لحظه‌ای متعجب به وحید و کیمیا نگاهی انداختم، کیمیا هم شوکه بود و وحید اما انگار نمیفهمید منظورش را!

اب دهانم را قورت دادم و سعی کردم عادی باشم:

_ نه، نمیخوام بفهمه…وگرنه نمیذاره!

با نارضایتی سر جنباند:

_ باشه دخترم، قدمت سر چشم، اتاق خالی دارم، تشک و لحاف هم دارم، جا برات هست…

رو کرد به وحید و گفت:

_ زن حامله به خورد و خوراک چ رسیدگی نیاز داره، من با این پا درد و کمردرد نمیتونم پی این دختر باشم، براش یه پرستاری کسی پیدا کن کمک حالش باشه!

وحید متعجب نگاهش را به من داد:

_ حامله؟ حورا که حامله نیست خاله‌ حلیمه.

خاله حلیمه خندید و با گرفتن پایین لباسش، به سمت خانه رفت:

_ پس اسمش حوراس، قشنگه!

داخل رفت و میدان دعوا را برای ما رها کرد، کلافه به وحید خیره شدم، شوکه جلو امد:

_ باردار؟ کیمیا تو شنیدی چی گفت؟

به کیمیا نگاه کرد، کیمیا که حالت او هم مثل من بود، با سکوت به وحید خیره شد، طوری که پی به قضیه برد و با خنده‌ای ناباور شانه‌هایش آویزان شد:

_ باورم نمیشه…

نگاهش را به من داد و با شوک پرسید:

_ بارداری؟ حامله‌ای؟

به ارامی سر به تایید تکان دادم، قبل از انکه بخواهد چیزی بگوید سریع گفتم:

_ ناخواسته بود، برای همینم میخوام دور شم، وگرنه میوفتادم دنبال کارای طلاق، میدونی که نمیشه بدون رضایت قباد طلاق گرفت!

چنگی به موهایش زد:

_ قباد بفهمه هم خر و میخواد هم خرمارو، هم لاله رو میذاره کنج دلش هم منو مجبور میکنه پیشش باشم!