پشت چشمی نازک کردم وگفتم”
+ دلتنگیتون برای دانشجو هاتون رفع شد استاد؟ خوب دل و قلوه میدادین به بهانه ی سوالاشون!
نگاهش شیطون شد..

_ میدونی خوشبختانه اون دانشجوییم که دلتنگش بودم افتخار داد سر کلاسم بیاد و دلتنگیم رو رفع کنه..! از ابراز احساسش حس خوبی گرفتم و یکمم خجالت کشیدم

لبخندی بهش زدم که با خباثت قیافه جدی ای گرفت
_ بسه دیگه خانوم یاقوتیان! لبخندتو جمع کن که الان دانشجو ها میگن این دوتا چه مرگشونه جلوی هم وایسادن این به اون میخنده اون به این

زیر لب بیشعوری بهش گفتم که لبخند دندون نمایی تحویلم داد و بی توجه به حرص خوردن من وارد دفتر شد تا وسایلش رو برداره و تو همون حال گفت:

_ بیا تو دلارام تا وسایل و سوییچمو بردارم. کسی نیست اینجا
با احتیاط داخل رفتم و گوشه ی در ایستادم که قهقه ای زد
_ چیه بابا؟

چرا مثل بچه کلاس اولی هایی که تنبیهشون میکنن میرن پایین کلاس ایست میکنن اونجا ایستادی
با حالتی که نمیخواستم کم بیارم ایشی گفتم و ادامه دادم

+ خب نگرانم کسی بیاد ببینه زود باش بریم پاره شدم از خستگی
با جدیت گفت:
_ نوچ‌ نوچ پاره نشو عشقم پاره شدن بمونه واسه یه وقت دیگه که منم باشم

از پروییش دهنم باز موند که با برداشتن یه پوشه و سوییچ ماشینش از کنارم رد شد این بار جدی تر گفت:
_ و درضمن من به خاطر تو مراعات میکنم وگرنه اصلا اهمیت نمیدم

حتی اگه کل تهران هم بفهمن چون تو مال منی و گفتنش یه افتخاره نه یه اشتباه همونطوری ماتم برده بود که به دستم ضربه ای زد و ادامه داد:

_ مادمازل تشریف نمیارن؟
چرایی گفتم که دستمو گرفت و دنبال خودش کشید

شایدم حق با اون بود ولی خب اون درک نمیکرد تو دانشگاه منتظر همچین سوژه هایی بودن برای من که دخترم خیلی آزار دهنده میشد حرفاشون

حتی باعث میشد کار به حراست بکشه و بازخواست بشم درسته که وقتی قضیه باز میشد اتفاقی متوجهمون نبود اما همین که پام به اونجا باز بشه هم برام یه کابوس بود

تو تمام این مدت که درس خوندم سرم تو کار و درسم بود و هیچ وقت دنبال حاشیه سازی نبودم الانم که دیگه ترم آخر بودم دوست نداشتم مشکل درست بشه برام

جلوی ماشین که رسیدیم سوار شدم و کمربندم و بستم. اونم نشست و درجا گفت:
_ اووو چخبره بابا! تصادف نکنم اوف شی یه وقت خانومممم؟

واسه خانومم گفتن هاش ضعف میکردم…
خندیدم.. وگفتم:
احتیاط شرط اول عقله عشقم.. اونم با دست فرمون تو!! با خنده جدنی گفت و سری تکون داد

بعد همونطور که کمربند خودش رو هم میبست گفت:
_ من میخوام برم خونه میای خونه ی ما یا برسونمت خونه خودتون؟

و ماشین رو استارت زد
_نه عزیزم باشه یه وقت دیگه منو برسون خونه ی خودمون و همون لحظه یادم اومد که اگه این تایم برم آسایشگاه احتمالا خلوت تره

واسه همین دوباره گفتم:
_نهههه منو برسون آسایشگاه وآدرس رو بهش دادم…
با تعجب یه لحظه بهم خیره شد

_چیه؟ چرا اونجوری نگام میکنی؟ دوباره حواسشو به رانندگیش داد و حق به جانب گفت:
_ پس بالاخره فهمیدی! سرمو سمتش چرخوندم

_ هان؟ چیو فهمیدم.؟
دنده رو عوض کرد و گفت:
_ نه هیچی! من هیچی نمیگم که تو مرحله انکار نری

همچنان گیج بهش خیره بودم که زد زیر خنده…
_ دختره خنگ.. من عاشق همین خنگ بازیاتم خب!

میگم خداروشکر خودت فهمیدی مشکل روانی داری وانشاالله میخوای بری آسایشگاه خودتو تحویل بدی؟
تازه منظورش رو فهمیدم

باحرص کمربندمو باز کردم و چندتا مشت به بازوش زدم و جیغ جیغ کنان گفتم:
_مازیار خیلی بیشعور! ازت بدم میاد!!!
_آخ عشقم اما من عاشقتم!

_ فکر کردی اینجاهم دانشگاهه هیچی بهت نگم اره؟
_نه خانومم هرچی میخوای بگو من سراپا دراختیارم..
گردنی کج کردم و با ابروی بالا رفته گفتم:

_عه؟ اینجوریاست؟ یه دفعه سمتش خیز برداشتم و گاز محکمی از بازوش گرفتم که نالش به هوا رفت
_ آیییی وحشی.. چرا گاز میگیری؟
_دلم خواست! خوبت شد!

به بازوش نگاهی انداخت و گفت:
_ بیین چیکارم کردی دیونه! میخوام برم باشگاه حالا همه میگن این بدبخت تو سازمان حمایت از حیوانات وحشی کار میکنه گازش گرفتن

و همونطوری استین لباسش رو بالا زد که دوباره جیغ زدم
+ آدم نمیشییییی؟ من حیون وحشیم ؟
قهقهه ی بلندی زد و با همون خنده هاش گفت؛

_ نه عشقم.. شما خانوم منی! فقط جونه مازیار نکن الان میریم زیر تریلی روح میشیما ببین کمربندم نداری
بعدم به صورت نمایشی فرمون رو سریع چپ و راست کرد که به اینور اونور پرت شدم

_ ببین اوه اوه خطرناک شد کمربندتو ببند
دوباره قهقه زد با صدای پایین طوری که بشنوه گفتم:
_ پسره ی سرخوش خجسته خنگ!

سرجام نشستم و با لبخند نگاهی بهم کردیم منم دیگه ادامه ندادم و به جاش پرونده ی بیمار رو از توی کولم بیرون کشیدم و بازش کردم
پرونده رو که دید گفت:

_ به به پرونده هم که برای خودت تشکیل دادی میمونه کارای بستری شدنت هزینه هاشم با من دندونامو رو هم ساییدم :
_مازیار میزنمت ها! بیشعور ماله مریضمه