دکتر عقب هلش داد :

_دست از سرش بر نداری زنگ زدم پلیس

ارسلان عقب رفت :

_حالا که انقدر همتون نسبت بهش حق به جانبید مرخصش نکنید …..

چون فکر نمی کنم که داداشش ازش استقبال کنه !

گفت و عصبی از در بیرون زد

صدای هق هق های جنون آمیز دلارای اتاق را پر کرد

مرد به آزاده اشاره زد :

_مسکن تزریق کن

*

آزاده دستش را روی نقطه ی روشنی در عکس گذاشت

_ببین این سرشه

دلارای گرفته خندید

پنج روز گذشته بود اما دردش ذره‌ای آرام نگرفت

حتی نمی‌توانست به راحتی روی تخت حرکت کند

_اونجا که چیزی نیست

_چرا دیگه هست! دقت کن ….

اینم دست و پاشه ولی مشخص نیست هنوز …

طبیعیه نتونی تشخیص بدی …

دلارای با اشتیاق پرسید :

_دختره یا پسر ؟

صدای دکتر آمد :

_هنوز قطعی نمیشه نظر داد …. مهمه برات ؟

دلارای با قاطعیت سر تکان داد :

_آره پسر باشه !

آزاده پوفی کشید

_واقعا فکر میکردم فقط سلامتیش واست مهم باشه

دلارای زمزمه کرد :

_باید پسر باشه !

دکتر به آزاده اشاره کرد حرفی نزند

_معلومه پسر بچه هارو خیلی دوست داری

دلارای تلخ لبخند زد :

_دختر بچه ها دوست داشتنی ترن .

فقط حس میکنم هر کس لیاقتشونو نداره.

مثلا یک خانواده ای مثل خانواده من یا آلپ ارسلان…..

_قرار نیست خانواده ها بچه رو بزرگ کنند این بچه شماست

دلارای پوزخند زد :

_بچه‌ای که حتی پدرش از حضورش خبر نداره

دکتر بحث را تغییر داد :

_من با خانم دکتر که معاینت کرد حرف زدم

بچه به طور معجزه آسایی سالمه اما این دلیل نمیشه که سالم بمونه…..

دلارای احساس کرد قلبش از زدن ایستاد

_چی ؟

_متاسفانه هر حرکت یا تکون بیجایی ممکنه باعث خونریزیت بشه

باید حسابی به خودت برسی وگرنه با این فشار های روحی و وضع جسمی منتظر یک بچه مریض با هزار و یک مشکل باش که تا بزرگسالی اذیت بشه و والدینشم عذاب بده !

دلارای وا رفته نگاهش کرد

احساس کرد در همین چند ثانیه فشارش افتاد

آزاده دلش سوخت که جواب داد:

_حالا که فعلا اینجاست دکتر ….. خودم حواسم بهش هست

_فردا مرخصه ….. فقط تا چند روز سرم و آمپول داره که باید برای تزریق بهش سر بزنی

داروهاشم مصرف کنه بیشتر تقویتیه

بقیش هم بر میگرده به استراحت و تغذیش

دلارای آرام تشکر کرد و آزاده پشت دکتر از در خارج شد

نگرانی و غم درون چشمان دخترک را دیده بود

موبایل را بیرون آورد و روی شماره مرد ضربه زد و کوتاه نوشت :

_دلارای فردا مرخصه ….. میاید دیگه ؟