مارال رو تخت افتاده بود بدنش بی جون بود

خدایا چرا نفس نفس میزنه

+مارال پاشو دختر ببینم

پاشو ببینمت

تو که اینقدر ضعیف نبودی

چرا اینطوری شدی؟!

پاشو میدونی بلد نیستم ناز بکشم

با دستام موهاشو پس میزدم

فرهاد محکم با زورش هلم رفتم عقب.‌‌..

فرهاد: داری چیکار میکنی؟!

برو کنار نمبینی نمیتونه نفس بکشه

به اوج دیوانگی رسیده بودم

+فرهاد بگو چش شده؟!

بگو حالش خوبه؟!

چرا نفس نفس میزنه…

فرهاد: حالش خوبه الانم باید بریم بیمارستان

برو ماشین بیار

فقط دوییدم رفتم سمت سوئیچ ماشین روشنش کردم

مارالو تو بغل فرهاد دیدم تن و بدنم لرزید

خدا من چجوری بزارم این دختر از اینجا بره…

با دادی که فرهاد زد به خودم اومدم

فرهاد: با توام حرکت کن

پامو رو پدال گذاشتم دیگه نفهمیدم چجوری رسیدیم بیمارستان

+فرهاد لعنت بهت تو چجور دکتری هستی؟!

مارال چش شده…

این دختر اینطوری نبوده…

فرهاد: نمیدونم شاید چیزی مصرف کرده خودمم نمیدونم

مارالو بردن نزاشتن من برم پیشش

هی خدا چرا فرهادو اجازه دادن

خدا طاقت مرگ مارالو ندارم بقیه رو که بردی

نزار اینم برم

همین طور دم در منتظر بودیم

هر ثانیه مثل یه سال واسم رد میشد

فرهاد: میخواستی این دختر پیشت بمونه…

داری زنده زنده میکشیش

همینو میخواستی

کوروش: نه به والا علی

چرا بکشمش

نفسم به نفسش بنده

امانت بابامه

نگو فرهاد دلو جیگرم میسوزه

اگه میزدمش صد بار خودمو لعنت میکردم

فرهاد: دیگه اون فرصت سه روز تمومه

فردا با خودم میبرمش…

انگاری هلم دادن از صخره افتادم پایین…

کوروش:  نه فرهاد بزار سه روز پیشم باشه

بقرآن نمیتونم تحمل کنم همین جوری ببریش

فرهاد: فقط سه روز بعد سه روز با خودم میبرمش…

کوروش: ببرش حق داری پیش من مارال پرپر میشه