دستی که برای سکوت بالا برده بودم رو بوسید وگفت:
_هرچی توبگی.. اما این همه من از علاقه ام گفتم و هنوز نمیدونم توهم منو دوست داری یانه!

دستمو ازدستش کشیدم و گفتم:
_بعداز اینکه رابطه ات کاملا با نسیم تموم شد بهت میگم… من باید برگردم خونه اگه کسی متوجه نبودم بشه….

این دفعه نوبت آرش بود که حرفمو قطع کنه..
_اما تا حرف نزنی نمیذارم جایی بری..
_یعنی چی؟
_یا دوستم داری یانداری.. یک کدومشو میگی بعد میری…

گوشه ی چشم هامو چین دادم وگفتم:
_اجبارم میکنی؟ تا نسیم باهاته هیچی نمیگم!
_سارا نسیم فعلا باید بمونه چون بهش قول دادم میفرستمش آمریکا..

اومدم چیزی بگم که فورا گفت:
_اما به جون مادرم که روی تخت بیمارستانه قسم که هیچ علاقه ای به اون دختر ندارم و نخواهم داشت..

از اولش نسیم انتخاب من نبوده و نمیتونه باشه.. اصلا ماجرای رابطه ی ما یه چیز دیگه است وقول میدم وقتش که شد همه چی رو بهت میگم.. اما توروخدا فعلا صبوری کن‌!

_یعنی چی؟ من نمیفهمم!
_یعنی یک کلام آرش رو دوست داری یانه!
یه کم مکث کردم واومدم بگم تاحدودی از ماجرای نسیم و ازدواج سابقش خبر دارم اما زبون به دهن گرفتم..

سکوتم رو اشتباه تعبیر کرد و بادلخوری گفت:
_خیلی خب خودم فهمیدم..
_چی رو فهمیدی؟
_بیخیالش.. من جوابم رو گرفتم…

دلم براش ضعف رفت.. باحرف هاش شکم به یقین تبدیل شد و حرف های گیسو وماجرایی که از نسیم فهمیده بود، دونه دونه جلوچشمم اومد و تازه واسم معنا گرفته بودن..

نمیدونم علت بودنش با نسیم چی بود اما انگار توی کشته شدن شوهر نسیم نقشی داشته و حتی شایدم نقطه ضعف داشته باشه ومجبور شده باشه..

من نمیتونستم با خودخواهی برنامه هاشو بهم بزنم و به دردسر بندازمش…
_اونوقت جوابت چی بود؟
_اونقدر عقل دارم بفهمم کسی درجواب دوستت دارم سکوت میکنه به چه معناس!

لبخندی از سرشوق زدم وگفتم:
_نداری جانم.. اگه عقل توکله ات بود باید همون موقع که علت قهرکردنم رو فهمیدی جوابتم میگرفتی!

خودشو بهم نزدیک کرد وباحرص گفت؛
_من حوصله ی حدس زدن که تهشم اشتباه دربیاد روندارم.. یاحرف بزن یا باسکوتت به افکارم دامن بزن..

_دوستت دارم! خیلی هم دوستت دارم پسره ی بی عقل…!
نذاشت حرفم تموم بشه لب هامو به بازی گرفت و پرحرارت بوسید..

بعداز چند دقیقه که داشتم اختیارم رو ازدست میدادم به زور ازخودم جداش کردم وگفتم:
_آرش بسه .. من باید برگردم..
بی توجه به حرفم اومد ببوسه که خودمو عقب کشیدم وگفتم؛

_خواهش میکنم.. نمی بینی دارم می لرزم…
یه کم نگاهم کرد و برگشت توی صندلیش و سرش رو به پشتی صندلی تکیه داد…
پلک هاشو با درد روی هم گذاشت و گفت:

_پوووف.. دارم دیونه میشم…
سرم رو پایین انداختم و گفتم:
_منم… اما خیلی حرفا مونده که نزدیم…
چشم هاشو بازکرد وتوی همون حالت که تکیه داده بود نگاهم کرد..

_توجونمو بخواه عشقم… خودم قربونت میشم!
باخجالت نگاهش کردم ودوباره سرم روپایین انداختم…
_من دیگه برگردم خونه.. سارگل منتظرمه.. زشته..

_فردا صبح زود منتظرتم.. یا اصلا خودم میام دنبالت چطوره؟
_کی گفته میخوام برگردم؟
_یعنی چی؟ یعنی نمیخوای برگردی؟؟
خندیدم وگفتم:
_نه!

ازصندلی جدا ‌شد وبااخم های توهم گفت:
_چرا؟؟
_چون نمیخوام با نسیم در بیوفتم…
_سارا دارم بهت میگم من اونو دوستش ندارم میفهمی؟
_اون چی؟ اونم تورو دوست نداره؟