آرام نالید

_برو بیرون خودم میتونم

ارسلان بی حوصله دستش را به وان تکیه داد و خم شد

تهدید آمیز گفت :

_ببین بچه جون … بلای دیگه ای که از این به بعد سرت بیاد یک دردسر جدید برای منه پس اینقدر رو اعصابم نباش دلارای که بد می بینی !

بدون اینکه منتظر جواب باشد با چشم به دستش اشاره کرد و ادامه داد :

_نمی بینی دستت آتل داره ؟

نباید آب بخوره

اون دختره کلی سفارش کرد

_خودم می تونم

_در بیار لباساتو

دلارای معذب دکمه های لباسش را باز کرد

و همزمان اشک ریخت

نمی توانست جلوی او را بگیرد

دوست نداشت ارسلان اینجا باشد

دوست نداشت هیچکس پوست کبود و خراش های بدنش را ببیند

شاید اگر غریبه ای اینطور شکنجه اش میکرد این احساس حقارت را نداشت

اما برادرش ….

دکمه آخر را که باز کرد به هق هق افتاد

ارسلان کلافه دستش را روی وان کوبید

_چه مرگته تو ؟

دلارای مظلومانه هق زد :

_نمیشه …. نمیشه خودم تنها …. یعنی تو بری

ارسلان این بار عصبی شانه اش را میان دستانش گرفت و مجبورش کرد به صورتش زل بزند

_مثل آدم دردت رو بگو ! چته ؟

بدون فکر ناله کرد :

_دوست ندارم ببینیم

ارسلان بهت زده پوزخند زد

_کم لخت دیدمت ؟ حالا برای من ادا در میاری ؟

_برای اون نیست

گفت و گریه اش شدت گرفت

ارسلان پلک هایش را روی هم فشرد

احساس میکرد با بچه زبان نفهمی طرف است

که حتی نمی تواند با پیچاندن گوشش ادبش کند

دلارای انگار فهمید که طاقت ارسلان تمام شده که با همان گریه پیراهن را از تنش بیرون آورد

لباس زیر به تن نداشت

سعی کرد فراموش کند چه بلایی سرش آمده

اما سرش را که پایین انداخت چشمش به کبودی سیاه رنگ پهلویش افتاد

ناخواسته با خجالت دستش را روی کبودی گذاشت

ارسلان با دیدن واکنشش انگار به حالش پی برد

بدون اینکه واکنشی نشان دهد آب را تنظیم کرد

و دوش را روی شانه های دخترک گرفت

تلاش کرد آب به آتل دستش آسیبی نرساند

دستش را نوازش وار روی شانه دخترک کشید و بی احساس زمزمه کرد :

_بچه تر که بودم ، قبل از اینکه از ایران برم

مامانم با هر حرکت کوچیکی که به میل حاجی نبود به این روز افتاد

دلارای بهت زده به زمین خیره شد و گوش داد

ارسلان شامپو بدن را کف دستش ریخت

و آرام شکم دخترک را شست

_اینکه چادر سرش نبوده

اینکه لباسش تنگ بوده

روسریش رفته عقب

بلند خندیده ..‌

دلارای آنقدر متعجب بود که گریه کردن را از یاد برد

باورش نمیشد آلپ ارسلان روزی با او درد و دل کند