با صدای تقه های ارامی که به در کوبیده میشد جفتشان از خواب پریدند.

ملورین هول شده نیم خیز شد و با صدایی که از خواب الودگی گرفته بود گفت:

– بله؟

صدای مینو از آنطرف بلند شد:

– ابجی ملو من گشنم! بیام تو؟

پتو را تا روی سینه اش بالا کشید و ترسیده گفت:

– نه مینو جونم الان میام بیرون خودم!

مینو حرفی نزد و چند ثانیه بعد صدای پاهایش نشان از دور شدنش میداد.

نفسش را با اسودگی بیرون فرستاد و سرش را به سمت محمد چرخاند و گفت:

– بیدار شدی؟

محمد با لذت از پشت سر خیره‌ی کمر لخت ملورین شد و زبان روی لبش کشید:

– صبحت بخیر خوشگلم!

از طرز نگاهش سرخ شد

انگار نه انگار کسی که دیشب صدای اه و ناله‌اش بالا رفته بود خودش بود!

هجل سر به زیر گرفت و لب زد:

– صبح بخیر، پاشو لباساتو بپوش بریم بیرون مینو الان بهمون شک میکنه!

قبل از اینکه فرصت بلند شدن پیدا کند مچ دستش اسیر دست محمد شد و گفت:

– کجا خوشگله؟ پس بوس صبح بخیرم کو؟

گر گرفته از خجالت سر پایین انداخت و گفت:

– مینو میاد الان!

مچ دست ملورین را چنگ زده و تنش را کمی به سمت خود پایین کشید و لب زد:

– یه بوس کوچولو خیلی طول نمیکشه ها! بدو بچسبون لبتو جوجه.

لبش را زیر دندان کشید و روی صورت محمد خم شد.

به ارامی لب هایش را بوسید و خواست جدا شود که دست محمد پشت گردنش نشسته و گفت:

– همین؟

پچ پچ کرد:

– خودت گفتی یه بوس کوچولو!

دوباره روی لب های ملورین را با لذت بوسید

– منظورم اینطوری بود جوجه‌ی من!

چشم غره‌ای اساسی به سمتش پرتاب کرد و در حالی که پتو را دور سینه هایش میپیچاند بلند شد و گفت:

– پاشو یه چیزی تنت کن.

بیخیال از روی زمین بلند شد و چشم ملورین روی اندام لختش ثابت ماند.

چشم هایش از دیدن پایین تنه‌ی لخت محمد گرد شد و با خجالت لب زد:

– بپوشون خودتو!

بیخیال گفت:

– حالا انگار چیشده!

سرخوشانه خندید و همین که ملورین خم شد تا لباس هایش را از روی زمین بردارد، کف دست محمد به باسن لختش کوبیده شد و پر از هوس گفت:

– جون، خودت داری نخ میدیا!

دخترک سیخ سر جایش ایستاد و جیغ خفیفی کشید:

– هین! چیکار میکنی! وای!

اخم هایش خنده روی لب محمد اورد و پر از شور و هیجان زیر لب زمزمه کرد:

– بخورم اون لباتو که اینطوری چین ندیشون واسه من! اوف قربونت برم.

ملورین ناز در صدایش ریخت و گفت:

– برو اونور خب! مینو گشنشه!

محمد بالاجبار فاصله گرفت و گفت:

– نچ نمیشه اینطوری باید سریعتر بریم سر خونه و زندگیمون، اینطوری نمیچسبه بهم.

خم شد و شلوارش را از روی زمین برداشت و بی انکه خجالت بکشد به پا زد و ادامه داد:

– اون موقع دیگه خبری از اینکه نچسب بهم و مینو اینجاست و اینا نیستا!

ملورین لبش را زیر دندان کشید و با خنده گفت:

– تو بذار ما بریم سر خونه و زندگیمون بعد چشم هر چی شما بگی آقامون!

ناز صدایش هر دو ابروی محمد را بالا پراند و پر از حرص شلوارش را بالا کشید و گفت:

– میدونم با توئه تخس چیکار کنم!

ملورین دلبرانه خندید و بعد از پوشیدن لباس هایش از اتاق خارج شد.

پشت سر او محمد هم از اتاق خارج شد و همانطور که سرش در گوشی اش بود گفت:

– شما صبحونه بخورین من یه سر میرم تا شرکت میام!

ملورین سر جایش ایستاد و گفت:

– چی؟ میخوای بری؟

همانطور که سرش در گوشی‌اش بود گفت:

– اره باید برم، سریع برمیگردم!

دل کوچکش گرفت!

توقع داشت که محمد کنارش بماند و کمی ناز و نوازشش کند.

با این حال سعی کرد لبخندی نصف و نیمه روی لبش بکارد و سپس به ارامی گفت:

– باشه مراقب خودت باش!

دلخوری صدایش را که شنید سر بالا گرفت و با چشم‌هایی ریز شده نگاهی به سمت دخترک انداخت و گفت:

– چیزی شده؟

سری به نشانه‌ی منفی تکان داد و خفه لب زد:

– نه چی میخواسته بشه؟ تو برو دیرت نشه کارت که تموم شد بیای خب؟

لب های برچیده‌اش حسابی محمد را وسوسه میکرد که سرخی لب هایش را ببوسد.

پر از حرص اخم کرد و لب زد:

– دلبری داری میکنی؟

چشم‌هایش را گرد کرد و بیحوصله گفت:

– الان؟ بیخیال محمد جان برو به کارت برس منم به این بچه صبحونه بدم..

حرفش را زد و سپس به سمت اشپزخانه رفت و صدای حرف زدنش با مینو بلند شد:

– سلام عشق ابجی، خوبی عزیزدلم؟

سپس صدای شلام و احوال پرسیشان بلند شد.

کلافه نفسش را بیرون فرستاد و دستی لای موهایش سراند و به سمت اشپزخانه رفت.

نگاهش به ملورین افتاد که داشت به دست مینو لقمه میداد و قربان صدقه اش میرفت:

– قربونت برم من خوبی؟

مینو سر تکان داد و کودکانه گفت:

– دیشب با خرسی خوابیدم حالم خوب شد

سپس با دیدن محمد در استانه‌ی در با خوشحال گفت:

– عمو محمد دست شما درد نکنه که واسم خرسیو خریدی حالمو خوب کرده.