیست فقط و فقط از روی خودخواهی اینکارو میکنه…

لباس پوشیده و آماده از اتاق پر از درد پر از بغضم پر از ناراحتی بیرون اومدم توی ماشین منتظرم نشسته بود عینک آفتابی روی چشماش بود و با موزیکی توی ماشین پخش میشد آهسته روی فرمون ضربه میزد

کنارش که نشستم توی سکوت ماشین روشن کرد و به راه افتاد
هر خیابونی که می‌گذشتیم و تا به اون خونه نزدیک تر بشیم دلشوره و نگرانیم بیشتر می‌شد