یعنی بهادر من زنده بود اشکام با شدت روی صورتم جاری شدند ، دوباره تماس گرفتم با همون شماره که خاموش بود تنها امیدی که داشتم ناامید شده بود شاید دوباره باهام تماس بگیره و بفهمم بهادر کجاست نباید چیزی به کیانوش میگفتم !.
_ بهار
با شنیدن صدای کیانوش نفس عمیقی کشیدم و جوابش رو دادم :
_ بله
_ بیا بیرون باهات کار دارم
در اتاق رو باز کردم خسته بهش خیره شدم و گفتم :
_ میشه بعدا صحبت کنیم ؟
_ نه
_ چیکارم داری ؟
نفس عمیقی کشید و جواب من رو داد :
_ من و بوسه فردا میخوایم یه عقد ساده داشته باشیم
چشمهام گرد شد
_ چی ؟
_ از اولش قرار بود با بوسه ازدواج کنم وقتش که بشه طلاقت میدم پس به هیچ عنوان دوست ندارم باعث ناراحت شدن بوسه بشی شنیدی ؟
با شنیدن این حرفش به خودم اومدم و جوابش رو دادم :
_ هیچوقت فکرش رو نمیکردم تو تا این حد پست باشی ، بعدش قرار نیست من باعث نابود شدن زندگیش بشم همین تو خودت کافی هستی
چشمهاش برق بدی زد :
_ مواظب حرفایی که میزنی باش
نیشخندی حواله اش کردم
_ چیه بهت برخورده
_ به کسی که باید بربخوره من نیستم ، فقط زیادی داری مزخرف میگی چون حالت خوب نیست بهت چیزی نمیگم ، حرفام رو فراموش نکن درمورد بوسه
_ هر غلطی دوست داری بکن فقط دست از سر من بردار چون واقعا دیگه حوصله تو رو ندارم
وقتی گذاشت رفت نفسم رو آسوده بیرون فرستادم و داخل شدم انقدر فکرم درگیر اون تماس شده بود که نمیدونستم باید چیکار کنم شاید باید از کسی کمک میگرفتم اما فعلا نه باید منتظر میشدم !…
با دیدن سفره عقد بوسه و کیانوش احساس بدی بهم دست داده بود
یه حس دلشوره عجیبی داشتم انگار قرار بود اتفاق بدی بیفته ، بوسه به سمتم اومد و گفت :
_ وای خیلی استرس دارم
لبخندی بهش زدم :
_ نگران نباش خودت این تصمیم رو گرفتی پس باید پاش وایستی
چشمهاش برق شادی زد :
_ تا آخرش هستم فقط امیدوارم عاقد زود بیاد
_ اومد

خطبه عقد کیانوش و بوسه خونده شد رسما زن و شوهر شده بودند واسشون دست زدم ارزوی خوشبختی کردم میخواستم بعدش کار من راحت تر بشه کیانوش طلاقم بده واسه همین هیچ کاری نکردم ، کیانوش اومد سمتم و گفت :
_ امشب من و بوسه میریم هتل
صورتم با چندش جمع شد
_ باشه
اخماش رو تو هم کشید :
_ یه جوری رفتار میکنی انگار قراره رابطه نامشروع داشته باشیم
_ کم از این نیست
_ درست صحبت کن بهار یه بلایی سرت میارم
دستام رو به نشونه ی تسلیم بالا بردم
_ باشه به من مربوط نیست بهتر هست هر چه سریع تر بری
سرش رو تکون داد و گذاشت رفت که باعث شد نفسم رو آسوده بیرون بفرستم ، رفتم یه سر به بهنام زدم که مشغول بازی بود
خودم کنار پنجره ایستادم عصر بود هوا خنک بود خیلی زیاد ، فکرم رفت سمت اون تماس مرموز یعنی بهادر زنده بود میتونستم ببینمش اشک تو چشمهام جمع شد.
میدونستم وقتی ببینمش کلی از دستم عصبانی میشه چون فکر میکنه بهش خیانت کردم اما هیچکدوم مهم نیست من فقط میخوام زودتر عشقم رو ببینم جز این هیچ چیزی نمیخوام داشتم تند تند نفس میکشیدم دوباره داشت حالم بد میشد
چند تا نفس عمیق کشیدم که صدای گوشیم بلند شد سریع به سمتش رفتم اینبار یه شماره ناشناس دیگه
_ بله
_ سلام خانوم کوچولو
صدای همون مرد بود ، سریع گفتم :
_ بهادر کجاست چرا الکی بهم دروغ گفتی هان ؟
قهقه ای زد و گفت :
_ من هیچوقت دروغ نمیگم شوهرت زنده اس خیلی هم بهت نزدیک هست
اخمام رو تو هم کشیدم و بهش توپیدم :
_ ببینم دیوونه شدی ؟
_ کسایی که اطرافت هستند ، همشون بهت یه دروغ بزرگ گفتند
_ تو چی داری میگی ؟ اصلا بگو ببینم تو کی هستی هان ؟
_ یواش یواش به زودی خودت متوجه میشی بهت میگم من کی هستم پس نیاز نیست به خودت فشار بیاری
میتونستم بفهمم چی داره میگه اما حسابی ذهنم مشغول شده بود

یهو گوشی قطع شد که فریاد پر از دردی کشیدم چرا داشت باعث میشد اذیت بشم بهادر کجا بود من میخواستم بفهمم خیلی زود ، یهو در اتاق باز شد و کیانوش اومد داخل نگران بهم خیره شد و گفت :
_ چیشده
بی اختیار با گریه نالیدم :
_ بهادر زنده هست
خشک شده داشت بهم نگاه میکرد ، بعد گذشت چند ثانیه پرسید :
_ کی بهت گفته بهادر زنده هست هان ؟
واسش تعریف کردم چیشده وقتی حرفم تموم شد اخماش تو هم فرو رفت اومد سمتم بازوم رو تو دستاش گرفت و گفت :
_ به من نگاه کن ببینم
خیره به چشمهاش شدم که ادامه داد :
_ بهادر مرده بهتره این و بفهمی تا هیچکس به خودش اجازه نده باهات بازی کنه شنیدی ؟
بازوم رو با عصبانیت از دستش کشیدم بیرون و سرش فریاد کشیدم :
_ حق با اون مرد هست بهادر من زنده هست و شماها مخفی میکنید دیر یا زود میبینمش اونوقت میخوام ببینم چه جوابی دارید که بدید
پوزخندی زد :
_ بازیچه دستش شدی بهادر زنده نیست بهتر هست این و باور کنی وگرنه کسی که آسیب میبنه خودت هستی !.
بهادر زنده بود میدونستم همشون دارند دروغ میگن ، به در اتاق اشاره کردم و گفتم :
_ برو بیرون
از اتاق خارج شد که نفسم رو آسوده بیرون فرستادم نمیدونستم چی باید بهش بگم داشتم دیوونه میشدم همش باید فکر های بیهوده میومد سر من نمیدونستم دیگه باید چیکار کنم باید منتظر میشدم شاید خبری میشد
دوباره صدای گوشیم بلند شد سریع رفتم سمتش با دیدن شماره آریا پوزخندی زدم حتما کیانوش بهش خبر داده بود نمیتونستم جوابش رو بدم هیچکس حق نداشت باعث بشه من ناامید بشم هیچکس همچین حقی نداشت !.

تنها داخل اتاق نشسته بودم فقط منتظر تماس دوباره بودم اما چند روز گذشته بود هیچ خبری ازش نشده بود دیگه داشتم به این مرد شک میکردم که چه هدفی میتونست داشته باشه ، بلاخره صدای در اتاق اومد که خسته گفتم :
_ بله
صدای بوسه اومد :
_ میشه بیام داخل
_ بیا
در اتاق باز شد اومد داخل خیره بهم شد و گفت :
_ وقت نهار هست عزیزم نمیای ؟
_ نه من میل ندارم
_ بهار قرار نیست با نابود کردن خودت بفهمی شوهرت زنده هست یا نه ، پس پسرت چی ؟ اونم بهت نیاز داره بهار به خودت بیا
با شنیدن حرفاش دیدم حق باهاش هست اون مرد که بلاخره دوباره تماس میگرفت چون میدونستم بی دلیل تماس نگرفته پس نباید پسرم رو ناراحت میکردم ، سرم رو تکون دادم و همراهش از اتاق خارج شدم سر میز نشستم بوسه هم کنار کیانوش نشسته بود پوزخندی روی لبهام نشست چقدر عجیب بود
منم زن کیانوش بودم اما بوسه نمیدونست ، شوهرم عشقم زنده بود اما من اسمم تو شناسنامه کیانوش بود کاش میتونستم همه چیز رو به عقب برگردونم اونوقت اجازه نمیدادم بهادر اون روز از خونه خارج بشه !.
_ بهار
با شنیدن صدای کیانوش نگاهم رو بهش دوختم و سرد گفتم :
_ بله
_ امشب باید بریم خونه عمو
ابرویی بالا انداختم و پرسیدم :
_ چرا ؟
_ چون عمو خواسته
صدای بوسه بلند شد :
_ منم بیام ؟
کیانوش نیم نگاهی بهش انداخت و جواب داد :
_ نه
میدونستم چرا بهش گفت نه چون میترسید دستش رو بشه حق هم داشت این همه تلاش کرده بود

🍁🍁🍁🍁🍁