با صورت مچاله شده از دردش عقب کشید، کمک کردن صورتش را بشوید. وقتی روی صندلی در همان دفتر کوچک نشاندمش، خانم عباسی، همان صاحب مزون با یک لیوان آب نبات برگشت:

_ چیشد دخترم، خوبی تو؟

لبخندی زدم و با گرفتن لیوان از دستش تشکر کردم:

_ خوبم…

زیرلبی زمزمه کرد و کمی از آب نبات داغ را مزه مزه کرد و نفس عمیقی کشید، مشکوک که نگاهش کردم، با چشمان نگرانش خیره‌ام شد:

_ حورا…ممکنه؟

همین کافی بود تا به ته ماجرا پی ببرم، کلافه چشم بستم و لب زدم:

_ چیکار کردی کیمیا؟

خانم عباسی که از پچ پچ‌هایمان فهمید حرفمان خصوصیست، با گفتن اینکه میرود تا انتخاب‌هایمان را نهایی کند، تنهایمان گذاشت:

_ رابطه داشتین؟

سر به تایید تکان داد، کلافه بازویش را کمی تکان دادم:

_ چرا جلوگیری نکردین؟

با حرص خیره‌ام شد:

_ چیکار کنم؟ اورژانسی خوردم، اما اونم میگه از جلوگیری خوشش نمیاد!

کلافه غریدم:

_ قرص که اونقدر قطعی نیست جلوگیری کنه!

شانه بالا انداخت، کمی سکوت بود که لب زدم:

_ حالا باز یه تست بده، امیدوارم نباشی، وگرنه اینبار دیگه قباد میفهمه، باید عروسی رو جلو بندازین!

چنگی به بازویم زد:

_ نه، نه…میندازمش!