علیرضا درمانده پوف کشید

لبخند از لب های دلارای پاک شد

_چی شده؟

علیرضا زیر چشمی نگاهش کرد

دخترک زیادی تیز بود

_ چیزی نشده مگه من گفتم اتفاقی افتاده؟

_کجا داریم میریم؟

_ میزارمت خونه ارسلان دیگه

_خودش کی میاد؟

_ تا شب میاد نگران نباش

نگران بود

انگار اتفاق بدی افتاده است

ناخواسته بازوی علیرضا را گرفت

_ تورو خدا راستشو بگو
نگران شدم علیرضا
اینطوری تا شب از استرس میمیرم

علیرضا پایش را روی پدال گاز فشرد تا زودتر دخترک را به خانه برساند و برگردد

_ هیچی انقدر خرج کردیم که صفراشو نمیشه شمرد
از آخرم حاجی کار خودش رو کرد

_ چه کاری؟

علیرضا کلاف پوف کشید

_ جریمه ها و یکی از شلاق ها رو خریدیم ولی اون یکی نشد

دلارای وارفته زمزمه کرد

_یعنی چی؟!

_ یعنی حاجی خیلی خرش برو داره
به خیال خودش پسرش رو یک تنبیه اساسی کرد از آخرم نجاتش داد
به جاش تو رو انداخت تو هچل
ارسلانم تر زد به محاسباتش!

دلارای نالید

_یعنی چی؟
یعنی ارسلان رو شلاق بزنن؟

علیرضا دندان هایش را روی هم فشرد و سری تکان داد

_آره تو برو خونه من تا شب ارسلان رو میارم

دلارای جوابش را نداد

پیشانی اش را روی دست هایش گذاشت و چشمانش را بست

باورش نمی شد

حاج ملک شاهان حتی از داراب هم بی رحم تر بود

اشک هایش گونه هایش را خیس کرد و ناخواسته نالید

_ مگه باباش نیست؟
چطور دلش میاد علیرضا؟
بابای منم بعد از اون آبروریزی تو عروسی این کارو باهام نکرد
آخه این چه هیولاییه؟

گفت و بلندتر به هق هق افتاد

علیرضا نگاهی به رنگ پریده‌اش انداخت و ماشین را کنار خیابان متوقف کرد

_ ای بابا چیشد؟
رنگت مثل گچ دیوار شده
تو این چند روز اصلا چیزی خوردی؟

دلارای سری به نشان نفی تکان داد

_مگه چیزی از گلوم پایین میره؟
با خودم گفتم امروز خلاص میشیم ولی ببین چی شد

صدای گریه اش فضای ماشین را پر کرد

علیرضا زیر لب ای بابایی گفت و کلافه از ماشین پیاده شد

یک دقیقه بعد همراه لیوان آبمیوه برگشت

_بیا اینو بخور فشارت بیاد بالا

دلارای دستی روی چشمهای سیاهی رفته اش گذاشت و لبش را به لیوان آب پرتقال چسباند که ناگهان دلش به هم پیچید