و بدون آنکه منتظر جوابی از سمت گندم بماند ، از اطاق او خارج شد و در را بست .

با خروج حمیرا از اطاق ، گندم باز پف کلافه ای کشید و نگاهش را سمت میز پر رنگ و لعاب چرخاند ………… هر چیزی که فکرش را می کرد ، روی میز دیده می شد . انگار یزدان بیشتر از آنچه که باید ، سفارشش را به حمیرا کرده بود .

نوت بوک جدیدی که یزدان به تازگی برایش خریده بود را مقابل خودش در انتهایی ترین نقطه میز قرار داد و خودش هم پشت میز نشست و تمام خوراکی ها را سمت خودش کشید و مشغول فیلم دیدن و هم زمان خوردن خوراکی های مقابلش شد ……….. البته نه گشنه اش بود و نه احساس ضعف می کرد ، اما در آن شرایط که نه اجازه خروج از اطاقش را داشت و نه کاری برای انجام دادن ، فیلم دیدن و خوردن بهترین کار بود .

با لحظه به لحظه خالی شدن میزِ مقابلش ، ظرف های خالی از تنقلات و غذا را درهم کرد و گوشه میز گذاشت ……….. آنقدر خورده بود که حس می کرد شکمش اندازه توپ بسکتبالی باد کرده و بالا آمده و راه تنفسش را بند آورده .

چند ساعتی می شد که صدای بسیار بلند موزیکی که از باندها پخش می شد ، کل عمارت را دربر گرفته بود و برای ثانیه ای نه کم می شد و نه قطع ……………….. نگاهش را سمت ساعت دیواری اش که دوازده و نیم نصفه شب را نشان می داد چرخاند و از پشت میزی که دیگر حالا چیزی برای خوردن بر رویش دیده نمی شد ، بلند شد و به سمت تختش رفت و تن سنگین شده اش را دمر روی تخت انداخت و پلک بست ………… اما مگر می شد با این صدای بلند موزیکی که کل عمارت را برداشته بود و یا صدای کوبش بی امان باس باند ها ، خوابید ؟!

نیم ساعتی همان طور بی تحرک روی تخت ، با پلک های بسته دراز کشیده بود که با حس فشاری که لحظه به لحظه بر روی مثانه اش بیشتر و بیشتر می شد ، ابرو درهم کشید و پلک گشود .

او که می دانست ، نه شرایط خروج از این اطاق را دارد و نه اجازه اش را ، پس نباید در خوردن تا این حد زیاده روی می کرد . هر چند در اطاقش حمامی بود که گوشه اش توالت فرنگی داشت ، اما یادش می آمد که چند روز پیش که یکی از خدمه ها برای نظافت اطاق و حمامش به اطاق او آمده بود ، به او هشدار خراب بودن فلش تانک توالت فرنگی اطاقش را داده بود و گفته بود بهتر است در این مدت تا درست شدن توالت اطاقش از توالت انتهای راهرو استفاده کند ……………. هرچند اگر توالت فرنگی هم درست بود ، گندم آدمی نبود که بتواند از این توالت های غربی استفاده کند و یا لااقل روش استفاده از آنها را بداند .

از جایش بلند شد و دو زانو روی تخت نشست و پاهایش را بهم فشرد و ابروانش بیشتر از قبل در هم فرو رفتند .

ـ لعنتی ………….. نباید انقدر می خوردم . چرا فکر دستشویی بعدش و نکردم .

نگاهی به ساعت دیواری انداخت که حالا از یک شب هم گذشته بود ، اما مهمانی به همان شدت و حدت خودش پابرجا بود .

از تخت پایین آمد و به سمت حمام قدم برداشت و نگاهی به فضای بزرگ حمام داخل اطاقش انداخت ………… اینجا چاره کارش نبود .

ناخن شستش را میان دندانش گذاشت و گازش گرفت ………….. فشاری که بر مثانه اش وارد می شد و دلپیچه ای که گرفته بود ، بیشتر از آنی بود که بشود نادیده اش گرفت و یا آدم بتواتد به فردا صبح موکولش کند .

بار دیگر به خودش و شکمش لعنتی فرستاد و با حس فشاری که لحظه ای به اوج خودش رسید ، تنها شال دم دستی برداشت و بر روی موهایش انداخت و به سمت در اطاق رفت و بعد از برداشتن کارت اطاقش ، با احتیاط در را باز کرد و سرکی در راهرویی که نسبتا خلوت به نظر می رسید ، کشید .

جشن پایین برگذار می شید …………… او هم که قصد پایین رفتن و شرکت در جشن را نداشت . پس اشکالی نداشت اگر که برای رفتن به سرویس بهداشتی ، لحظه ای از اطاقش خارج می شد .

با این فکر و توجیهی که برای خودش آورده بود ، همچون فشنگی خارج شده از تفنگ از اطاقش خارج شد و تمام مسیر تا خود سرویس بهداشتی را یک ضرب دوید و خودش را درون دستشویی انداخت و در را از پشت قفل کرد و با خیال راحت به کارش رسید .

با به پایان رسیدن کارش ، پشت در ایستاد و قفل در را آرام گشود و مجددا سرکی در راهرو کشید …………. همه سر و صداها و حتی فریادهای مردانه ای که گاهی لابه لای جیغ های از سر هیجان زن ها ، میان موزیک به گوشش می رسید ، از پایین شنیده می شد .

آرام در را باز کرد و از سرویس بهداشتی خارج شد …………… می خواست به سمت اطاق خودش حرکت کند ، اما این صدای داد و فریادهای از سر هیجان مخلوط با موزیک بدجوری کنجکاوی اش را تحریک می کرد .

به سمت نرده ها راه افتاد …………… به هیچ عنوان قصد پایین رفتن نداشت ، فقط می خواست مردانی که یزدان از آنها به عنوان گرگ های بی وجدان و درنده خو یاد کرده بود را ببیند ………….. دلش می خواست شکل و ماهیت آنها را ببیند .

روی نرده ها خم شد و سعی کرد پایین را ببیند …………… در آن دود مه آلود و رقص نور های قرمزی که لا به لای مه خط انداخته بودند ، دید را برای او سخت کرده بود .

هفت هشت پله پایین رفت و باز گردن به سمت پایین خم کرد و اینبار با دقت بیشتری نگاهش را میان جمعیت زن و مردی که دیوانه وار میان پیست بزرگ رقص میان سالن درهم می لولیدند و هر از گاهی صدای جیغ و فریادهای از سر هیجانشان بلند می شد ، چرخاند .