نگاه سنگین امیر را حس می کردم و به سختی داشتم او را به یک ورم می گرفتم…
کور خوانده بود که به حرفش گوش بدهم و یک هفته خانه نشین شوم…!
از حالا در تدارک چیدن برنامه ای برای یک سفر چند روزه ای هستم البته اگر سایه یاری کند…!
-خب شام هم خوردیم و بریم سر اصل مطلب…
متعجب سمت آقاجان برگشتم.
شام خانه عمه فرشته دعوت بودیم و انگار یک خبرهایی بود.
سمت مامان برگشتم که با اشاره او ببینم چه خبر است که بدتر از همیشه در سریع ترین سرعت ممکن دست به دهانش گرفت و سمت سرویس دوید و عمو رضا هم به دنبالش…!
نگران به دنبالشان رفتم که عمو رضا خیالم را راحت کرد و به پذیرایی برگشتم…
مامان به کلی مرا از یاد برده بود که لحظه ای دلم گرفت و مامان را خواستم…!
حسود نبودم اما دیگر مثل گذشته هم نه زنگ می زد نه خبر می گرفت…هرچند که خودش هم تمام روز خواب بود…
-چیه بغ کردی…؟! امیر داره نگات می کنه…!!!
به عمد امیر نادیده گرفتم.
-نگاش نکن، میخوام حرصش بدم…!
با حرف زدن حاج یوسف، سایه هم حرفی نزد.
-بفرمایید آقاجون…؟!
اقاجان نگاهی به امیرعلی و نازنین همیشه ساکت کرد و لبخند زد.
-دیگه کم کم باید عروسی این دوتا جوون رو بگیریم و بفرستیم سر زندگیشون…!!!
لبخندم عمق گرفت.
نازنین سرخ شد و سر به زیر برد و چادرش را بیشتر پیش کشید.
عمه فرشته نگاهی به پسر و عروسش انداخت…
-والا ما که از خدامونه اقاجحون منتهی امیرعلی میگه تا خان داداشم ازدواج نکنه ما عروسی نمی گیریم…
وای که دوست داشتم حرصم را سر امیریل خالی کنم.
-وا علی این چه حرفیه اومدیم و خان داداش جونت نخواست تا صدسال دیگه زن بستونه، اونوقت تو میشینی پاش…؟! مرد حسابی اونوقت بچه هات جای بابا میگن بابابزرگ….!!!
#پست۲۹۲
اخم امیر درهم بود که خنده امیر محمد و سبحان بلند شد حتی متین هم زیرزیرکی می خندید.
-اخه به تو چه بچه…؟!
اخمی به امیر محمد کردم.
-بابا دلمون پوسید… خب دلم عروسی می خواد…! بعدشم مگه دروغ میگم…؟!
خاتون قربان صدقه ام رفت.
-قربون دلت برم دیروز خونه خانوم قنبری مولودی بود چقدر هم حالتو پرسید، اما فکر کنم برات نقشه داره که عروسش بشی..!!!
نیشم رو باز کردم…
-من نمی دونم چرا اسم خواستگار میاد ولی خودش نمیاد…؟!
سایه توی پهلوم کوبید و آرام پچ زد: حقته که امیر دهنت و سرویس کنه…!
نیم نگاهی به امیر انداختم که بدتر اخم هایش درهم بود.
عمه فرشته با چشم غره ای بهم گفت: بزار اینایی رو که موندن داماد کنیم تا به تو برسه…!
لب برچیدم که امیریل با جدیت تمام بلند شد و رو به امیرعلی کرد.
-بهتره توی فکر عروسی باشی علی، تا حالا هم خیلی دیر شده…!
امیر علی ارام گفت: ولی تو…
امیریل خندید: بفکر من یا کسی نباش، بهتره از بهترین روزهای زندگیت لذت ببری…!!!
سپس رو به نازنین کرد: زنداداش بهتره با خانواده صحبت کنین که برای مراسم و صحبت های نهایی مزاحمشون میشیم…!
بعد هم بااجازه ای گفت و رفت…
عمه فرشته بعد رفتن امیریل رو بهم کرد.
-رستا جان پاشو برو پیش مادرت، ببین چیزی احتیاج داره یا نه… پاشو عمه جان…!
تو رو دربایسی قرار گرفتم و سمت اتاق مهمان رفتم و در را باز کردم… داخل رفتم و نگاهی روی تخت کردم و وقتی مامان را ندیدم، خواستم برگردم که یک دفعه دستم کشیده شد و پرت شدم…!!!
#پست۲۹۳
نگاه حیرت زده ام روی اخم های امیریل بود.
یعنی عمه فرشته مرا دنبال نخود سیاه فرستاده بود…؟!
توی آغوشش بودم و مرا محکم گرفته بود.
نگاه تیز و برنده اش از چشم هایم حتی یک اینچ هم ان طرف تر نمی رفت…!
من شاکی بودم.
-ارثت و بالا کشیدم…؟!
اخم کرد.
-باید یکی بزنم تو دهنت تا دیگه جلوی شوهرت حرف از خواستگار نزنی…!
ابروهای من هم درهم رفت.
من خواستگار نداشته صاحب شوهر شده بودم…!
-پس چرا خواستگاری نیومدی اقای شوهر…؟!
گره ابرویش باز شد.
-اونم به وقتش…!!!
– ولی من الان دلم خواستگار می خواد…!
داشتم مزه پرانی می کردم تا بتوانم زودتر از دستش خلاص شوم…
نگاهش از چشمم پایین آمد و روی لب هایم و بعد گردنم نشست.
-دل منم می خواد گردنت و بشکنم… بیشرف همین چند ساعت پیش به خاطر همین حجابت نزدیک بود گردن اون مرتیکه رو بشکنم که چشمش رو ناموسم بود…؟!
-اولا مگه من مقصر چشم و نگاه هیز اون مرتیکه بودم که داری ازم حساب پس می گیری…؟!
-اگه تو عین آدم لباس بپوشی کسی بهت گیر نمیده…!
خواستم از اغوشش فاصله بگیرم که نگذاشت.
حرصی نگاهش کردم.
-پوشش من هیچ ایرادی نداره ولی مشکل از چشم و نگاه شماست که با همه چیز تحریک میشین…!!!
زندگی اینا به سرانجام نمیرسه
اقا اگه اینا با هم تعارف دارند تو یه خونه؟؟
برگرده درست بگه جای عروسی امیر و نازنین، عروسی رو دوقلو کنید!! منو و رستا هم همون شب ازدواج میکنیم و خلاص