گندم هنوز هم محکم به گردنش چسبیده بود و رهایش نمی کرد و تنها میان هق هق هایش می گفت :

– تروخدا یزدان جون ، منم با خودت ببر …….. نمی خوام اینجا بمونم .

کاووس عصبی دست درون گره دستان گندم که به دور گردن یزدان چفت شده بودند انداخت و با یک حرکت بازش کرد و گندم را از آغوشش بیرون کشید و گوشه اطاق پرت کرد که گندم همراه با جیغی روی زمین افتاد و هق هق زنان و ترسیده در حالی که نمی توانست نگاه وحشت زده خیسش را کاووس بگیرد ، خودش را گوشه اطاق جمع کرد و نفهمید کی شلوار در پایش را خیس کرد :

– بتمرگ سر جات دیگه بچه …….. یزدان تو هم برو بیرون اون توله سگ و بکش بیار اینجا ببینم.

یزدان از گوشه چشم نگاهی به گندم انداخت و ناچاراً از اطاق خارج شد و به دنبال هوشنگ به حیاط رفت و با یک نگاه سرسری توانست هوشنگ را میان دار و دسته پسرها و در حال خندیدن ببیند ……… باید از همان لحظه ابتدا که هوشنگ را چسبیده به گندم دید ، دست او را می خواند.

با قدم های بلند سمتش رفت و دست زیر بازویش انداخت و او را از میان جمع پسرها بیرون کشید و به دنبال خودش به سمت اطاق کاووس برد .

– بیا بریم مارموز .

هوشنگ نگاهی به یزدان و قد بلندش انداخت و خودش را تکان تکانی داد …… اما زور یزدان کجا و زور او کجا .

– کجا می بریم ، ولم کن .

اما یزدان بدون آنکه توجهی به بالا پایین پریدن هوشنگ کند ، کشان کشان او را به سمت اطاق کاووس برد و مقابل کاووس خشمگین قرارش داد :

– بفرما آقا کاووس .

– پولایی که از این بچه کش رفتی کو ؟

هوشنگ با ضرب بازویش را از میان انگشتان کشیده یزدان بیرون کشیده و با اخم های درهم گفت :

– من نمی دونم از چی حرف می زنید .

– اون ده و پونصد و چی کار کردی ؟

– من پولی نه از گندم گرفتم و نه ازش کش رفتم .

– اگه مثل بچه آدم پول و برگردوندی که برگردوندی ، وگرنه اگه خودم بگردمت و پول و تو بند و بساطت پیدا کنم ، همین امشب وسط حیاط جلوی چشم همه فلکت می کنم .

هوشنگ با همان تخسی ذاتی اش ، گردنی بالا انداخت :

– من چیزی ازش کش نرفتم ………. اگه پولش کمه حتماً رفته باهاش خوراکی برای خودش خریده .

کاووس سری تکان داد و با ابرو به یزدان اشاره کرد :

– بگردش یزدان .

یزدان بازوی هوشنگ را گرفت و او را سمت خودش کشاند ………. هوشنگ تمام مدت مقاومت می کرد تا نگذازد یزدان جستجویش را انجام دهد …….. اما قد و جثه یزدان کجا و قد و قامت خودش کجا ………… یزدان آنقدر از او درشت جثه تر بود که هوشنگ هیچ شانسی برای مقاومت کردن در برابر او نداشت .

یزدان تمام جیب هایش را یک به یک گشت و عاقبت توانست ده و پونصد گم شده و مچاله شده گندم را از جیب مخفی پشت شلوار پینه دوزی شده هوشنگ پیدا کند .

– بفرمایید کاووس خان .

کاووس پول را از دست یزدان گرفت و با نگاهی سر انگشتی توانست بشمارد ……. پوزخند زنان نگاهش را از پول ها گرفت و سمت چشمان تخس هوشنگ بالا کشید :

– این تخم حروم و ببر بده دست سعید بگو فلک و وسط حیاط آماده کنه و ده تا ترکه خوشگل مهمون این جناب کنه تا یادش بمونه دیگه از خودی دزدی نکنه .

یزدان نگاهش را به هوشنگی داد که با شنیدن دستور کاووس ، بالا پایین پریدن و فریادهایش برای فرار از دست یزدان شروع شده بود ……… گندم هم از ترس اینکه کاووس چنین تنبیهی برای او در نظر بگیرد ، صدای هق هق های از سر ترسش بالاتر رفته بود و حتی برای ثانیه ای قطع نمی شد …….. کاووس بی حوصله از صدای گریه های بی پایان گندم ، پشتش را به آنها کرد تا به سر جایش برگردد و بنشیند ……. در همان حال ادامه داد :

– این دختره هم امشب تو حیاط می خوابه ……… حق رفتن پیش اکرم و دیگه دخترا رو نداره .

– کاووس خان ………. شما که دیدید گندم کاری نکرده .

کاووس سر جایش نشست و نگاهش را به یزدان داد :

– آره ولی این براش درس عبرتی میشه که از این به بعد شش دنگ حواسش به پول و وسایلاش باشه ………. یه شب تو حیاط بدون پتو و بالشت بخوابه براش خوبه .