غذام رو از سمتی به سمت دیگه ی بشقاب هل میدم و امروز باید برم بیمارستان … مامان میگه : غذاتو بخور … بازی بازی نکن !
سر بلند میکنم و قاشق رو توی بشقاب ول میکنم … میگم : اشتها ندارم !
میگه : بابات برا تو حلیم آورده … دیشبم شام نخوردی … تا آخر وقت تو بیمارستان از هوش میری !
ساکت باز قاشق رو بلند میکنم … مامان اما دووم نمیاره و میگه : با کی لج میکنی ؟ … ما ؟!
سر بلند میکنم و لبخند میزنم :
_ اتفاقا خوشحالم که انقدر براتون مهمم !
_ جز تو بچه ی دیگه نداریم … داریم ؟
قاشق پر شده از حلیم رو دهنم می ذارم و از جام بلند میشم ‌.. میگم : بهتر که فقط منم !
مامان لبخند میزنه … من بیرون میزنم از آشپزخونه .. از خونه …
تا سرکار میرم و همه از بونم خوشحالن … رسیدنم رو تبریک میگن و روز از نو روزی از نو … آریا پیام میده … تا حالا ندیدمش … یا کار داره یا داره به تصمیم مامان اینا احترام می ذاره …
ازش پرسیده بودم چرا به اونا گفته و جواب داده بود چون می خواسته از اول شروع کنه !
از اوله اولش … این طوری با فکر بودنش رو دوست دارم !
مامان بابام دیگه به روی خودشون نمیارن و شب خسته از کار کردن بی وقفه توی بیمارستان خونه میرسم …
از اولش حس میکنم مامان و بابا می خوان چیزی بگن و تهش مامان خودش رو از روی مبل جلو میکشه و استکان چایش رو از روی میز برمی داره … همزمان میگه :
_ بابات برای فردا شب با دکتر مودت حرف زده تا به تو مرخصی بده … آخه گفته بودی فردا شب شیفتی !

آخه گفته بودی فردا شب شیفتی !
نگاش میکنم و میگم : وا … خب من تازه امروز رفتم … برای فردا شب چرا باید مرخصی بگیرم ؟
بابا جواب میده : فردا شب مهمون داریم …
مشکوکه … همه چیز مشکوکه و میگم : ینی چی ؟ … خب بار اولمون که نیست وقتی مهمون میاد من خونه نیستم !
مامان میگه : این مهمون برای تو میاد !
اخم میکنم و با خنده ی عصبی ای میگم : انگاری خواستگار می خواد بیاد !
بابا سری تکون میده و وقتی میگه دقیقا جا می خورم …. اولش فکر میکنم شوخی میکنن و میگم : شوخی می کنین ؟!؟!
مامان _ چرا باید شوخی کنیم !؟
قیافه ی هر دوشون جدیه … ماتم می بره … بابا میگه : رنجبر وقتی شنید از شوهرت جدا شدی گفت وقت رو تلف نمیکنه و برای پسرش تو رو می خواد !
صدا بلند میکنم : چی ؟!؟!؟
از جام بلند میشم : خواستگار می خواد بیاد ؟ .. من الان باید بدونم ؟ … بعد از قرار و مدار ؟!
بابا نچی میکنه و مامان اخم کرده میگه :
_ کسی به اونا جواب مثبت نداده !
با پرخاش میگم : نباید بده ! چون جواب مثبتی در کار نیست … من آریا رو دوست دارم !
مامان پوف کلافه ای میکشه و بابا میگه :
_ اریایی که سر افکندگی باباش رو جا گذاشت ؟ … حاج حسین زنگ زد و معذرت خواست … مرد بیچاره خیلی ناراحت بود !
_ بابا هرچی بوده تموم شده … الان مهمه … الان من بیشتر از هرکسی میگم آریا !
بابا عصبی پلک می بنده و مامان اما حرف خودشو میزنه : فردا خواستگاریه … توام آماده میشی … نخواستی میگی نه نمی خوام … کولی بازی نداره !

کولی بازی نداره !
شاکی و گرفته لب میزنم : من خودم بالغم و عاقلم !
مامان چپ چپ نگام میکنه و محل نمیدم … از جام بلند میشم و میرم تا اتاقم …
عصبی ام … پر بغض سمت تلفنم میرم و شماره ی آریا رو میگیرم …
بوق می خوره چند بار تا برداره و برمی داره … صداش خواب آلوده ، دیشب شیفت بوده و امروز ماموریت … میدونم خسته س و پشیمون میشم که گِله کنم یا غر بزنم !
_ الو … رها …
لب میزنم : هیچی … ببخش بیدارت کردم !
با مکث جواب میده : چی شده !؟
تند میگم : هیچی !
پرخاشگر جواب میده : اُسکلی چیزی ام ؟ … نمیفهمم این بغضو ؟
بینیم رو بالا میکشم و میگم : دارم گریه میکنم !
صداش هوشیار میشه … جدی میپرسه : چی شده؟!
_ خواستگار میاد فردا … مامان … مامانم گفت …
بین گفته م میگه : چی ؟ … چی میاد فردا ؟
_ میگم یعنی …
از حاشیه خوشش نمیاد که شاکی صدا بلند میکنه : چی چی رو خواستگار میاد ؟!
_ آریا آرو …
باز نمی ذاره حرفم تموم شه و صدا بلند میکنه : واسه زن من ؟!؟ ننه بابات چی فک کردن با خودشون ؟!
می خوام جوابشو بدم که صدای بوق اشغتل تو گوشم می پیچه و تهش صدای تلفن همراه بابام از توی سالن پذیرایی رو میشنوم !
صدای بابا که جواب میده :
_ بله … ممنونم … رها چی میگه ؟ …‌بیخود به شما اطلاع داده آریا جان … این یه مسئله ی خانوادگیه ! … شما جدا شدین … بله در جریانم … شما هم رها رو فراموش کن !