من میتونستم احساس کنم که شرایط الان چقدر واسه شهرام بده.
حتی میتونستم تصور کنم که چقدر فشار روحی و روانی رو داره تحمل میکنه واسه همین دل ناگرونش شدم و خطاب به مونا که دو لپی مشغول خوردن پیتزاش بود گفتم:

-اذیتش کردن آره!؟

سوالم خندوندش.چشمکی زد و گفت:

-ای بسوزه پدر عاشقی دل ناگرونشی آره!؟
دل ناگردنش نباش چون اون پوست کلفت تر از این حرفهاس که دست از سر تو برداره.
امیر میگفت بازم جلو خونوادش موند و به همه حتی خانواده ژینوس گفت که خودش کس دیگه ای رو دوست داره.
میدونی شیوا…امیر میگفت بابای ژینوس یکی از سهامدارای بزرگ چند شرکت تجاری مشترک با آقا رهام هست.
این دونفر یعنی پدر ینوس و اقا رهام همیشه میخواستن بچه هاشون باهم ازدواج کنم که سرمایه هاشون هیچوقت به باد نره و قدرت از خودشون به بچه هاشون انتقال پیدا کنه حالا این بهم خوردن نامزدی کلا اوضاعشون رو ریخته بهم.
ولی خودمونیما…ببین شهرام چقدر دوست داره که بیخیال اونهمه ثروت و ارث شده…

تا حرف از ارث زد، فکرهایی به سرم خطور کرد که باعث شد متعجب بپرسم:

-ارث؟ بیخیال ارثش شده!؟

لقمه تو دهنشو که حسابی لپشو باد انداخته بود رو به سختی قورت داد.
مشخص بود سوتی داده.
مثل همیشه امیر یه حرفهایی بهش زده و سپرده به نگه اوننم طبق معمول از دهنش پریده و…
یکم نوشابه خورد تا لقمه راحت تر بره پایین و بعد هم جواب داد:

-آره! ظاهرا آقا رهام بهش گفته اگه تورو انتخاب کنه یاید قید ارث و میراث رو بزنه اونم گفته تورو انتخاب میکنه!

آااااخ!
حال خرابم خرابتر شر.
ببین چه جوری شدم عامل دوری پدر از پسر !؟

مونا زبونشو به کنج لبش زد و با اشاره به جعبه پیتزا گفت:

-بخور دیگه…یخ میکنه!

من حالم ابری بود.
یه حال داغون…آب دهنمم نمیتونستم چه برسه به غذا.
سرم رو خم کردم و دوباره گذاشتم رو زانوهام و بعدهم گفتم:

-اشتها ندارم…