شبیه بیمار رو به موتی بودم که دوای دردم آغوش عامر بود. میان بازوانش چنان آرام گرفتم که خودش هم تعجب کرده بود.
_ چه یهو آروم شدی!
دست بی جنبه ام را از دور کمرش کنار کشیدم. اعضای بدنم هم خوب از حال بدم سوء استفاده کرده و برای خود ضیافت میگرفتند!
فین فینی کردم و کمی تنم را عقب کشیدم، سرم به آرامی بالا رفت و کوتاه غرق نگاهش شدم.
چشمان لاکردارش انگار تا مغز استخوان آدم نفوذ میکرد.
دستپاچه نگاهم را دزدیدم و همزمان که گوشه ی لبم را به دندان میکشیدم پچ زدم:
_ چون فهمیدم هنوز تو رو دارم…
یکه خورده خشکش زد. کاش این کینه و نفرت از قلبش پاک میشد، گیر کرده بود بین عامر قبل از عماد و عامر بعد از عماد.
کامل از آغوشش بیرون آمدم و هنوز چند ثانیه هم نشده دلتنگ حس آرامشی که در بند بند وجودش جریان داشت شدم.
نگاه خیره ی عامر رویم سنگینی میکرد. به دیوار کنار حمام تکیه زدم و خودم را با گوشه ی لباسم سرگرم نشان دادم.
بالاخره دست از زل زدن برداشت و صدای نفس عمیق و آه مانندش را شنیدم.
_ میرم با حنانه حرف بزنم و راضیش کنم بیاد کمکت کنه.
تمام خوشی ام با شنیدن نامش پر کشید. لعنتی جفت پا آمده بود وسط خوشی هایم.
_ نه… اون نه…
هول و دستپاچه گفتم و عامر وسط راه از حرکت ایستاد. کمی طول کشید تا سمتم برگردد و با آن نگاه مشکوک و ریز بینانه اش دمار از روزگارم دربیاورد.
_ چرا اون نه؟ چیزی بینتون اتفاق افتاد؟ راستشو بگو باوان!
صدای قلبم را که داشت فریاد میزد «اون نه چون اومده تو رو ازم بگیره» در نطفه خفه کردم و به دم دستی ترین بهانه چنگ زدم.
_ از غریبه ها خجالت میکشم!
«غرق جنون»
#پارت_۱۵۷
کلافه شده بود از سر و کله زدن با من، این را از چهره اش میخواندم. اگر به خودش بود که یک ثانیه هم تحملم نمیکرد، امان از اجباری که بار من و کودکم را روی دوشش انداخته بود.
صدایی از سر کلافگی از حلقش بیرون آمد و هر دو دستش را داخل موهایش برد. کمی کشیدشان و با زاری نگاهم کرد.
_ با منم که یه جور بهونه داری، خودتم که از پسش برنمیای، چه غلطی کنم من؟
پرستار بگیرم برات؟
عمرا اگر اجازه میدادم دست پرستار به تنم بخورد. از اینکه غریبه ای بدنم را ببیند بیزار بودم.
به خاطر همین هم با وجود علاقه ام به خالکوبی و تتو، هیچوقت سمتش نرفتم.
از دکتر زنان هم بیزار بودم!
فقط یک راه داشتم و باید به همان تن میدادم. دستم لبه ی لباسم مشت شد و من و من کنان گفتم:
_ خب… خودت کمکم کن!
پوکر فیس نگاهم کرد. انگار داشت میگفت تمام این دعوا و مرافعه ها را راه انداختی که من در حمام همراهت نباشم و حالا نظرت برگشته؟!
دستم را بلند کردم و انگشت اشاره ام را به حالت مسخره ای مقابلش تکان دادم.
_ فقط باید چشماتو ببندی و نگام نکنی!
چهره اش پوکرتر شد! ابروهایش به فرق سرش چسبیدند و پوف بلند و کشداری گفت.
اگر توهم نزده باشم، کمی هم دود داشت از گوش هایش بیرون میزد!
مظلوم لب برچیدم و سر روی شانه خم کردم.
_ خب نگاه نکن دیگه، چی میشه مگه؟!
_ باوان! ببند دهنتو یه کاری دستت میدما!
سمتم آمد و از کنارم رد شد. تمام حرکتاش را دنبال میکردم، داشت حمام را آماده میکرد.
صندلی کوچکی را با پا به طرفم هل داد و چشم غره ای به نگاه منتظر و ملتمسم زد.
_ تشریف نمیارین؟!
«غرق جنون»
#پارت_۱۵۸
با همان قیافه ی «ننه من غریبم!» نگاهی به دست و پایم انداختم و توجه او را که روی رد نگاهم دیدم، به سرعت دهان جنباندم.
_ نمیتونم که… عصامم نیاوردی!
دوست داشتم حالا که مهربان شده بود تا میتوانستم از مهربانی اش سوء استفاده کنم!
از مورد توجه او بودن خوشم آمده بود.
_ خیلی خب، الان میام.
با جدیت و اخم هایی درهم که بیشتر حاصل دقت بود، همراهی ام کرد.
کنار صندلی ایستادم و او هم مقابلم.
بلاتکلیفی از سر و روی هر دویمان می‌ریخت!
حتی خودمان هم نمیدانستیم باید چه کرد و فقط داشتیم طبق جمله ی معروف «هر چه پیش آید خوش آید» پیش میرفتیم.
عامر کمی این پا و آن پا کرد و چند باری آب دهانش را با صدا بلعید. از این سردرگمی کلافه شد که نفسش را بیرون داد و دستش لبه ی لباسم نشست.
_ خدا پدرتو خیر نده که ما رو تو این مصیبت انداخته!
به شدت با حرفش موافق بودم. هر بار که رفتار آن روزش یادم می آمد زبانم فقط به لعن و نفرین می چرخید.
آن رفتار وحشیانه حق هیچ موجودی در دنیا نیست…
لباسم را بالا کشید و حالا که دقیقا وسط انجامش بودم، به غلط کردن افتادم. بعد از امروز مگر میتوانستم در چشمانش زل بزنم؟!
نفس هایم به شماره افتاد و تنم به عرق نشست. لباس را از دست و گردنم رد کرد و به دست گچ گرفته ام که رسید با احتیاط بیشتری کارش را ادامه داد.
با یک لباس زیر ساده مقابلش میلرزیدم و جرات بلند کردن سرم را نداشتم. باورم نمیشد به همین سادگی انجامش داده بودیم.
قلب لعنتی ام چه مرگش بود؟ داشت در و دیوار سینه ام را میشکافت که با حرکت نرم و دیوانه کننده ی انگشتان عامر روی تن لختم، به یکباره خاموش شد…
فاطمه خانم چرا نظم پارت گذاری بهم ریخته سال بد پارت نداره؟