سامیار کنار سوگل روی صندلی نشست و با اخم نگاهش کرد و گفت:

-خوبی؟..

انگار متوجه شده بود سوگل لحظات سختی گذرونده..چه دقت و توجهی داشت…

سوگل بدون اینکه نگاهش کنه، دستش رو روی شکمش فشرد و سر تکون داد:

-خوبم..

نگاه سامیار محکم و با عدم اعتماد چرخید سمت عسل و با اخم گفت:

-چی شده؟!..

عسل صورتش رو جمع کرد و با حرص گفت:

-اون دختر خا…

سوگل سریع و با هشدار صداش کرد:

-عسل!..

عسل حرفش رو خورد و ساکت شد..

سورن از کنار میز بغلی یک صندلی برداشت و بین من و عسل گذاشت و روش نشست و گفت:

-چی شده؟!..

بوی تند الکل توی مشامم پیچید و باعث شد اخم هام کمی توی هم بره…

سامیار با عصبانیت به سوگل نگاه کرد:

-گفتم چی شده؟!..

سوگل گوشه ی لبش رو گزید و گفت:

-چیزی نیست..حالم خوبه..

سامیار بی توجه به حرفش، دوباره به عسل نگاه کرد:

-عسل..

#پارت۱۶۶۹

همین صدا کردنش کافی بود که عسل دوباره دهنش رو باز کنه و بی توجه به سوگل گفت:

-اون دخترخاله ی بیشعورتون اومد..

سامان درحالی که بالای سر عسل ایستاده بود متعجب گفت:

-عسل..این چه مدل حرف زدنه..

عسل شونه بالا انداخت و با بی خیالی گفت:

-بی شعوره دیگه..میدونه این دختر حامله س و ازش خوشش نمیاد..اومد کرم ریخت و رفت…

سامیار با خشم نگاهش رو انگار که دنبال کسی می گرده، دور باغ چرخوند که مهمون ها گوشه به گوشه ش پشت میزهاشون نشسته بودن….

درحالی که از جاش بلند میشد غرید:

-چیکار کرد؟!..

سوگل با عجله دستش رو روی پای سامیار گذاشت و اجازه نداد بلند بشه…

تند تند گفت:

-کاری نکرد..فقط تبریک گفت و رفت..شر درست نکن سامیار بشین…

سامیار با حرص نشست و با اخم و نگرانی به سوگل نگاه کرد و گفت:

-اذیتت کرد؟..

سوگل لب هاش رو بهم فشرد و سرش رو به منفی تکون داد:

-نه..فقط بابت بچه تبریک گفت و رفت..

سامیار سر تکون داد و دست به سینه نشست و نگاهش با اخم و غضبناک به جایی خیره شد…

رد نگاهش رو دنبال کردم و به ندا رسیدم که کنار یک میز ایستاده بود و بلند و پر عشوه قهقهه میزد…

#پارت۱۶۷۰

سری تکون دادم و سورن از همه جا بی خبر با گیجی گفت:

-دخترخاله ی سامیار چرا باید سوگلو اذیت کنه؟…

دستم رو سر زانوش گذاشتم و با هشدار فشردم که ساکت بشه…

نگاه گیجش با ابروهای بالا رفته به سمت من چرخید و سوالی سر تکون داد…

چشم و ابرو اومدم و با اشاره گفتم چیزی نگه..

خوشبختانه متوجه شد یه چیزی این وسط درست نیست و دیگه حرفی نزد…

کمی بینمون سکوت برقرار شد و بعد سوگل با لحن اروم و شماتت باری رو به سامیار گفت:

-متوجهی من روزای اخر بارداریمه و باید هوش و حواست کامل سر جاش باشه؟!…

اخم های سامیار بیشتر جمع شد و کمی به سوگل خیره شد…

اما سریع متوجه ی منظورش شد و صورتش تو هم رفت و حالتش جوری شد که انگار حواسش به این موضوع نبوده….

نفسی کشید و محکم گفت:

-حواسم هست..مراقبم..

سوگل سری به تاسف تکون داد و دیگه حرفی نزد..

نگاهم رو ازشون گرفتم و کمی به سمت سورن رفتم و وقتی فهمید کارش دارم، سرش رو خم کرد و گوشش رو به سمتم گرفت….

با نگرانی زیر گوشش لب زدم:

-خوبی؟!..

لبخندی زد و اروم گفت:

-خوبم خوشگله..نگران نباش.