_میدونی نازی کجاست ؟؟

نفس توی سینه ام حبس شد
میخواستم بیخیالش بشم نمیزاشت
فهمید عصبی شدم چون پشت سر هم شروع کرد به حرف زدن

_آخه میدونی مادر چون هیچ جایی رو نداره بره بمونه میترسم اتفاقی براش ب…..

با تمسخر و کنایه وار گفتم :

_جاش خوبه خیلیم خوبه !!

خاتون ساده که نمیدونست خانوم الان رفته وَر دل آریا و شده خانوم خونه اش و اینطوری نگرانشه

پوزخندی گوشه لبم نشست
و با یادآوری این موضوع بی اختیار صدامو بالا بردم و بلند گفتم :

_میشه بری بیرون خاتون یه کم اعصابم بهم ریخته اس نمیخوام بهت بی احترامی کنم

صدای بغض دارش باعث شد دلم بلرزه و از خودم بدم بیاد

_باشه مادر فقط به خودت فشار نیار قربونت برم

بعد از چند ثانیه صدای بسته شدن در اتاق نشون از بیرون رفتنش میداد عصبی برگشتم و آنچنان لگد محکمی به صندلی کوبیدم که با صدای بدی چپه شد

_اههههههههههه لعنت بهت نازی !!

میخواستم اون رو عذاب بدم
ولی الان اون کسی که داشت عذاب میکشید انگار من بودم

باید هر چی زودتر این کارو تموم میکردم اره
خشمگین سراغ گوشیم رفت و توی اوج عصبانیت شماره خونه آریا رو گرفتم

بعد از چند بوق اعصاب خورد کن منتظر بودم خدمتکار گوشی رو برداره و بهش بگم به نازی روز باطل کردن عقد رو برسونه

ولی برعکس انتظارم با پیچیده شدن صدای خود نازی توی گوشم دستم لرزید و صدام تو گلو خفه شد

_الووو

با شنیدن صداش نمیدونم چه مرگم شده بود که حس میکردم نفسم بالا نمیاد
دستمو روی قلبم گذاشتم و بی اختیار شروع کردم به مالش دادنش

_سلام ….

با شنیدن صدام سکوت کرد
صدای نفس های عمیقی که میکشید به گوشم میرسیدن ولی چیزی نمیگفت و سکوت کرده بود

_خوشحال باش چون کم مونده تا به آرزوت برسونمت

بالاخره صدای متعجبش به گوشم رسید

_آرزوم ؟؟

یکدفعه با دردی که توی قفسه سینه ام حس کردم صورتم دَرهم شد و دست لرزونم رو به دیوار گرفتم تا تعادلم رو حفظ کنم

زبونی روی لبهای خشکیده ام کشیدم و به سختی لب زدم :

_مگه خوندن خطبه طلاق آرزوت نبود ؟؟

انگار تازه فهمیده باشه منظورم چیه
سکوت کرد و چیزی نگفت

نمیدونم چه مرگم شده بود
که دردم داشت لحظه به لحظه بیشتر و بیشتر میشد به سختی روی مبلی‌ که کنارم بود نشستم

که صداش به گوشم رسید
صداش میلرزید یا به نظر من اینطوری میومد ؟؟

_آره فکر کن آرزومه که تو رو به آرزوت برسونم و بتونی راحت بری با عشقت

عشقم …نکنه منظورش با مهسا بود
واقعا فکر میکرد من به مهسا دست زدم و باهاش بودم ؟!

_برای آخر هفته وقت گرفتم آدرس محضرم….

یکدفعه دردم آنچنان زیاد شد
که حرفمو نصف و نیمه رها کردم و درحالیکه خم میشدم بی اختیار زیرلب نالیدم :

_آاااااخ

_ چی شدی ؟؟

گوشی از بین دستای لرزونم پایین افتاد
ولی لحظه آخری صدای بلند الووو الووو گفتناش درحالیکه مدادم پشت سر هم صدام میزد به گوشم رسید

از شدت درد با دهنی نیمه باز خم شده و قدرت هیچ عکس العملی رو نداشتم
حس میکردم قلبم تیر میکشه و هر آن ممکنه از سینه ام بیرون بزنه

پیراهنم رو توی چنگ فشردم و سعی کردم صدامو بالا ببرم و کسی رو صدا بزنم که یکدفعه نمیدونم چی شد نفسم گرفت و بیهوش روی زمین افتادم

نمیدونم چند ساعت بیهوش بودم که با حس صداهای اطرافم به سختی لای پلکای بهم چسبیده ام رو باز کردم

اینجا کجا بود
نگاه از سقف سفید گرفتم که صدای بغض دار خاتون به گوشم رسید

_حالت چطوره پسرم !!

از بوی که به مشمامم میرسید میتونستم حس کنم که الان توی بیمارستانم به سختی خواستم تکونی بخورم که نتونستم و بی حال باز روی تخت افتادم

_تکون نخور دردت به جونم !!

حس میکردم لبهام خشک شده و قادر به حرکت دادنشون نیستم ولی به سختی زمزمه کردم :

_چِم شده ؟!

با گریه روم خم شد

_نمیدونم مادر اومدم توی اتاق دیدم بیهوش افتادی روی زمین

خسته چشمامو بستم
تازه داشت همه چیزا یادم میومد
حرف زدنم با نازی و بعدش درد بدی که توی قفسه سینه ام حس کردم و دیگه چیزی نفهمیدم و سیاهی مطلق !!

توی حال و هوای خودم بودم که دستش روی پیشونیم نشست و صدای نگرانش توی گوشم پیچید :

_حالت خوبه عزیزم ؟؟

دلم برای بغض توی صداش گرفت
پس چشمامو باز کردم و لبخند نصف و نیمه ای تحویلش دادم تا نگرانیش برطرف بشه

_خوبم عزیزم نگران نباش

با اشکای حلقه شده توی چشماش نگران نگاهش رو توی صورتم چرخوند و با بغض نالید :

_بمیرم برات مادر !!

دهن باز کردم تا خدا نکنه ای بهش بگم

ولی یکدفعه در اتاق باز شد
و با دیدن کسی که با صورتی از اشک خیس شده توی قاب در ایستاده بود حرف توی دهنم ماسید و سکوت کردم

باورم نمیشد این نازی بود که آشفته و اشکایی که تموم صورتش رو در برگرفته بودن داشت نگاهم میکرد

اصلا این اینجا چیکار میکرد ؟؟
انگار خاتون ذهنم رو خونده باشه دستش روی بازوم گذاشت و آروم زمزمه کرد :

_وقتی بیهوش افتاده بودی و آوردیمت بیمارستان اینقدر بهم زنگ زد و گریه کرد تا مجبور شدم بهش بگم چی شده خواهش میکنم باهاش بد برخورد نکن باشه مادر ؟؟

در جواب حرف خاتون سکوت کردم
میدونستم توی فشار بوده و مجبور شده بگه بیمارستانیم

ولی از دست نازی عصبی بودم
با چه رویی به اینجا اومده بود ؟!
وقتی که با وجود داشتن شوهر داشت خونه ی اون آریا میموند

با اخمای درهم صورتم رو ازش برگردوندم
که صدای قدماش که بهم نزدیک و نزدیکتر میشد توی گوشم پیچید و طولی نکشید صدای بغض دارش سکوت فضا رو شکست

_خوبی ؟؟ چی شدی یکدفعه ؟؟

بی اهمیت به سوالش بی روح و سرد گفتم :

_برای چی اومدی اینجا ؟؟

_اومدم چون نگرانت شدم

_هه نگرانم شدی ؟؟ برگرد همونجایی که بودی

صدای سرزنش گر خاتون بلند شد

_آراد جااان !!

دستمو روی سینه ام جایی که قلبم بود گذاشتم و به سختی لب زدم :

_لطفا شما بزار خاتون ….

به سمت نازی برگشتم و درحالیکه توی چشمای اشکیش زُل میزدم بی رحم لب زدم :

_اگه برای طلاقت نگرانی نترس تا آخر هفته زنده میمونم که بیام محضر ….الانم اگه کارت تموم شده میتونی بری

لبهای لرزونش رو تکونی داد

_ولی من برای این نیومده بودم اینجا ، نگرانت شدم او…..

توی حرفش پریدم :

_برام مهم نیست که برای چی اومدی فقط از اینجا برو ، برو همونجایی که بودی

دندوناشو روی هم سابید
و با حالتی عصبی گفت :

_یه طوری رفتار نکن انگار مقصر منم
یادت نیست که توی چه وضعیتی با مهسا دیدمت ؟؟ میخواستی بازم مثل احمقا بمونم و سکوت کنم ؟؟ من رو چی فرض کردی ؟؟

به سختی تکونی خوردم که خاتون با نگرانی سمتم خم شد و کمکم کرد به تخت تکیه بدم و بالشتی پشت کمرم گذاشت

نگاهمو توی صورت اشک آلودش چرخوندم و با نفس نفس لب زدم :

_این بازی بود که خودت شروعش کردی نکنه یادت رفته ؟؟

دستاش رو بهم گره زد و درمونده گفت :

_اون موضوعش فرق داره

یعنی چی که موضوعش فرق داره
این دختر نکنه دیوونه شده همه این اتفاقات بخاطر بلایی که اون سر من و خانوادم آورده بود حالا یه طوری رفتار میکنه انگار نه انگار مقصر همه اتفاقات خودشه

بی اختیار و با وجود دردی که داشتم
صدامو بالا بردم و خشن غریدم :

_چه فرقی داره هاااا
گند زدی به همه چی ، به باورهام به اعتمادی که بهت داشتم خانوادم رو از هم پاشوندی بدتر از همه عشق و دوست داشتنم رو به مسخره گرفتی حالا میگی اون موضوعش فرق داره ؟؟

با دیدن حال بد و صدای گرفته و عصبیم جلو اومد و میخواست چیزی بگه که دکتر وارد اتاق شد

و با تعجب نگاهش رو بینمون چرخوند و گفت :

_این سر و صداها برای چیه ؟؟ میدونید اینجا بیمارستانه و نباید صداتون رو بالا ببرید

به سمت من اومد و شروع کرد به معاینه کردنم
نگاهی به صورت سرخ شده از عصبانیت و نفس نفس زدنام کرد و درحالیکه با تاسف سری به اطراف تکون میداد گفت :

_شما حالتون خوب نیست و قلبتون عصبی شده و ممکنه از شدت فشارهای زیاد تا مرض سکته هم پیش برید بعد باز دارید بحث میکنید؟؟

با تعجب خیره صورت دکتر شدم
چی ؟؟ قلبم عصبی شده و ممکنه سکته کنم یعنی چی این حرفش ؟؟

حالا میفهمم که دلیل اون درد توی قفسه سینه و عرق سردی که روی کل تنم نشسته بود و در آخر باعث شد بیهوش شم وضعیت بد قلبم بود

_چی ؟؟ یعنی چی که ممکنه سکته کنه ؟؟

با صدای وحشت زده خاتون به خودم اومدم
و سرم چرخید و بی اختیار نگاهم قفل نگاه مات و وحشت زده نازی شد

نازی که با بهت و ناباوری داشت نگاهم میکرد
پلکی زد که اشکاش از گوشه چشماش روی گونه هاش ریخت و کیف از بین دستای لرزونش روی زمین افتاد

دکتر که حال بد خاتون رو دید
در همون حال که مشغول تزریق آمپولی داخل سِرُمم بود خطاب بهش با مهربونی گفت :

_یعنی ممکن بود که خدایی نکرده سکته کنن مادر ، ولی فعلا حالشون خوبه نمیخواد نگران بشی فقط بدونید که استرس و اضطراب اصلا براش خوب نیست

دکتر میگفت و قصد دلداری دادن خاتون رو داشت ولی من بی حرکت خیره نازی که با بهت و چشمای اشکی نگاهم میکرد شده بودم

داشت برای چی گریه میکرد ؟
قلبی که خودش به این حال و روز انداخته بود ؟؟

مگه نمیخواست نابودی من رو ببینه
مگه از روز اول با دروغ و کلک نزدیک من نشده بود
پس الان چرا داشت گریه میکرد ؟؟

هنوز داشتم بی روح نگاهش میکردم
که نفهمیدم کی و چطوری دکتر و خاتون بیرون رفتن و حالا من و نازی تنها مونده بودیم

کنارم لبه تخت نشست و دستمو توی دستاش گرفت و با چشمای به اشک نشسته نگاهش رو توی صورتم چرخوند

_نمیخوام بیشتر از این داغون بشیم
پس بیا و تمومش کن

نگاهم روی دستامون چرخید
دستایی که قبلا هیچ وقت از هم جدا نمیشدن
چشمامو بستم و دستمو بیرون کشیدم

_برای آخر هفته وقت گرفتم نگران نباش حالام میتونی بری

هق هق ریزش به گوشم رسید
باز چش بود ؟؟

مگه همین رو نمیخواست و خودش نگفته بود پس الان این گریه هاش برای چی هستن
دیگه از این فیلم بازی کردن هاش خسته شده بودم حس میکردم تموم کارهاش دروغ و کلکن

توی فکر بودم که صدای لرزونش به گوشم رسید :

_منو ببخش !!

دیگه قدرت تحمل و کنترل افسار دلم رو نداشتم توی بد دو راهی قرار گرفته بودم از یه طرف نمیخواستم ببینمش از طرف دیگه….

قبل از اینکه کنترل احساساتم از دستم در بره جدی گفتم :

_تنهام بزار

بعد از چند دقیقه مکث ، که برای من انگار ساعت ها طول کشیده از کنارم بلند شد و صدای قدماش که ازم دور و دورتر میشد توی فضا پیچید

با اینکه دستام داشت میلرزید
و صدای بلند ضربان قلبم داشت رسوام میکرد
صداش زدم و گفتم :

_توی خیابون نواب یه محضر هست پنج شنبه عصر ساعت شش اونجا باش

قدماش از حرکت ایستاد
چشمامو باز کردم و از پشت سر خیره قامت خمیده اش شدم

منتظر بودم برگرده
برگرده و بگه پشیمون شدم و نمیخوام جدا شم

ولی برعکس انتظار و خواسته ی دلم
باشه ای زیرلب خطاب بهم زمزمه کرد
و با قدمای محکم و بلند از اتاق بیرون زد

با رفتنش نفسم گرفت و درحالیکه دستمو روی قلبم میزاشتم و ماساژش میدادم زیرلب یا خودم زمزمه کردم :

_آروم باش مرد بالاخره باید تموم شه !!