_ هامون! زیر دلم خیلی درد می‌کنه! آخ.
با تعجب نگاهم کرد و پلک زد : قرص خوردی؟!

لبم و گاز گرفتم؛ این که الان من دلم درد می‌کرد مهم بود یا این که ممکن بود ازش بچه دار بشم؟

با ناله نه ای گفتم و چشمام و باز بستم : خیلی دلم درد می‌کنه دفعات پیش با این که خشن تر بودی تا این حد درد نداشتم!!

چند لحظه خشکش زد و زیر لب زمزمه کرد : تو رابطه هامون اذیت می‌شدی؟
سرم و پایین انداختم و باز سکوت کردم که جمع شدن چهرش و به خوبی حس کردم.

یعنی خودش نمی‌فهمید چه زجری می‌کشیدم؟! دستش و دور تنم محکم کرد و کمکم کرد بلند بشم و همزمان دستش و سمت میز کنار تخت دراز کرد و گوشیش و در آورد.

به بدنش تکیه کردم که شماره ای توی گوشیش گرفت و کنار گوشش گذاشت : الو….

بعد از مکثی دوباره لب زد : خوبم… یکی و می‌خوام ویزیت کنه تو خونه! سریع! اوکی؟!

نمی‌دونم کسی که پشت تلفن بود چی گفت که هامون بدون گفتن حرفی گوشی و قطع کرد.

_ بیا بریم بشین رو صندلی برات صبحانه بیارم!
چشمام و بستن زیر لب نالیدم : گیتی خا…

بین حرفم پرید و عصبی غرید : چی می‌گی؟ نکنه با این حالت می‌خوای بهش برسی؟ رنگ به رو نداری! بشین اینجا!

آخی زیر لب گفتم و هر لحظه درد دلم بیشتر می‌شد! آروم روی صندلی نشستم.

هامون زنگ زد و برخلاف اصرار من کلاس جفتمون و کنسل کرد! نیم ساعت بعد صدای زنگ آیفون بلند شد و هامون در و باز کرد.

دکتر مردی بالا سرم اومد؛ هامون من و مجبور کرده بود که سر پا بلند نشم و حتی صبحانه گیتی خانوم و خودش برده بود! باورم نمی‌شد گیتی که همیشه برای هامون مهم بود.

دکتر که حتی نمیدونستم هامون از کجا پیداش کرده پیرهنم و بالا زد و دستش کمی پایین تر از نافم و فشار داد.
چشمام از درد بسته شد و ملافه رو توی مشتم مچاله کردم.

هامون داخل اومد و مخاطب به دکتر لب زد : چه اتفاقی براش افتاده؟ دردش خیلی شدیده! نمیدونستم باید چی کار کنم.
دکتره هم سری تکون داد و بعد از معاینه کوتاهی از سر جاش بلند شد.

_ چیز خاصی نیست به رحمش فشار اومده. چون نزدیک عادتشه و…

به اینجای حرفش که رسید نیم نگاهی بین من و هامون رو و بدل کرد و ادامه داد : و احتمالا هم رابطه داشتید الان درد داره!

از خجالت و شرم سرم و پایین انداختم؛ اصلا یادم به عادتم نبود! هامون ولی بی خیال سری تکون داد و با دکتر از اتاق بیرون رفتند.

چشمام و با خجالت محکم بستم و پتو و روی سرم کشیدم.

چرا این مدت طولانی پریود نشده بودم؟ آخرین بارش و اصلا یادم نمیومد!

احتمالا بخاطر استرس و فشاری که روم بود این طور شده بود.

همیشه و حتی وقتی بچه بودم وقتی استرسی می‌شدم ماهانه ام عقب می‌افتاد.

نمی‌دونم چقدر وقت بود توی خودم بودم که صدای در اومد؛ انگار یکی در و محکم بهم زده بود.

چشمام و باز کردم و دور و اطراف اتاق و نگاه کردم؛ پس هامون کوش؟

به سختی از جام بلند شدم و در و باز کردم و از اتاق بیرون رفتم.

_ هامون…

چند باری صداش کردم ولی انگار نبود! پوفی کشیدم و با خودم فکر کردم شاید گیتی خانوم میزی بخواد؛ برای همین داخل اتاقش رفتم؛ روی تخت خوابیده بود.

نمی‌دونم چرا بهش مشکوک شده بودم و حس می‌کردم یه کاسه ای زیر نیم کاسه هست!

زیر سرش و درست کردم و بعد از چک کردنش از اتاق بیرون رفتم؛ جدیدا حس می‌کردم هامون مثل قبل به گیتی خانوم اهمیت و نمی‌ده؛ قبلا باهاش حرف می‌زد و سعی دستش و نوازش می‌کرد ولی الان نه.

بيخيال شونه اي بالا انداختم و خودم و با قدم هاي آهسته به اتاق خودم رسوندم تا مبادا دوباره درد دلم شروع بشه و اشك هاي بي ملاحظه ام از چشم هام جاري بشن.