اما خیلی زمان نبرد که راهرو نچندان بلند اطاق ها را پشت سر گذاشتند و بعد از طی کردن پله ها ، به سالن بزرگ با نمایی مدرن رسیدند …………. سالنی که تمام مردان و زنان درون آن حوله پوش ، با حوله هایی همچون حوله در تن یزدان ، رفت و آمد می کردند . سالنی که انگار منتهی می شد به استخر سربازی که پیش رویشان قرار داشت .

انگار میان این جمع ،تنها او بود که بجای حوله ، لباسی به تن کرده بود .

وارد محیط سر بازی که استخر مستطیل شکل بزرگ زلالی درون آن قرار داشت ، شدند . اینجا پشت بام خانه واقع می شد ، اما پشت بامی که با مهندسی بی نظیر و محیط سرسبزی که درست کرده بودند آن را به محیطی تفریحی با صفایی بدل نموده بودند .

اما خیلی طول نکشید که چشمان گندم از دیدن زنانی که یکی یکی حوله های در تنشان را در می آوردند و با همان مایو های دو تیکه ای که هیچ فرقی با لباس های زیر زنانه نداشت ، پشت میزهای صبحانه می نشستند ، گرد شد .

چیزی که پیش رویش می دید ، چیزی از فیلم های سوپری که دختران ، پنهانی در خانه کیومرث می دیدند نداشت .

چشمان گندم بی اختیار روی تن و بدن زنانی که بدن ها برهنه و خوش آب و رنگشان را با کرم های مخصوص برق انداخته بودند و پوست تنشان زیر نور خورشید براق و درخشان به نظر می رسید ، می چرخید .

آنقدر محو و مات تصویر عجیب غریب پیش رویش شده بود که اگر چاله ای هم در سر راهش سبز می شد ، بی شک او با سر به درون آن می افتاد .

یزدان دستش را گرفت و او را به سمت یکی از میزهای چهار نفره ای فرفورژه سفید رنگی که دور تا دور استخر با نظم خاصی چیده شده بود ، کشاند و صندلی ای را برای او عقب کشید .

حوله در تنش را درآورد و روی پشتی صندلی اش آویزان کرد و خودش هم صندلی مقابل گندم را برای نشستن عقب کشید .

گندم نگاه معذب شده اش را سمت میز کشید و روی وسایل صبحانه ای که پیش رویش قرار گرفته بود ، چرخاند …….. انگار همه افراد در این عمارت به همراه پارتنرهایشان به این مهمانی عجیب و غریب صبحگاهی آمده بودند .

ـ برات چایی بریزم یا شیر می خوری ؟

گندم نمی دانست نگاهش را در کدام سمت و سویی قرار دهد . گاهی نگاهش بدون آنکه هیچ اختیاری در کنترل آن داشته باشد روی زنان و مردان برهنه ای که دور تا دور استخر پشت میزهایشان نشسته بودند می چرخید و ثانیه ای بعد با حس داغی نامطبوعی که در جانش می نشست ، نگاه معذب شده اش را می گرفت و به روی وسایل روی میز می انداخت .

ـ چایی می خورم .

یزدان زیر چشمی و نامحسوس نگاهی به گندم انداخت و دست به سمت قوری روی میز برد و ابتدا فنجان مقابل گندم را پر از چای کرد و بعد فنجان خودش را .

یکی از خدمه ها با تیپ و ظاهری همچون دیگر زنان حاضر در این پارتی ، با مایویی دو تیکه سر میزشان حاضر شد .

ـ کم و کسری هست ؟ یا چیزی احتیاج دارید که من براتون آماده کنم ؟

یزدان بدون آنکه نگاهش را سمت زن بکشد ، فنجان چایش را بالا برد و تنها قلپ کوچکی از آن را بالا رفت و در همان حال جواب او را داد :

ـ نه چیزی احتیاج نداریم .

با رفتن زن ، یزدان اینبار با نگاهی محسوس تر گندم را زیر نظر گرفت ………….. می دانست دیدن این صحنه ها برای گندم نه عادی است و نه حتی قابل هضم .