نه!
من بازنده ی این بازی نیستم!
من قوی میمونم تا روزی از این عمارت برم…ولی تا اون موقع منم باهاشون میجنگم….وقتی مسیح جنگو با من شروع کرده….

آتوسا ابروهاشو تو هم کشید و گفت:

-تو خل شدی هانا؟!..میخوای با مسیح و یاشار دربیوفتی؟!…مگه تازه خودش نگفت که تو برده ی منی!!…خدمتکاری؟!

دستاشو آورد بالا و گفت:

-بعد تو میخوای باهاشون بجنگی؟!…باور کن خل شدی!!…میخوای دوباره بفروشنت به اون شیخای عرب شکم گنده ؟!…یا بدتر از این عروسک جنسیت کنن؟!…

لبخندی زدم و چشامو تو حدقه چرخوندم و گفتم:

-نه دختر… نمیخواد بترسی…وقتی اونا دارن شرایطو برا ما سخت و زهرمار میکنن منم یکم بازی میکنم باهاشون…کسی هم نمی‌فهمه…از همین اول هم از اون تینای عجوزه شروع میکنم….نمیخواد استرس کنکور ب خودت بدی یه بازی سادس!

آتوسا پوفی کشید و گفت:

-هانا!
بیخیال بابا…پاک عقلتو از دست دادیااا….انگاری بالاخونه رو دادی اجاره….من میرم توی حیاط پیش سونیا ببینم چیکار میکنه،کارش تموم نشده…

گفتم:

-باشه برو…منم میرم تو آشپزخونه

آتوسا به سمت در سالن رفت و منم کسل و بی حال به سمت آشپزخونه رفتم….خیلی خستم بود….وحشتناک خوابم میومد…‌
ولی مجبور بودم برم کمک شبنم و آیلین شام رو حاضر کنم… الانا بود که مهمونای اون مسیح پفیوز بیان…

این چند ساعت هم تینا رو ندیدم نمیدونم کدوم گوری رفته…با دهن کجی با خودم گفتم:

-حتما دختره ی ایکبیری رفته خودشو ترگل ورگل کنه … دختره ی گوساله…خدا میدونه این چه نقشه ای داره….حالا اول نقشه اینو رو میکنم بعد میرم سراغ مسیح….فکر کرده کیه؟! عوضی!!!

همینجوری داشتم با خودم حرف میزدم که سرمو بلند کردم دیدم توی آشپزخونه ام…

آیلین با دیدن من ملاقه به دست، دستشو ب کمرش زد و گفت:

-رفتی اتاقا رو گشتی؟!…گردنبندتو پیدا کردی؟!

مستضعم گفتم:

-نچ….ندیدم … حتی پام ب در اتاق هم نرسید! …مسیح گردنبندمو پوکونده و ذوبش کرده!

آیلین و شبنم بهت زده ابروهاشون بالا پرید و با هم گفتن:

-چیییی؟؟؟

-همین که شنیدید!

شبنم کمی با تن صدای بلند گفت:

-بعد تو بیخیال اینجا وایسادی؟!

نگاهی بهش کردم و با صدای تحلیل رفته ای گفتم:

-نکنه میخوای چوب و چماق بردارم باهاش برم میدون جنگ؟!…یا میخوای برم بهش بگم مرض داشتی اومدی گردنبند منو برداشتی از گردنم؟!

شبنم حرفی که زده بود رو پس گرفت با لب و لوچه اویزون گفت:

-آره راستم میگی دختر…

خصمانه نگاهش کردم و ادامه حرفم گفتم:

-ولی باور کن اگه توی این عمارت و این وضعیت نکبتبار نبودم صد و یک درصد ننه باباشو میاوردم جلو چشمش

آیلین که یک قدمیم ایستاده بود با شونه اش زد به شونمو با لبخند دندون نمایی گفت:

-خروس جنگی کی بودی تو شیطون؟!

خنده ی بی جونی کنج لبم نشوندم و قبل اینکه بخوام حرفی بزنم شبنم با شیطنت گفت:

-خروس جنگیمون وقتی مشت میزنه رو باید ببینی!

و بعدش خنده کوتاهی کرد….آیلین با دهن باز گفت:

-راست میگه شبنم؟!

-بعله … پ چی فکر کردی…دست به مشتم خوبه ها!

آیلین چشمکی زد و گفت:

-ایول بابا

چقدر خوب بود که شبنم و بقیه دخترا بودن….وگرنه من توی این عمارت حتما دق میکردم از غصه!

گرچه دلم میخواد زود از این عمارت خراب شده برم…ولی بازم با وجود دخترا میتونم این مصیبت وحشتناک رو تا حدودی تحمل کنم!

با صدای زمخت شران تکون محسوسی خوردم و رشته ی افکارم پاره شد.

-شام آمادس؟!

آیلین با تن صدای ارومی گفت:

-بله شران خانم!

شران با همون اخم و تخسی ک انگار عضو همیشگی از صورتش بود گفت:

-مهمون های اقا مسیح توی حیاط نشستن …

نگاهی به من کرد و گفت:

-برو ازشون پذیرایی کن و ببین چیزی لازم ندارن…بقیتون هم وسایل پذیرایی و شام رو آماده کنید …

و پشت بند حرفش اون تن لششو جمع کرد و رفت بیرون از آشپزخونه….بعد از رفتن شران قلمبه
آتوسا و ی دختری که همراهش بود وارد آشپزخونه شد…فهمیدم که سونیاس….چون آتوسا قبل رفتن به حیاط گفت میرم پیش سونیا

سلامی کرد و جواب سلامش رو دادیم.

سینی قهوه ایی رو که آیلین گذاشته بود روی میز رو برداشتم و از آشپزخونه بیرون اومدم….

به سمت در سالن رفتم سینی قهوه که دستم بود نمیتونستم در سالن رو باز کنم….سینی رو روی ی دستم نگه داشتم یه نگاهم پیش سینی بود که از دستم نیوفته یه نگاهم ب دستگیره در….

سینی توی دستم داشت میلرزید که بالاخره درو باز کردم و نفس آسوده ای کشیدم پوزخندی زدم و با خودم گفتم:

-هر کی ندونه انگاری میخواستم در گاو صندوق یکی از بانک های ایالات متحده آمریکا رو باز کنم!

از پله ها پایین رفتم … این اولین باری بود که اومده بودم توی حیاط عمارت‌…چون شب بود و تاریک نمیتونستم حیاط رو ب خوبی ببینم…و کور سوی کمی نور رو از حیاط میدیدم.

همین طور داشتم به این طرف و اون طرف نگاه میکردم، که یهو با اون سینی قهوه خوردم به کسی و سینی از دستم افتاد!!

هین بزرگی کشیدم و دستامو جلو دهنم گذاشتم، چشام پی اون سینی بود که از دستم افتاد و هر چی بود و نبود توی سینی پخش زمین شد! …..

بعد از چند ثانیه دیدم که کسی که بهش برخورد کردم داره دستشو توی هوا تکون میده….وای….وای….سینی قهوه ریخته بودم رو دستش!!

با چشای گرد و گشاد و چهره ی هاج و واج گفتم:

-ب….ببخشید….اصلا حواسم به شما نبود!!!