اما گوش هایش که به اختیار خودش نبود!

جملات را می شنید و یک راست سمت قلبش هدایت می‌کرد

خودش در دل جواب خودش را داد :

_ ارسلان به گفتن این حرفها عادت داره اما من که به شنیدن این حرف ها عادت ندارم!

آرام جواب داد :

_می خوام برم خونه

ارسلان سر تکان داد :

_ میدونی که تا من نخوام نمیتونی بری خونه

هنگامه کلافه پوف کشید :

_بابا غلط کردم با شما دو تا اومدم بیرون

ارسلان بی توجه به او خیره نگاهش کرد

_ کدومش؟

_ هیچکدوم

_ انقدر اینجا وایمیستیم تا بلاخره تسلیم بشی

_ می خوام تنها باشم
از تو و از این دختره متنفرم !

هنگامه با چشمای گرد شده نگاهش کرد و ارسلان بالاخره کمرنگ لبخند زد

_ کدومش دلی؟

دلارای عصبی نفسش را بیرون فرستاد و سرش را بلند کرد

چشمش به تابلوی سینما ۵ بعدی افتاد و بی توجه به عکس فیلم ترسناکی که روی آن زده بودند شانه بالا انداخت :

_ سینما

بهترین تصمیم هم همین بود

فیلم چند دقیقه بیشتر نبود و سریع تمام می‌شد

حوصله هیجان و استرس وسیله های دیگر را نداشت

هنگامه شاکی سمت سینما برگشت :

_ گند بزنن به سلیقتون آخه آدم میاد شهربازی که بره سینما؟! ای بابا

ارسلان غرید :

_ داری میری رو مخم هنگامه

هنگامه شانه ای بالا انداخت :

_ تو و دوست دخترتم رو مخ منین

روی صندلی سینما که نشستند ارسلان سعی کرد به حرفش بگیرد :

_ نمیترسی؟!

دلارای گیج نگاهش کرد :

_ از چی؟!

ارسلان پوزخند زد

متوجه بود که دلارای حتی به فیلمی که انتخاب کرده بود نگاهی هم نینداخت

زیر لب به او هشدار داد :

_ بهتره تمومش کنی دلی! کل دخترای تهران می خوان با من بیان بیرون اونوقت تو چند ساعته داری حسابی اعصابمو به بازی میگیری

دلارای حرفی نزد

هنوز هم بغض داشت

می ترسید چیزی بگوید و به گریه بیفتد

فیلم که شروع شد حتی نگاهش هم را به پرده سینما نداد

هیچ چیز از آن نفهمید

هر چند دقیقه صدای جیغ چند نفر بلند می شد

صندلی‌ها تکان می خوردند و حتی یکبار باد خنکی به پاهایش خورد اما هر کاری کرد نتوانست فکرش را متمرکز موضوع فیلم کند

به صندلی روبرو خیره شد

در تاریکی درست تشخیص نمی داد اما زمان نشستن دختر و پسر جوانی را دیده بود که دست در دست هم در آن صندلی ها نشسته بودند

دخترک بادکنک قرمز و خرس عروسکی قهوه ای رنگی همراه ربانی دور سرش که معلوم بود هدیه است به دست داشت و پسر جعبه چیپس را حمل می کرد

بغضش را فرو داد و با دقت تر نگاه کرد

با هر جیغی که دخترک می زد پسر سرش را در آغوش می گرفت و دو نفری می‌خندیدند

صحنه‌ای که ارسلان جلوی همه دستش را بالا برده بود مقابل چشمانش آمد و ناخواسته اشک روی گونه هایش سقوط کرد

دختر سرش را جلو آورد و چیزی کنار گوشه پسر گفت

دوباره صدای خنده هایشان بلند شد

اشک هایش شدت گرفت

او هم از رابطه همین چیزهای کوچک را میخواست

یک شاخه گل!
یک خرس عروسکی کوچک!
دو بلیط سینما!
غروری که هر ثانیه نابودش نمی‌کردند و مهم تر از همه ذره ای احترام!

با روشن شدن برق ها سعی کرد به سرعت اشک هایش را ‌پاک کند اما موفق نشد

هنگامه از آن سمت آلپ‌ارسلان خودش را به طرف دلارای کشید :

_ چرا گریه میکنی؟ ترسیدی؟

دلارای به نشان تایید سر تکان داد

هنگامه ابرو بالا انداخت :

_ وا خب تو که میترسی چرا فیلم ترسناک انتخاب میکنی؟!

ارسلان انگار می‌دانست حتی برای یک ثانیه هم حواسش به فیلم نبوده که پوزخند زد

دلارای دیگر تحمل ماندن نداشت

صبرش تمام شده بود

اشک هایش را پاک کرد و از جا بلند شد :

_ من میرم خونه

هنگامه اعتراض کرد :

_ ولی هنوز که هیچی…

دلارای با جدیت جمله‌اش را قطع کرد :

_ من میرم شما بمونید

برخلاف انتظارش ارسلان گفت :

_ میرسونمت ، پاشو هنگامه تو رو هم میذارم خونه

هنگامه با بی میلی بلند شد :

_ میام خونه تو

پاهای دلارای از حرکت ایستاد

باورش نمیشد چه شنیده است!

به همین راحتی ، در برابر چشمان او ، بدون هیچ خجالتی…

نگاه پر خشمی به الپ‌ارسلان انداخت و پوزخند زد

قبل ازینکه ارسلان حرفی بزند سمت ماشین راه افتاد

تمام راه در ماشین سکوت برقرار بود

هنگامه دو سه جمله‌ای گفت و زمانی که جوابی از طرف هیچ کدامشان نگرفت ادامه نداد

الپ‌ارسلان سمت دیگر خیابان توقف کرد و نگاهی به دلارای انداخت

می‌دانست وارد خانه که شود با برادرهایش درگیر میشود

_ میخوای شب بریم خونه من؟

بدون هیچ قصد و غرضی پیشنهاد داده بود

می دانست در این صورت هم مشکل دلارای حل نمی‌شود و با شب به خانه نرفتن همه چیز بدتر می شود اما تنها کاری بود که از دستش بر می آمد

دلارای با غیض سمتش برگشت و عصبی پوزخند زد :

_ چندتا چندتا میخوای مهمون کنی؟

ارسلان تازه به یاد آورد هنگامه در مقابل دلارای چه گفته بود

_از کثافت کاری‌های آلپ ارسلان زیاد شنیده بودم اما این یکی جدید بود

گفت و قبل از اینکه ارسلان بتواند حرفی بزند از ماشین پیاده شد و در را محکم به هم کوبید

ارسلان دست مشت شده اش را روی فرمان فشرد و عصبی پوف کشید

هنگامه بهت زده خندید :

_ بد ازت شکاره ها

موبایلش را درآورد و همانطور که جواب پیامش را میداد زیر لب ادامه داد :

_ به این نمیگن منت کشی آقا ارسلان راهو اشتباه اومدی

ارسلان پایش را روی گاز فشرد

ماشین با صدای بدی از جا کنده شد

_ کی گفته من می‌خواستم منت کشی کنم؟! اصلاً چند بار تو عمرت دیدی من منت کسی رو بکشم؟

هنگامه بی خیال شانه بالا انداخت :

_ کسی نگفته ولی از صورت کبودش و رفتار عجیبت معلومه میخواستی از دلش در بیاری
اما پسر حاج ملک شاهان رو چه به معذرت خواهی کردن؟ مگه‌نه؟
حاجی فقط وحشیگری و بی رحمی رو به پسرش یاد داده ، پدری کرده!

ارسلان عصبی در آینه نگاهی به صورت خونسرده هنگامه انداخت و تمام حرصش از جمله آخر دلارای را هم سر او خالی کرد :

_ ولی مثل اینکه یک نفر اینجا بد دلش همون پدری کردن حاجی رو خواسته و نداشته ، مگه نه خواهر کوچیکه؟