می خواست تا خود طلوع آفتاب راه برود و تنها فکر کند و فکر . به خودش ، به مسیر پر فراز و نشیبی که در مقابلش می دید ……. و گندمی که هر طور شده باید او را از این خانه بیرون می برد و با هم فرار می کردند ……… دلش می خواست دست تمام دخترانی که هنوز به سن مورد نظر کاووس نرسیده بودند و هنوز به دست او بدبخت نشده بودند را بگیرد و از این خانه بیرون ببرد ………. اما نه توانش را داشت ، و نه قدرتی که بتواند آن همه دختر بچه را سر و سامان دهد ……… تورج راست می گفت ……… آدمی که قدرت ندارد ، نه شانسی برای پیروزی دارد ، نه شانسی برای زنده ماندن و جنگیدن .

باید از فردا کارش را آغاز می کرد …….. باید برای پیدا کردن مدارکی که مد نظر تورج بود ، خاک تمام این گاراژ را به توبره می بست ………. به تورج احتیاج داشت ……… به قدرتی که می توانست توسط او به دست بیاورد ، محتاج بود ……….. با این دستان خالی هیچ شانسی برای نابود کردن کاووس نداشت .

***

گشتن گاراژی به آن بزرگی آنچنان هم آسان و ساده به نظر نمی رسید . مخصوصا گاراژی که آنقدر سوراخ سمبه داشت که گشتن آن زمان زیادی را می طلبید ……….. و بدتر از آن کاووسی بود که دست و پای او را برای گشتن اطاقش می بست و …….. حتی گاهی لحظه ای برای حمام رفتن و یا دستشویی اطاقش را ترک نمی کرد ……… اما یزدان هم مرد روزهای سخت بود ………. میان سختی ها بزرگ شده بود و یاد گرفته بود برای خواسته هایش بجنگد و لحظه ای عقب ننشیند .

با دیدن کاووس حوله به دست ، شستش خبردار شد که کاووس دارد اطاقش را به مقصد حمام ترک می کند ………. نیشخندی بر لب آورد . بالاخره بعد از نه روز فرصتی که منتظر آن بود را به دست آورده بود ……….. گوشه ای پشت تخته چوب های ضایعاتی پنهان شد و نامحسوس کاووسی که اطاق را به مقصد حمام ترک می کرد و در شیشه ای اطاقش می بست و قفل می کرد را ، رصد کرد …….. خوب می دانست کاووس کلید هایش را در این زمان ها کجا پنهان می کند .

با ورود کاووس به حمام و انداختن رخت چرک هایش پشت در حمام ، آهسته سراغ لباس هایش رفت و شلوارش را برداشت و درز لبه پایینی پاچه های شلوارش را دست کشید و با پیدا کرد جیب مخفی کوچیک پایین درز شلوار ، کلید را در آورد و با قدم های بلند به سمت اطاق او راه افتاد و در را باز کرد و نگاهی اجمالی به اطراف انداخت و بعد از ندیدن مورد مشکوکی داخل رفت و در را آرام بست و روی هم گذاشت .

وسط اطاق دست به کمر گرفته ایستاده بود و نگاهش را دور تا دور چرخاند . در این مدت گه گاهی که کاووس برای دستشویی رفتن اطاقش را ترک می کرد ، جسته و گریخته اطاق او را تا حدی که زمان به او اجازه می داد وارسی کرده بود ………… و حالا تنها جای باقی مانده این اطاق ، زیر فرش هایش بود .

آهسته لبه های فرش را به اندازه یک متر رو به داخل تا کرد که همان ابتدا چشمش به موزاییک های متعددی خورد که آزاد بودن دورشان کاملا مشهود بود و اندک خاک تازه پخش شده دورشان می گفت این موزاییک ها متصل به ماباقی موزاییک ها نیست .

زانو زد و دست درون جیب شلوارش کرد و چاقوی ضامن دارش را درآورد و گیر لبه موزاییک کرد و آرام بالا کشید ………… با دیدن حفره بزرگی در زیر کاشی و اسکناس های دسته شده صدتایی درون آن ، ابروانش بالا رفت ………. پس کاووس پول هایش را اینجا جاسازی می کرد !!!

موزاییک را به سختی بر سر جایش برگرداند و سراغ موزاییک های بعدی رفت و آنها را هم یکی یکی بلند کرد و نگاهی به داخلشان انداخت ………… درون تمام حفره ها می شد تنها دسته های صدتایی اسکناس های ده هزار تومانی پیدا کرد ………….. بجز یکی از حفره ها که درونش پر بود از کاغذ و دست نوشته و چک و سفته های متعدد ……. تمام مدارک را بالا آورد و نگاهی به آنها انداخت ……… نمی دانست منظور تورج از مدارک ، کدام مدارک بود و از سمت دیگر فرصتی برای دست چین کردن آنها هم نداشت …………. کیسه ای از گوشه اطاق پیدا کرد و تمام مدارک را داخلش ریخت و ناچاراً کیسه را زیر تیشرتش فرستاد و داخل کش شلوارش فیکسش کرد . موزاییک را به سختی سر جایش برگرداند و خاک های رویش را دستی کشید و همچون همان ابتدا ، پخش و پلایش کرد تا آثاری از خود بر جای نگذارد …………….. فرش را هم به حالت اول برگرداند و به سرعت اطاق را ترک کرد و سراغ لباس های کاووس رفت و کلید را از همانجایی که برداشته بود ، مجددا جاسازی اش کرد و به سمت خروجی گاراژ راه افتاد .

قلبش بی مهابا و پر سرعت می کوبید . تا سر خط بی وقته ، بدون لحظه ای صبر کردن و یا آرام کردن قدم هایش ، دویید و توجهی به نفس نفس زدن ها و تپش های تند قلبش نکرد ……… تنها امیدوار بود همان مدارکی که مد نظر تورج بوده را پیدا کرده باشد و با خود آورده باشد .