دلارای از شدت تحقیر لب فشرد اما نیامده بود که پس زده شود

برای اولین بار در ۱۷ سال زندگی اش ریسک کرده بود

_ از خانوادت میترسی؟ که بفهمن؟ بخدا من…

_ هنوز نفهمیدی الپ ارسلان از کسی نمی‌ترسه دخترجون؟!

بک قدم جلوتر آمد و زیرچشمی نکاهی به ساعت انداخت

هنوز دوساعتی وقت داشت و بیکار بود

با سرگرمی ابرو انداخت :

_ من اینطوری دختر انتخاب نمی‌کنم کوچولو! حتی برای تخت خوابم!

دلارای گیج شده بود
نمی‌فهمید!

دختر ۱۷ ساله‌ و عزیزدردانه‌ی حاج فرهمند خودش را در اختیارش گذاشته بود و او پسش می‌زد…

گیج لب زد :

_ چطوری؟

گوشه لب آلپ ارسلان بالا رفت و با چشم به تونیک و شلوار دلارای اشاره زد :

_ اینطوری!

دلارای نفس عمیقی کشید و چشمانش را بست
برای پس زده شدن نیامده بود!

زیرلب زمزمه کرد :

“فقط اینبار ، فقط برای ارسلان ، فقط یکبار تو زندگیت دلارای…”

چشمانش را باز کرد و خیره به چشمان ارسلان ، تونیک را از تنش بیرون کشید

ارسلان ابرو بالا انداخت ، یک قدم عقب رفت و با سرگرمی خیره منظره روبه‌رو شد

تک‌دختر کم سن حاج فرهنمد ، برهنه روبه‌رویش ایستاده بود

نگاهی به لباس زیر صورتی رنگش انداخت
بدش نمی‌آمد بیشتر سربه‌سرش بگذارد!

_ اصل‌کاری رو در نیاوردی که

دلارای وارفته نگاهش کرد
آلپ ارسلان روبه رویش ایستاد و خندید :

_ هرچند در نیاورده هم معلومه اون زیر خبری نیست

کم مانده بود بغض خفه اش کند

از اعماق وجودش احساس حقارت می‌کرد و می لرزید

دستش را جلوی بدنش گرفت اما الپ‌ارسلان اجازه نداد :

_ بیار پایین دستاتو

ناخوداگاه به حرفش گوش داد
ارسلان روبه‌رویش ایستاد و با بدجنسی تمام انگشت شستش را روی سر سینه دلارای چرخاند

دخترک چنان زیر دستش از جا پرید و بدنش لرزید که حتی ارسلان هم متعجب شد :

_ ویرجینی؟!

دلارای منظورش را نفهمید
تک دختر ۱۷ ساله حاج فرهمند را چه به این کلمات
حتی تا چند هفته پیش موبایل هم نداشت و رابطه با دوستانش زیر نظر حاج خانم بود

حال برهنه جلوی الپ ارسلان ایستاده بود تا شاید او از برامدگی و فرورفتگی های بدنش خوشش بیاید

_ یعنی … یعنی چی ویرجین؟!

آلپ ارسلان انگشتش را از روی بالاتنه دخترک برداشت :

_ دست نخورده

انگشتش را روی شکم برهنه دلارای کشید :

_ استفاده نشده

انگشتش را دور نافش چرخاند :

_ باکره

دستش را از زیرشکم دلارای پایین تر کشید و سعی کرد از شلوار جین دختر بگذرد :

_ یعنی پرده بکارت داری یا نه؟!

دلارای از جا پرید
مبهوت دست ارسلان را که کم مانده بود از لباس زیرش بگذرد را عقب زد و ترسیده به دیوار چسبید :

_ آ.. آره … معلومه که دست نخوردم!

حرصی صدایش را بالا برد :

_ تو با خودت چی فکر کردی؟! که نجابتمو از دست دادم؟