تا شب خودمو جمع جور کردم

قرصا خوردم

رفتم پایین پیش بقیه

یکم احساس شرمندگی میکردم و از فرهاد خجالت میکشیدم

چجوری سرش داد زدم

مامان فرهاد تا منو دید دستمو گرفت منو برد نشوند رو مبل

مامان فرهاد: خوبی دخترم؟!

حالت خوبه؟!

+ من خوبم منو ببخشید بابت رفتار امروزم

اصن دست خودم نبود

مامان فرهاد: این چه حرفیه

اصن به علی نرفتی مثل خود بهاری

همیشه همین طوری بود خانم و متین تو وقتش شیطون و بلا

هی خدا چه روزایی داشتیم

+ شمام شبیه مامان منین فقط یکم چهرتون فرق دارم اونم خیلی کم

مامان فرهاد: بزار برات یه چیزی بیارم بخوری ضعف نکنی تا بقیه بیان

باهات کلی حرف دارم معلومه تو هیچی نمیفهمی

+ ببخشید فرهاد کجاست؟!

مامان فرهاد: رفته سر کار

باباشم شرکته

سکینه خانم با یه سینی کاسه سوپ اومد پیشمون

مامان فرهاد: دستت درد نکنه سکینه خانم میتونی بری

بخور دخترم تا منم حرفامو بگم

چقدر منتظرت بود

منتظر تو و مامانت

سوپ که خوردم سینی رو گذاشتم کنار

مامان فرهاد همش نگام می‌کرد و آه میکشید

+ دست شما دردنکنه خیلی خوشمزه بود

مامان فرهاد: نوش جونت چیز دیگه ام میخوای دخترم؟!

+ نه دستتون درد نکنه

مامان فرهاد: با من رسمی حرف نزن من خاله اتم

من دوقلوی مامانتم

ما دو تا خواهر بودیم من خَزان و مامانت اسمش بهار بود

همین طور داشتم به حرفاش گوش میکردم

خاله خَزان: میدونی چرا اسم مارو خَزان و بهار گذاشتن؟!

+ نه نمیدونم

خاله خَزان: مامان بزرگ و بابابزرگت تو بهار آشنا شدن تو فصل خَزان همون پاییز ازدواج کردن برا همین اسم مارو خَزان و بهار گذاشتن

+ چه باحال

الان فرهاد پسر خاله منه؟!

خاله خَزان: آره پسر خالته

+ چیشد که تو مامانم جدا شدین

مامانم ایران خاله تو آلمان؟!

خاله خَزان: خداروشکر من از دهنت شنیدم گفتی خاله

قربونت برم

میگم داستانش طولانیه

در میزنه

فکر کنم فرهاد و عموت اومدن

بریم شام بعدش همه چی رو برات توضیح میدم