همه گفته بودند او را نمیخواهند.
از نریمان طلاق گرفته بود، قرار شد مردی که پانزده بیست سال از خودش بزرگتر است و در آمریکا زندگی میکند به خاستگاری اش بیاید.
انگار آن مرد هم یک ازدواج ناموفق داشته.
– چیکار میکنی دختر؟
به سمت مادرش برگشت و پوزخند زد.
یک ماه بیشتر میگذشت که به خانه ی پدری لش بازگشته بود و یک زن مطلقه بود و فرداشب برایش خاستگار می آمد.
– دارم اینارو میسوزونم!
لباس محلی میخوام چیکار؟ میخوام برم فرنگ!
بدش نمی آمد برود و از این اهالی جاهل جدا شود.
مادرش ترسیده به افسانه که یکی یکی لباس هایش را میسوزاند خیره شد، جلو رفت و بازویش را کشید
– احمق نباش!
بابات بفهمه تورو میکشه!
شانه اش را بالا انداخت.
– بدرک!
معلوم نیست اینبار منو با چی معامله کرده!
واقعیت این بود که خوبی ها و بدی های از گذشته های نشأت میگرفتند.
هیچکس در شکم مادر بدی هارا نیاورده بود.
گاهی یک شکست یا یک خلاء و حس نیاز آدم را از راه به در میکرد.
افسانه ناراحت نبود.
توانسته بود نریمان و گلین را ازهم جدا کند.
خودش هم میرفت و دیگر رنگ روستا را به چشم نمیدید.
– بیا بریم، میگم خدمتکارا بیان اینجارو تمیز کنن.
تلخ خندید و چشم از خاکستر لباس ها گرفت و همراه مادرش به داخل خانه رفت.
فئـــْودآٰل|•🍃
#پارت342
سه ماه و نیم از روزی که نریمان واقعیت را فهمیده بود میگذشت، هرروز پیش گلین می آمد و از میخواست که ببخشد.
برای پسرش لباس نوزادی میخرید، زیادی هیجان داشت برای آمدن وروجک کوچک به زندگی شان!
یک هفته ای شکم و کمرش درد میگرفتند ولی زود آرام میشد.
بی بی آسیه گفته بود که طبیعی ست و نشانه ی زایمان است اما زیادی استرس داشت.
با درد دوباره و شدیدتر زیر شکمش و کمر جیغ کشید، دردش زیاد بود و نتوانست صدایش را کنترل کند ، با باز شدن در، خیسی را در تمام تنش حس کرد.
مایعی از بدنش خارج شد و میدانست که کیسه آبش پاره شده است.
– یاخدا !
فریاد نریمان بود، ترسیده بود و این حجم آب از کجا یکهو امده؟ او که چیزی نمیدانست از حاملگی و این چیزها!
به سمت گلین رفت. دست و پایش میلرزید و با وحشت لب زد.
– چیشده گلین؟
گلین از درد لبش را گزید و خودش را خم کرده بود ، آنقدر درد داشت که بالکنت حرف میزد
– کیسه آبم… بچه…
وای خدا مردم از درد !
بچه داره میاد نریمان…
همین حرفش کافی بود تا نریمان دست و پایش را گم کند.
– چی؟ کجا؟ کجا میاد؟ چیکار کنم؟
کیسه آب چیه؟
گلین با حرص دست مرد را چنگ زد ، درد خودش کم نبود حالا باید این گیج بودن های نریمان را تحمل کند.
– برو… بدو توی اتاق خ… خواب.
دوتا کی… کیف هست … گذاشتمش اونجا… برو… بیارشون
وسیله های خودش و بچه اش را جمع کرده بود، یاسر هربار به شهر میرفت وسیله های ضروری شان را میخرید.
فقط اوناش که میگه کیسه اب چیه🤣😂
تو زحمت افتادی بعد یه هفته چند خط نوشتی …ماکه راضی به اذیت شدن شما نیستیم انقدر فشار روته داری خودتو از بین میبری