رمان: نغمه دل

🍀پارت اول🍀

نویسنده: جوجه رنگی

(محمد علی)

_زهره؟

_بله محمد علی؟

_کجا قراره بری باز؟

_دوستام تور کیش قراره برن گفتن جای یه نفر خالیه منم گفتم برم

_زهره عزیزم من چند دفعه گفتم خوشم نمیاد با دوستای مجردت بری؟

_علی من چندفعه گفتم من ادمم دلم گشت و گذار میخاد؟ ولی تو همش نیستی

_صبر کن هفته دیگه کارامو جور میکنم باهم بریم

_من با اونا هماهنگ کردو نمیشه که عزیزم

_حداقل از قبل بهم میگفتی

_محمد علی اینقدر گیر نده دیگه

راستی به کارتم پول واریز کن عشقم خدافظ

سری تکون دادم

دیگه عادت کرده بودم به این نوع زندگی، همیشه همینطوریه اخرین نفر من باید خبردار شم و سر اخر هم حرفش رو به کرسی بشونه

تو همین فکرا بودم که رضا زنگ زد

_الو رضا

_سلام داداش خوبی؟

_ممنون خوبی؟

_شکر خوبیم

_داداش گفتم یادت بندازم فردا قرارع بریم روستا برای تایید ساختمون

_خوب شد گفتی باشه بیا دنبالم

_باشه خدافظ

باید زنگ میزدم به پیرمردی که هربار برای چک کردن کارا میرفتم اونجا و دخترش ازمون پذیرایی میکرد

ادمای خیلی خوبی بودن

………………………….

نزدیک نیم ساعت دیگه میرسیدیم

اول باید میرفتیم خونه و استراحت میکردیم و بعد بریم سراغ ساختمون

در زدم _سلام اقا خیلی خوش اومدین قدم رنجه کردین

_ممنون حاج حسن

_بفرمایید داخل

کلیدو گرفتم و رفتم خونه اتاق نسبتا کوچیکی بود و ولی تمیز بود و برای خاب و استراحت خوب بود

اول رفتیم حمام بدجور گشنه بودم ولی بیشتر به خاب نیاز داشتم که صدای در اومد

درو باز کردم و دیدم به به حاجت شکن زود براورده میشه

_اقا ببخشید مزاحمتون شدم غذا اوردیم براتون

مثل همیشه با دستپخت خوشمزش شرمندمون میکرد

_ممنونم مائده خانم ببخشید تو زحمت انداختمتون

خواهش میکنم ارومی گفت و فرار کرد.

این دختر اینقدر خجالتی بود که تا منو میدید دست و پاشو گم میکرد و زود درمیرفت ، یع جوری در میرفت که انگار مت لولوخور خورم

درو بستم که رضا مشتاق تر از من اومد جلو و سینی رو گرفت

_به به عجب دستپختی داره این دختر، لعنای هردفعه میام اینجا با پرخوری هام وزن اضافه میکنم

انگار چهل ساله آشپزی میکنه که اینقدر ماهره