سعی کردم لحنم اروم و دلداری دهنده باشه:

-چیزی نیست..الان میریم نی نی نازتو به دنیا میاری عزیزم…

سوگل لای چشم های خیسش رو باز کرد و لبش رو محکم بین دندون هاش فشرد و با صدایی که به شدت می لرزید نالید:

-هنو..هنوز..زود..بود..

سامیار با ترس نگاهم کرد که سرم رو به منفی تکون دادم و اروم گفتم:

-نه اشکالی نداره..همیشه تاریخ دقیقی که دکتر میده پیش نمیاد..گاهی چند روز عقب و جلو میشه….

سوگل نتونست حرفی بزنه و با دوتا دستش، دست سامیار رو چنگ زد و دوباره صدای جیغش به هوا رفت….

سامیار سرش رو بوسید و لب زد:

-جونم..الهی من بمیرم..اروم باش..قربونت برم..

سوگل چشم هاش رو محکم بهم فشرد و لرزون نالید:

-سا..سامیار..

-جون سامیار..جون دلم..

سوگل دوباره از درد جیغ زد و وقتی کمی ارومتر شد، با همون لحن بریده بریده گفت:

-اگه..اگه به..من..چیز..چیزی شد..

سامیار با وحشت سر سوگل رو به سینه ش چسبوند و فریاد زد:

-ساکت شو..سوگل..سوگل از این حرفا بزنی به خدا به حالت نگاه نمی کنم..میزنمت…

#پارت1699

سوگل به نفس نفس افتاده و صورتش قرمز شده بود:

-خواه..خواهش میکنم..

دندون هاش رو از درد بهم فشرد و با مکث گفت:

-بذار..بذار خیالم..را..راحت..باشه..

نیم نگاهی به سامیار انداختم و چشم هام گرد شد..

رد باریک اشک از گوشه ی چشمش، به سمت گونه ش راه گرفته بود…

بهت زده نگاهش کردم که با بغضی مردونه و صدایی خفه لب زد:

-من میمیرم..فهمیدی..اگه تو چیزیت بشه من نیستم کاری بکنم…

روی موهای سوگل رو محکم بوسید و با همون لحن ادامه داد:

-پس ازم قولی نخواه..اما تو قول بده با دخترمون صحیح و سالم برگردی پیشم..قول بده…

-سام..سامیار..

سامیار با بغض توپید:

-ساکت..

صدای جیغ سوگل دوباره تو اتاقک ماشین پیچید:

-خدا..خدا..دارم میمیرم..

سامیار یک طرف صورت سوگل رو از بغل گرفت و سر و صورتش رو غرق بوسه کرد:

-جونم..جونم..خاک تو سر من..دردت به جونم..

نگاه ازشون گرفتم که ببینم کجای مسیریم و چرا نمیرسیم…

خواستم روی صندلی صاف بشم که نگاهم به سورن افتاد…

#پارت1700

بی توجه به جلوش و با اون سرعت بالا، چرخیده بود و از بین دوتا صندلی اون هم داشت به سوگل نگاه می کرد….

چشم هام گرد شد و با وحشت به روبه رو نگاه کردم…

صاف داشتیم می رفتیم تو دیوار که ناخوداگاه جیغ زدم:

-مواظب باش..

چیزی نمونده بود بخوریم به دیوار که لحظه ی اخر فرمون رو چرخوند و از تصادف جلوگیری کرد….

با وحشت چسبیده بودم به صندلی و صدام درنمیومد که صدای نعره ی سامیار میون جیغ سوگل بلند شد:

-چه غلطی داری میکنی..داشتی به کشتنمون میدادی..

نیم نگاهی به سورن انداختم که با یک دست فرمون رو چسبیده بود و با اون یکی دست چنگ زده بود به موهاش….

عرق از سر و روش داشت می ریخت و صورت و چشم هاش هنوز سرخ و خمار بود…

تازه یاد مشروبی که امشب خورده بودن افتادم..این دوتا هنوز مست بودن…

همینطور که دو دستی اطراف صندلیم رو چسبیده بودم نالیدم:

-می خواهی من برونم؟..حالت خوب نیست..

پوفی کشید و دستش رو از پشت سرش حرکت داد روی سرش و تا روی صورتش ادامه داد و گفت:

-نه خوبم..الان میرسیم..