نام اثر: آق بانو
نویسنده: رها باقری
ژانر: عاشقانه، درام، اجتماعی

خلاصه:
به نام خدایی که خاک آفرید، کزان خاک انسان پاک آفرید. گفتی بانوی من! این را همه می‌دانند که آن‌چه بد است و به‌ راستی بد است، چرک منجمد روح است و واسپاری عمل به عقده‌ها، نه هوا کردن بادبادک‌ها!
آق بانو قصه‌ای است از خواستن و نرسیدن و هم‌چنان خواستن. عشق و عاشقی در هر دوره‌ای به یک شکل قد‌ علم می‌کند و متناسب با آن دوره، لذت‌ها و رنج‌های خودش را به رخ عاشقان می‌کشد. اما در دوره‌های به‌خصوصی، اجبارهایی از جنس قدرت و سیاست و همچنین اجتماع، عاشقان را از هم جدا می‌‌کند و گاه سرنوشت‌ها را برای همیشه تاریک و سیاه رقم می‌زند. در ادامه باید دید که این سیاهی تا چه مدت دوام خواهد داشت؟ همیشگی‌ است یا… .
مقدمه:
اگر جهان و زمان به اختیار ما بود، این عشوه‌گری جرمی نبود بانو، می‌نشستیم و می‌اندیشیدیم که قدم‌زنان به کدام سو برویم و چگونه روز بلند عشق‌مان را بگذرانیم.
اما من مدام در پشت سرم صدای نزدیک شدن پر شتاب ارابه‌ی بال‌دار زمانه را می‌شنوم، و آن‌جا در بیابان‌های ابدیتی که بی‌انتهاست.
بانوی سپیدم، پژواک صدای مرا بشنو،
که در این بین‌های پر هیاهوی تقدیرمان، مدام دوست داشتن تو را جار می‌زنم.