_ نگران من نباش، انقدر هم الکی حرص و جوش نخور، چند رو دیگه که عروسیتون برگزار شد و رفتید سر خونه زندگیتون، قباد خودش همون بچه‌رو کول میگیره باهاش بازی میکنه، خواهرزاده‌شه، چرا فکر کردی بدش میاد؟

نفس عمیقی کشید:

_ از این بدم اومد که لاله کرمشو ریخت تا بیان سروقت تو!

کنجکاو بودم بدانم چگونه حرفش را زده بود که کسی او را فتنه نمیخواند!

_ راستی چجوری گفتش؟ خودتم بودی؟

سری به تایید تکان داد:

_ بعد اینکه خوابیدی، رفتم پایین دیدم سه تایی نشستن فیلم میبینن، منم خوابم نمیومد، نشستم پیششون…

آهی کشید:

_ یهو لاله به قباد و مامان تبریک گفت، اونا هم پرسیدن چیشده مگه، اینم خودشو زد به نفهمی که انگار نمیدونسته داداشم خبر نداره!

پوزخندی به تنگ حرفش اضافه کرد:

_ بعدشم گفت حاملگی کیمیا و رو به خودمم تبریک گفت، بعد با تعجب هم گفت که فکر میکردم چون حورا خبر داره لابد شما هم میدونید!

سری به تاسف تکان دادم:

_ خوب بلده نقش بازی کنه، خدا میدونه دیگه چیا پنهون کرده از قباد با این مهارتش!

کیمیا لب برچید:

_ بخدا حورا، نمیدونم چرا اما اصلا حس خوبی به لاله ندارم… میدونی، قبلا خب، فقط دخترخاله بودیم، میونه‌مون به عنوان دوتا همبازی بچگی و دوستی خیلی خوب بود، اما از وقتی قضیه‌ی ازدواجش با داداشم شروع شده‌ها، رفتاراش و حرکتاش واقعا گیج کننده‌س!

شانه بالا دادم:

_ برام مهم نیست، هرچی میخواد بشه، بذار بشه! من که میرم اینجام نمیمونم، تو هم که فردا میری سر خونه زندگی خودت، با وحید آینده‌تو بساز، تو کار داداشتم دخالت نکن که هیچی حالیش نیس!

_ بنظرت درست میشه؟

چشم ریز کردم:

_ چی درست شه؟

شانه بالا انداخت:

_ زندگیمون، اینکه واقعا خوشبخت شیم…میشه؟

پوزخندی زدم و لقمه‌ی دیگری از نیمرو را به دهان بردم:

_ تا خوشبختی و درست شدن رو چی تعریف کنی!

نفس عمیق و سوزناکش، حرفمان را خاتمه داد، من هم صبحانه‌ام را با تمام لذت میل کردم و به اتاق برگشتم، مشغول درس خواندن…

روزها سریع می‌گذشت و نمیشد وقتی هدر داد!

نگاهم هر از گاهی میان درس به جعبه‌ی لباسم برمیگشت، اما باز هم خود داری میکردم، دلم بدجور میخواست امتحانش کند اما خب، چه نیازی بود؟ یکبار در مزون پوشیدم و تمام، دیگر نیازی نیست…

دیگر داشتم کم کم از درس خواندن خسته میشدم که موبایلم زنگ خورد، برداشتمش و دیدن ان شماره‌ی ناشناس باز هم اخم‌هایم را در هم کشید. تماس را متصل کردم:

_ الو؟

باز هم سکوت کرد، اخم پیشانی‌ام عمق گرفت:

_ اگه باز زنگ زدی حرف نزنی من قطع میکنم و بهتره دیگه شماره‌ت نیاد رو گوشـ…

_ حورا؟

صدای زنانه‌ای که شنیدم چشمانم را درشت کرد، منی که این همه مدت فکر میکردم از ان به اصطلاح خواستگار سمج این تماس‌ها برمی‌آید، با شنیدن صدای یک زن شوکه شدم:

_ خودم هستم…

_ خوبی؟

گیج شدم، به ارامی پرسیدم:

_ به جا نیاوردم!