آلپ ارسلان عصبی بازویش را کشید

_ مزخرف نگو

انقدر عر زدی حالت بهم خورد وگرنه چیزی تو معدت نیست

تلقین نکن الکی

روی نیمکت نشاندش و ادامه داد

_ بمون میام الان

تکون بخوری وای به حالت

دلارای بی حال پوزخند زد

اوضاعش را نمی‌دید؟

کجا می‌توانست برود؟

ارسلان که دور شد باد شدت گرفت و چندثانیه نگذشته بود که صدای رعد و برق بلند شد

تلخ لبخند زد

همه دوان دوان دور میشدند تا خیس نشوند اما او سرش را سمت آسمان گرفت

قطرات باران صورتش را خیس کرد

چشمانش را بست و اینبار بدون اشک ریختن زمزمه کرد

_ خدایا … پسر من مثل مادرش یتیمه

کسی رو به جز تو نداره

من نه از پدر و مادر شانس آوردم و نه از شوهر

هیچ کسو ندارم

پسرمو به خودت می‌سپارم

مراقب هدیه ای که بهم دادی باش

اگر خواستی هدیه‌اتو پس بگیری جون منم همراهش بگیر…

صدای رعد و برق دیگری بلند شد و باران شدت گرفت

لبخند زد

او و پسرک ، خدا را میان تمام نداشته هایشان داشتند…

_ چرا نرفتی تو ماشین؟ خیس شدی

خیلی رو به راهی که سرمام بخوری

چشمانش را باز کرد

ارسلان شاکی دستش را گرفت و اینبار او هم بدون اعتراض از بازویش آویزان شد

زمین خیس و سر بود و او باردار…

آلپ‌ارسلان بدون شکایت در ماشین را برایش باز کرد و بطری آبمیوه و کیکی روی پایش انداخت

_ بخور پس نیفتی

از در سمت راننده سوار شد

کت نم دارش را روی صندلی عقب پرت کرد و ماشین را استارت زد

دخترک با انگشت روی شیشه بخار گرفته اشکال نامفهوم می‌کشید

_ سیزده سالم که بود با حاج خانم اومده بودم اینجا

بار دومی بود که پریود میشدم

وقت نماز که شد خجالت کشیدم بگم و باهاشون ادای نمازخوندن درآوردم

فرداش حاج خانم از لکه رو تختم فهمید

با دمپایی افتاد به جونم

منم دل درد و کمردرد داشتم

با گریه جمع شدم گوشه اتاق

انقدر با دمپایی کوبید تو کمر و سرم که داراب دلش سوخت اومد جداش کرد!