بزار هی داد و بیداد کنه تا خفه شه
با این فکر باز روی تخت دراز کشیدم و ملاقه روی تن خسته ام کشیدم

بدنم به قدری گرفته بود
و درد میگرد که قادر به تکون دادنش نبودم
دوست داشتم ساعت ها بخوابم

پس پلکای خسته ام روی هم گذاشتم
و سعی کردم بخوایم تا سر سنگین شده ام آروم بگیره و دردم کم شه

ولی مگه صدای داد و فریادهای آراد میزاشت
تموم خونه روی سرش گذاشته و با داد و فریادهاش داشت آرامشم رو بهم میزد

چشمامو محکم روی هم فشردم
و سعی کردم خودم رو بیخیال نشون بدم هنوزم یه خورده حالم بد بود

پس همین حال بدم بهم غلبه کرد
و باز کم کم داشت چشمام گرم شد و خوابم میگرفت که یکدفعه در اتاق باز شد

خاتون با قدمای نامتعادل وارد اتاق شد و با صدای بلند آراد رو صدا میزد گفت:

-بیا مادر اینجاست

طولی نکشید آراد درست مثل ببر زخمی توی قاب در قرار گرفت و نگاه به خون نشسته اش رو توی صورتم چرخوند

بی اهمیت و سرد خیره اش شدم
که داخل اتاق شد و مشکوک سوالی پرسید :

-اینجا چیکار میکنی ؟؟

بی اهمیت به سوالش چشمامو بستم و سرد لب زدم:

-به تو مربوط نیست !

حتما پیش خودش فکر کرده باز نقشه ای توی سرم دارم که شب رو
اینجا خوابیدم دیگه برام مهم نبود بزار هرچی میخواد فکر کنه

صدای قدماش که بهم نزدیک و نزدیکتر میشد توی گوشم پیچید و بعد از چند ثانیه سنگینی نگاهش رو بالای سرم حس کردم

-بلند شو

بی اهمیت باز هیچ تکونی نخوردم که روم خم شد

-با توام بلند شو باید بریم

داشت از رفتن به کجا حرف میزد چشمامو باز کردم و با تعجب نگاهش کردم

-کجا ؟
نیشخندی ترسناکی گوشه لبش نشست

-میفهمی…..

و تا به خودم بیام دستم رو گرفت و مجبورم کرد بلند شم ، خاتون با نگرانی سمتمون اومد و خطاب به آراد گفت :

-مادر بزار من کمکش میکنم گناه داره

-همش فیلمه خاتون ….

و بدون اینکه رحم و مروتی داشته باشه اخماش رو توی هم کشید و تقریبا دنبال خودش کشیدم

با اون حال بدم مجبورم کرد لباس بپوشم
نمیدونستم چی داره توی سرش میگذره
ولی میدونستم هرچی که هست چیزی خوبی در انتظارم لیست

چون تموم مدت با استرس
دور خودش میچرخید و مدام توی موهاش دست میکشید

معلوم بود استرس داره
ولی نمیدونستم استرس و اضطراب چی رو داره

موهای بلندم رو بدون اینکه کناری بزنم
و بخوام جمعشون کنم دورم آشفته رهاشون کردم و بلند شدم

با نزدیک شدنم به خودش سرش رو بالا گرفت و میخواست چیزی بگه که یکدفعه نگاهش روی موهام چرخید و اخماش درهم شد

-جمعشون کن

بی حوصله لب زدم:

-نمیتونم

تنه آرومی بهش کوبیدم
و خواستم از کنارش بگذرم که بازوم اسیر دستاش شد

-زود کاری رو که گفتم انجام بده

باز چی از جولم میخواست
موهای من چه ربطی به اون داره که داره اینطوری به پر و پام میپیچه

-بسه ولم کن گفتم نمیتو…

باقی حرفم با کشیده شدنم سمت خودش و نشستن دستش روی موهام نصف و نیمه رها شد

با آرامش خاصی که ازش بعید بود
موهام رو جمع کرد و شروع به بستنشون کرد

تموم مدت آروم ایستاده
و به حرکات ضد و نقیضش فکر میکردم

هر دقیقه به طوری رفتار میکرد
به طوری عجیب و غریب انگار اصلا خودش هم نمیدونه چی از دنیا میخواد و توی سرش چی میگذره

با فرو کردن موهام زیر شال و کشیدن دستم به خودم اومدم و توجه ام سمتش جلب شد

-زود باش که دیرمون شد

دنبالش راه افتادم
و با فکری که مثل خوره به جونم افتاده بود سوالی پرسیدم:

-میخوای منو کجا ببری ؟؟

تلخ گفت :

-حرف نشونم

پشت بند این حرفش سوار ماشین شد و خم شد در سمت من رو باز کرد

عصبی سوار شدم و آنچنان در رو محکم بهم کوبیدم که برگشت و چندثانیه حرصی نگاهم کرد

پی اهمیت بهش به رو به رو زُل زدم

که لعنتی زیرلب زمزمه کرد و ماشین رو روشن کرد و با تموم قدرت پاشو روی پدال گاز فشرد

طوری که ماشین با تکون محکمی از جاش کنده شد همین که از عمارت بیرون زد تموم ٹنم چشم شد و اطراف رو از نظر میگذروندم تا بفهمم میخواد کجا ببرتم

ولی مسیرهایی که میرفت اصلا برام آشنا نبودن داشتم نامحسوس اطراف رو میپایدم که یکدفعه با توقف ماشین جلوی جایی که فکرشم نمیکردم

تنم یخ بست و ناباور سر درش رو از نظر گذروندم