من اگر کافر و بی دین و خرابم به تو چه!

من اگر مست می و شرب و شرابم به تو چه…

تو اگر مستعد نوحه و آهی چه به من…

من اگر عاشق سنتور و ربابم به تو چه

تو اگر غرق نمازیچه کسی گفت چرا!

من اگر وقت اذان غرقه به خوابم به تو چه…

تو اگر لایق الطاف خدایی خوش باش…

من اگر مستحق خشم و عتابم به تو چه!

دنیا گر چه سراب است به گفتار شما…

من به جِد طالب این کهنه سرابم به تو چه

تو اگر بوی عرق میدهی از فرط خلوص!

و من ار رایحه ی مثل گلابم به تو چه…

من اگر ریش سه تیغ کرده ام از بهر ادب

و اگر مونس این ژیلت و آبم به تو چه!

تو اگر جرعه خور باده کوثر هستی…

من اگر دردکش باده ی نابم به تو چه…

تو اگر طالب حوری بهشتی خب باش…

من اگر طالب معشوق شبابم به تو چه

تو گر از ترس قیامت نکنی عیش عیان!

من اگر فارغ از روز حسابم به تو چه