ارسلان که تلفن را قطع کرد، دلارای از جا پرید:

_قرارِ از اینجا بریم نه؟

ارسلان با چشم‌های ریز شده سمتش برگشت .

_نمی‌ریم .

همین کلمه برای فرو پاشیدن دخترک کافی بود‌.

ارسلان مچ دستش را گرفت و فاصله اش را با صورتش کم کرد و ادامه داد

_اگه تو پاتو کج نذاشته بودی و مثل یه دختر خوب رفتار می‌کردی الان جامون اینجا نبود.

قطره اشکی از چشم دلارای پایین آمد و با حال بدی زمزمه کرد:

_تو مریضی … من از حاجی عذرخواهی می‌کنم تا شرِ این قضیه بخوابه.

ارسلان دستش را پشت کمر دلارای گذاشت و نزدیک تر کشیدش
صورت دخترک به سینه اش چسبید

کنار گوشش زمزمه کرد:

_اون وقت که من با کشتن تو یه شر جدید درست می‌کنم خانم کوچولو

نفس ارسلان روی گردن دخترک پخش شد
دلارای کمی سرش را خم کرد و دستانش را روی سینه‌ی ارسلان گذاشت:

_تنها راه…..

ارسلان انگشتش را روی لب‌هایش گذاشت و با لحن خشنی زمزمه کرد:

_هر حرکتی که بر خلاف میل من باشه به ضرر خودته دلی ، پس باید حواستو خیلی جمع کنی ، افتاد؟

دلارای سرش را پایین انداخت که این‌بار ارسلان با صدای بلند تری گفت:

_نشنیدم … هوس کنی یک کلمه با حاجی حرف بزنی فکتو خورد میکنم

دلارای با بغض لب زد:

_فهمیدم .

با باز شدن در دلارای خواست از آغوش ارسلان بیرون بیاید که اجازه نداد.

حاجی سرش را بالا آورد و با دیدن دخترک در آغوش پسرش دندان هایش را روی هم فشرد و زیرلب ناسزا گفت

_بی آبروها حداقل حرمت اینجا رو نگه دارید

دلارای به زور خودش را از آغوش ارسلان بیرون کشید خجالت زده در خود جمع شد

هنوز عادت نکرده بود به نگاه های پر نفرت حاج ملک شاهان

حاجی انگار خجالتش را فهمید که با تاسف پوزخند زد

_ خداروشکر که اون عروسی بهم خورد
آبروی دو خانواده رو بردی اما حداقل پا تو زندگیمون نذاشتی و نجسش نکردی دختره‌ی خراب

دلارای بهت زده به زمین خیره شد

این مرد همانی بود که روزی برای خواستگاری به خانه‌شان آمده بود؟!

ارسلان پوزخندی زد و با تمسخر لب زد:

_ نگران نباش حاجی
ازینجا بیام بیرون میفتم دنبال ادامه‌ی آبروریزی دلی
جای اون خشک نشده بعدی رو میریزم رو دایره که مردم یادشون نره تو چی هستی

حاجی انگار منظور ارسلان را فهمید که سری به نشانه‌ی تاسف تکان داد.

مامور تشر زد

_پسرجون ما وقت نداریم که بخوایم منتظر بمونیم تا شما شاید بتونید صیغه نامه جور کنید