مانیا بی خیال شانه بالا انداخت

_کار درست رو

_کار درست این نیست

مانیا خندید

سعی داشت آرامش کند

_کار درستی نیست ولی داری اشتباه قبلی ات رو پاک می کنی

دلارای ناله کرد

_پاک نمیشه،هیچ وقت پاک نمیشه

_هومن کاری به گذشته نداره دلی

_اون گذشته بخشی از زندگی من بوده

_تموم شده،رفته

_چطوری تموم شده؟
فکر می کنی ارسلان دست بر میداره؟!

مانیا خواست بحث را عوض کند تا شاید دلارای کمی آرام شود

مصنوعی خندید:

_همچین میگه انگاری آلپ ارسلان مجنون و شیداشه!

دلارای دلخور سمتش برگشت

_نخیر از عشقش نمیگم

بخاطر این میگم که ارسلان آدم کینه‌ایه
مطمئنم میخواد انتقام بگیره

_اخه مگه مقصر تویی؟

فکر می کنه بخاطر اینکه زندگی اونو بهم بزنم
یا دائم جلو چشمش باشم دارم با هومن ازدواج می کنم
مطمئنم تا الان هزار تا نقشه توی ذهنش کشیده
وگرنه اگه کلا از زندگیش میرفتم بیرون یا چند روز دیگه صبر میکردم تا خودش ردم کنه اینقدر عصبانی نمی شد
و حتی اگه تو خیابون هم میدیدم راهشو کج میکرد

مانیا متعجب سر تکان داد

_خیلی خب بابا مگه چی گفتم

_میخوام بگم درباره ارسلان حرف نزن اما مگه میشه؟
همه چی به اون برمیگرده
ما حتی اگر ازدواج هم بکنیم بازم می بینمش حتی اگر بتونم از این دردسر نجات پیدا کنم بازم تموم نمیشه
خسته شدم مانیا

مانیا با دلسوزی نگاهش کرد

چشمانش قرمز بود

شک نداشت دیشب یک دقیقه چشم روی هم نگذاشته بود

چند روز دیگر مراسم عروسی بود

خودش همراه حاج خانوم با دلارای رفته بود تا لباس عروس را انتخاب کنند

هومن هم برخلاف اعتراض حاج خانوم خودش را رسانده بود

در چشمان هومن ذوق بود و در چشمان دلارای ترس…

_دلی؟

دلارای چشمش را از فضای بیرون گرفت

_بله؟

_تو واقعاً هومن رو دوست داری؟

دلارای نگاهش را دزدید

_آره

_اون طوری که ارسلان رو دوست داشتی؟

دلارای پوزخند زد و به دروغ تکرار کرد:

_از اون بیشتر

مانیا سر تکان داد

_دروغ میگی!

دلارای عصبی توپید

_الان وقت این حرفاست؟

_پس اگر دوسش نداری چرا میخوای باهاش ازدواج کنی ؟

_شاید چون راه دیگه ای ندارم…..
هومن نشه حاج خانوم به خواستگار بعدی جواب مثبت میده
هومن پسر خوبیه ،دوستم داره،
شبیه ارسلان نیست..