هیچی نگفتم و فقط تماشاش کردم.
آخه چی داشتم که به آدمی مثل اون بگم !؟
به آدمی که حالم از دیدنش بهم میخورد.
آدمی که از وقتی پا توی زندگیم گذاشت یه روز خوش نتونستم داشته باشم.
دریغ…دریغ…دریغ از حتی یک لحظه آرامش!

دستهامو دوباره با عصبانیت تکون داد و غضب آلود و بی ادبانه پرسید:

-یا توام کثافت…کجا بودی؟ پیش کی بودی !؟حرف بزن…

پورخندی زدم و جواب دادم:

-اینکه کجا بوده باشم به خودم مربوطه…

مکث کردم.با پدزخند براندازش کردم و درادامه با تحقیر کردنش گفتم:

-ولی.فکر نکنم واسه تو خیلی هم بد شده باشه.
من میدون خالی کردم تا با همسر جان عزیز خیابونیت خوش باشی!

حرفهام شعله های آتیش خشمش رو دو چندان کرد.
دستهاش به آرومی از روی بازوهام پایین اومدن.
انگار که یه نفر قوانین زندگی پلشت و دیکتاترانه اش رو بهم ریخته باشه چشمهای خالی از عاطفه و احساسش رو تنگ کرد و پرسید:

-چی !؟ تو جرات کردی به من بگی به خودت مربوطه شب رو کجا بودی !؟

آب دهنم رو قورت دادم وجرات به خرج دادم تا خیلی محکم جواب بدم:

-آره…به خودم مربوطه!

و بلافاصله بعداز شنیدن این حرفها دستش رو بالا رفت و محکم روی صورتم فرود اومد و پشتبندش هم صدای دادش تو فضا پیچید:

-تو گه میخوری تو روی من وایمیسی و همچین حرفی میزنی!

با این سیلی بیگانه نبودم.
رقت انگیز هست آدم به درد عادت کنه اما من کرده بودم.
من به این سیلی ها، به کتکهای گاه و بیگاه، به گیر دادنهای بیخودی به حرفهایی که رنگ و بوی زور میدادن!
پشت انگشتهام رو به آرومی روی پوست صورتم بالا و پایین کردم و نفس عمیقی کشیدم تا خونسرد باشم و جوش نیارم.
زبونمو به کنج لب خونیم زدم وبا بالا گرفتن سرم پرسیدم:

-میزاری برم داخل یا برگردم همونجایی که بودم!؟

زبونمو به کنج لب خونیم زدم وبا بالا گرفتن سرم پرسیدم:

-میزاری برم داخل یا برگردم همونجایی که بودم!؟

قبل از اینکه خودش که حسابی از دستم کفری شده بود حرفی بزنه مادرش از پشت سر خود فرهاد و از توی حیاط خطاب به من گفت:

-تو اگه جایی رو داشتی الان اینجا نبودی!

چشمهام از صورت برافروخته ی فرهاد به سمت اون زن همیشه حق به جانب و سرد کشیده شد.
به ماده شیطانی که همه ی آتیش ها از گور خودش بلند میشد.
با نفرت بهش چشم دوختم که پشت چشمی برام نازک کرد و در ادامه واسه تحقیر کردنم گفت:

-تو یه دختر بدبخت بیچاره ای!پز چی رو به پسر شاخ شمشاد من میدی !؟
تو حتی مادرت هولت هم آویزون این و اون شد تا تونست خونه دار بشه!هه…

دندونهام رو اونقدر روی هم فشردم که صدای چیک چیکشون بی شک به گدش فرهاد هم رسید.اونقدر نگاه های سنگین و پر نفرتم رو به اون عجوزه دوختم تا اینکه اینبار خطاب به فرها گفت:

-فرهاد…بیارش داخل!
هر برخوردی میخوای با زنت داشته باشی داخل خونه داشته باش!
پس بیارش داخل!

فرهاد سرش رو چرخوند سمت مادرش و نگاهی بهش انداخت.
اون همیشه کاملا تحت تسلط مادرش بود.
اونقدر که تو این خونه حرف حرف اون بود فقط!
اینیار هم مطیعانه گفت:

-چشم مامان!

پوزخندی زدم! حالم از مردی مثل اون بهم میخورد.
مرد بزدلی که افسارش دست مادرش بود.
سرش رو چرخوند سمتم.مچ دستم رو گرفت و گفت:

-دیگه حتی بهت حق اینکه تا دم در بیای هم رو نمیدم!

اینو گفت و به دنبال خودش کشیدم داخل…

از اونجایی که وقتی داشتم اینجا میومدم انتظار هر نوع رفتاری رو از طرف اون داشتم، هیچ کدوم از این کج خلقی ها و بدرفتاری هاش برام مهم نبود و اهمیت نداشت.
تحمل میکردم.
تحمل میکردم تا وقتی که یا راهی واسه خلاصی از این شرایط پیدا بشه یا خودم راهی پیدا بکنم!
رفت سمت لنگه های باز شده ی در و همزمان با عصبانیت ، غر غر کنان گفت:

– حالا دیگه به خودت جرات میدی شبونه بدون اجازه ی من از خونه بزنی بیرون !؟
مگه هر کی هرکیه!؟ میدونی چیه؟
تو سرخود شدی شیدا…
سر خود و پررو !
آره آره…بهت رو دادم خیالات برت داشته…وای وای…تف به غیرت من که زنم تا صبح بیرون بوده…تف‌…

تو اون فاصله که اون بلند بلند و صدالبته خطاب به من اون حرفهای زهر دار رو میزد نگاهی به اون دختره انداختم.
تو سرسبزترین قسمت حیاط، مثل یه ملکه لم داده بود رو صندلی و خدمتکاری که دربست در اختیارش گذاشته بودن میوه پوست میکند و میداد دستش.
سرش رو چرخوند سمت من و با پوزخند تماشام کرد.
هه!نیومده اتراق کرده بود.
این شدت از پررویی و وقاحت نوبره والا !

وقتی درهای حیاط رو بست با عجله به سمتم اومد.
کنارم ایستاد و پرسید:

-شبو کجا بودی هااان !؟
پیش کی بودی !؟

براندازش کردم.
میدونستم که تا جواب سوالش رو نگیره ول کن نیست.
در واقع با شناختی که از اون داشتم میدونستم که اونقدر ذهن مریض و شکاکش بهش فشار میاورد که درنهایت خودش شروع میکرد به پیگیری تا بقهمه پیش کی بودم پس قبل از اینکه این اتفاق بیفته و واسه فرزاد مشکلی پیش بیاد گفتم:

-پیش شیوا بودم! جوابتو گرفتی !؟ حالا میشه منم ازت سوال بپرسم…شبایی که میگفتی شرکتی ودرحال حسابرسی، خونه این دختره بودی !؟ آره !؟

سوالم دهنش رو بست هر چند اون آدمی نبود که با این چیزا از رو بره…