°|پارت_چهارم🪐☄️

مانلی اما برعکس گذشته با چشمانی که عاری از هر گونه احساسی بودند تماشایش کرد

– باید توضیح بدم؟

– مامان گفت اومدی دنبال من …

آمده بود و چقدر از این بابت خوشحال بود

هر چند که پذیرش اتفاق افتاده برایش سخت و سنگین بود اما مزیت بزرگ آن شناخت اطرافیانش بود

دست کیارش که به سمتش دراز شد قدمی به عقب برداشت

– دس/تتو بهم نزن ، برو عقب.

کیارش شوکه نگاهش کرداو را پس میزد؟

فک روی هم فشرد و قدمی دیگر به او نزدیک شد

– پایین چه غ)لطی میکردی؟

– فکر نمیکنم تو جایگاهی باشی که بخوام بهت توضیح بدم…

گفت و بی حرف دیگری از کنار او گذشت

نسترن با دیدنش او را به سر میز شام دعوت کرد

صندلی ما بین فرهاد و فرگل را عقب کشید و نشست

رنگ نگاه همه متعجب بود.

انگار انتظار داشتند صندلی خالی کنار کیارش را انتخاب کند!

نسیم مضطرب به کیارش چشم دوخت

استرس داشت و میترسید از آنکه مانلی متوجه‌ چیزی شده باشد..

وضعیت کیارش هم دست کمی از او نداشت،،،

عصبی بود و خشمگین

انتظار اینکه مانلی این چنین میان جمع از او فاصله بگیرد را نداشت

چند دقیقه ای در سکوت جمع و سر و صدای قاشق چنگال هایی که به کف بشقاب ها میخورد سپری شد

و بالاخره زن دایی‌اش ، رویا بود که‌ پرسید

– حالا کی قراره واسه بچه ها مراسم بگیرید؟

منظور به عقد بود

عقدی که تا قبل از این او برایش خیال بافی کرده بود

نوشین در جواب رویا گفت

– والا قراره با پدربزرگ مانلی صحبت کنیم ، ببینیم اونا چه تاریخی مد نظرشونه…

مکث کرد و با لبخندی ادامه داد

– البته که نظر خود بچه ها هم مهمه ، خودشون باید اول تاریخ عقد رو انتخاب کنن

با حرف نوشین ، فرگل خطاب به مانلی و کیارش پرسید

– تاریخ عقد رو انتخاب کردین؟

مانلی بود که کلافه و عاصی از سوال ‌های جمع سر بالا گرفت و جواب داد

– نه …

توجه نگاه بقیه را که روی خود دید ادامه دهد

– قرار نیست ازدواج کنیم

جمع در سکوت فرو رفته و نگاه حیرت زده همه روی او میخکوب بود

سر چرخاند و چشم به چهره رنگ پریده نوشین دوخت

– قرار بود یه مدت نامزد بمونیم که با اخلاق و رفتار هم بیشتر آشنا بشیم و ببینیم میتونیم با هم یه زندگی رو شروع‌کنیم یا نه

نفس عمیقی کشید

– کیارش رو نمیدونم اما من به این نتیجه رسیدم که ما دوتا به درد هم نمیخوریم…

لبخند زد و بدون آنکه مهلت دهد کسی چیزی بگوید ادامه داد

– ببخشید اگه با حرفام ناراحتتون کردم ، نمیخواستم بیش از این ، این مسئله کش پیدا کنه …

گفت و بی توجه به همه قاشق را در بشقاب غذایش فرو برد

– یعنی چی مانلی جان؟ داری شوخی میکنی خاله؟

تبسمی کرد

قاشق را در ظرف برگرداند و در جواب نوشین گفت

– نه خاله جون ، من به کیارش گفته بودم که باهاتون صحبت کنه …

نوشین وا مانده بود

بقیه هم دست کمی از او نداشتند

همه شوکه شده بودند

کسی فکرش را هم نمیکرد که روزی میانه کیارش و مانلی خراب شود

همگی آنها را به چشم زوجی آینده دار و خوشبخت می دیدند…

– مانلی

نگاهش را به نسترن داد

بله ای گفت و نسترن از جا برخاست

– پاشو بیا خاله کارت دارم.

مخالفتی نکرد

با عذرخواهی از جمع از روی صندلی بلند شد

درهمان حال نیم نگاهی به چهره سرخ کیارش انداخت و به دنبال نسترن به سمت اتاق رفت

از کارش پشیمان نبود

هرگز اجازه نمیداد مردی‌چون کیارش غرورش را له کند.

«سکوت کردم؛ غرورم نشکند!

غرورم نشکست،اما ….

دلم نابود شد…»