این مدت بیشتر از اینکه زیر سقف خونه باشم در به در و آواره ی خیابونا و پارک ها بودم…

تا چند وقت پیش میشد یه جوری تحمل کرد ولی الان واقعا سخته…..هوا بیش از حد سرد شده و بیرون موندن و خوابیدن تو هوای ازاد واقعا غیرممکنه….

با دیدن گربه ی کنار خیابون نظرم جلب میشه و سمتش میرم….

مثل برف سفیده و تو این تاریکی شب هم کاملا مشخصه….

ذوق زده طرفش میرم که از نزدیک ببینمش…..

چند قدم مونده بهش به سرعت بدنش رو کش میده و طرفم میپره و چنان صدایی از خودش در میاره که جیغ خفه ای میکشم و فورا ازش دور میشم…..

دستمو رو قلبم میذارم و نفس زنون بهش نگاه میکنم…..

_ گربه ی چموش وحشی…..

میخوام از کنارش بگذرم که برق چند چشمی که سمت چپش قرار دارن نظرم رو جلب میکنه….

اینبار آروم آروم طرفش میرم و با دیدن چند بچه گربه ذوق زده دستامو جلو دهنم میگیرم…..

_ خدای من…اینجارو….وااای چه ناز خوشگلن….پس برا همین بود که وحشی شدی..میخواستی از بچه هات محافظت کنی…چه مامان مهربونی….

میترسم از اینکه بخوام باز بیشتر از این بهشون نزدیک شم و دوباره چنگول بندازه و اینبار جایی از بدنم رو زخمی کنه….

با صدای زنگ موبایلم ازشون فاصله میگیرم….

با دیدن شماره ی بارمان فورا جواب میدم…

_ الو…

_ کجایی؟….

_ سلام یادت رفت که…

_ طلوع حوصله ندارم…میخوام بدونم کجایی؟…

_ فکر نکنم بهت مربوط بشه…

_ بهم مربوط نبود این وقت شب جلوی خونم نبودی…

با این حرفش هول زده گوشی رو از گوشم فاصله میدم و به اطراف نگاه میکنم….

با دیدن ماشین بارمان اونم دقیقا پشت سرم آه از نهادم بلند میشه….

چطور متوجه نشدم‌…

عجب سوتی دادم….

میبینمش که ماشین رو خاموش میکنه و سمتم میاد….

_ خیلی خب حالا سرخ نشو….پیش میاد دیگه…

خجالت زده و با حرص تماس رو قطع میکنم و خیره میشم به بارمانی که خنده ی مزخرفش از این فاصله هم مشخصه….

یه قدمیم وایمیسه و بهم نگاه میکنه…

دلم میخواد زمین دهن باز کنه و توش فرو برم…

_ برا چی بهم زنگ نزدی؟….

سعی میکنم خونسردی خودم رو حفظ کنم…بنابراین نفس عمیقی میکشم و میگم: میخواستم باهات حرف بزنم برا همینم اومدم اینجا، بعدش هم گفتم دیر وقته نخواستم مزاحم باشم…در ضمن جلوی خونه ت هم نیستم که میگی……

ابروهاش بالا میپره و به خنده میگه: باوشه….حالا چرا پشیمون شدی؟….

_ گفتم که دیروقته…

اینبار جدی میشه و میگه: مگه دیشب بهت نگفتم تا هر وقت دوست داری خونه ی من بمون….چرا ظهر جواب ندادی هر چی زنگ‌ زدم؟……

میخوام جوابش رو بدم که موبایلم باز زنگ میخوره….

اینبار محمد حسینه….

از گوشه ی چشم به بارمان نگاه میکنم که با دیدن صحفه ی روشنش و اسم محمد حسین اخماش به صورت واضحی تو هم میره….

بدون جواب دادن هلش میدم تو جیبم….

_ برا چی جواب ندادی؟….

سوالش رو بی پاسخ میذارم و رو بهش میگم: میخوام باهات حرف بزنم….

دستشو سمت ماشینش میکشه و میگه: بریم خونه حرف بزنیم…خیلی سرده‌..‌..

کاملا درست میگه و بدون حرف دیگه ای پشت سرش سمت ماشینش میرم….

*

لیوان نسکافه ای که الان به شدت بهش نیاز دارم رو جلوم میذاره و میگه: صبح کجا رفته بودی؟…

شروع میکنم همونجور داغ داغ خوردن….از صبح جز همون کیک و ابمیوه هیچی نخورده بودم….

_ شام خوردی؟…

چه حرف خوبی….

دهنم بنده و ابروهام رو به معنی نه بالا میدم…..

میخنده و میگه: پیتزا میخوری سفارش بدم؟….

حتی حرفش هم سرحالم میاره‌….خیلی وقت بود که نخورده بودم….

اب دهنی که از شنیدن حرفش راه افتاده بود رو قورت میدم و میگم: آره میخورم……

سمت موبایلش میره و من به این فکر میکنم اگه راجع به امروز و پیشنهاد محمد حسین باهاش حرف بزنم چه واکنشی نشون میده…

سفارش میده و طرف آشپزخونه میره….

_ بیا اینجا….

بلند میشم و دنبالش میرم….

_ پیتزا بدون سالاد نمیچسبه….اونم سالاد هایی که من درست میکنم….

وارد آشپزخونه میشم و پشت میز میشینم….

بهش نگاه میکنم که تند تند همه چی رو‌ رو میز میچینه…..

از کاراش خندم میگیره و با همون خنده هم میگم: به نظرم نمایشگاه رو ول کن و آشپزخونه بزن…..خیلی بهت میاد…

زیرچشمی بهم نگاه میکنه و میگه:دختره ی ورپریده منو مسخره میکنی؟…عوض کمک کردنته….

_ نه بابا…. مسخره چیه؟…آشپزباشی بهت میاد…در ضمن مهمون دعوت میکنی انتظار داری کارم بکنه…

همه چیز رو که رو میز میچینه خودشم میشینه و شروع میکنه به خرد کردن….

منم ظرف کاهو رو جلوی خودم میذارم و شروع میکنم به خوردن….

اینقد گشنمه که فقط به فکر خوردنم….

نمیدونم چند دقیقه است مشغول خوردنم که سنگینی نگاهش رو متوجه میشم و سرم‌ رو بالا میارم…..

یه نگاه به ظرف خالی کاهو میکنم و یه نگاه به بارمان….

خجالت زده لب زیرینم رو گاز میگیرم و سرم‌ رو پایین میندازم….

امشب از اون شباست که پشت هم دارم سوتی میدم……

آروم و معذب میگم: اینقده تو فکر بودم که متوجه نشدم چیکار دارم میکنم…..

صدای قهقهه ش که بلند میشه باعث میشه متعجب سرم رو بالا بیارم و بهش نگاه کنم….

حسابی که میخنده رو بهم با ته مونده ی خنده ش میگه: خدایا….کاشکی یه عکس ازت میگرفتم…..

با اخم خیره بهش میگم: واقعا که!….خودتو مسخره کن….

_ اوووف….خداا…یعنی یه جوری مظلوم نگام کردی که تا عمر دارم چهرت جلو چشامه….

میخوام حرفی بزنم که زنگ خونه به صدا در میاد….

از پشت میز بلند میشه و همزمان میگه: تا دستامو بشورم و کارتمو بیارم در و باز کن….

_ چه زود آوردن…..

_فاصله ای ندارن…. همین سر خیابون خودمونه….

دستاشو تند تند میشوره….بلند میشم و با هم از آشپزخونه میزنیم بیرون….

اون سمت اتاقش میره و من سمت در….

شال رو سرم رو مرتب میکنم و در رو به آرومی باز میکنم…..

با دیدن حاج رستایی و اخمهای درهمش نفسم بند میاد و ترسیده چند قدم عقب میرم‌….