هنوز هم خبری از امیر نبود و دلم برایش تنگ شده بود. سایه وقتی نگاهم می کرد یک دور رفت و برگشت حالم را می گرفت که بدتر می خواستم بنشینم و گریه کنم ولی جرات نداشتم جلوی سایه کاری انجام دهم…     مامان ستاره

    #گناهکاران_ابدی ( #جلداول) #شوهر_هیولا ( #جلددوم )       خلاصه  رمان:   من گناهکارم، تو گناهکاری، همه ما به نوبه خود در این گناه، گناهکاریم من بدم، تو بدی، همه ما بد بودیم تا گناهکار باشیم، تا گناهکار بمانیم، تا ابد ‌و کلمات ناقص میمانند چون من

    #گناهکاران_ابدی ( #جلداول) #شوهر_هیولا ( #جلددوم )       خلاصه رمان :   من گناهکارم، تو گناهکاری، همه ما به نوبه خود در این گناه، گناهکاریم من بدم، تو بدی، همه ما بد بودیم تا گناهکار باشیم، تا گناهکار بمانیم، تا ابد ‌و کلمات ناقص میمانند چون

          _ این داستانی بود که اون بچه هر روز و هر شب با خودش تکرار میکرد تا پدر و مادرشو اینجوری به یاد بیاره. تا یادش بره که مامان و باباش نخواستنش. تا یادش بره بچشونو، پاره ی تنشونو، دوست نداشتن و گذاشتنش سر راه…

            اخم کردم، الحق مرد‌ها حافظه‌ی داغانی داشتند، چون نام دکتر به آن دکتر شبیه بود فکر میکرد همان است، اما من که نمیگفتم، همان بهتر که عذاب بکشد با خودش!   در مطب دکتر نشسته بودیم و منتظر رسیدن نوبت، داشت اینگونه زمزمه‌وار با

      خلاصه رمان:   افسون با تماس خواهر بزرگش که ساکن تهرانه و کلی حرف پشت خودش و زندگی مرموز و مبهمش هست از همدان به تهران میاد و با یک نوزاد نارس که فوت شده مواجه می‌شه. نوزادی که بچه‌ی خواهرشه در حالیکه خواهرش مجرده و هرگز

    لحنش با کنایه بود ولی شنیدن حرف بابا دلمو لرزوند فکر کنم دوماهی هست که نمیبینمشون     خودم و مشغول نشون دادم و هیچی بهش نگفتم     _هنوزم نمیری بهشون سر بزنی ؟     نگاهمو گرفتم بالا و زل زدم تو چشماش     _میبینی

      _ما گدا نیستییییم     صدای یه زنی از دور اومد   _محمد طاها کیه مامان جان؟     _هیچکس مادر……اومدن برای کمک 》”     پشت پلکم سوخت ولی به زور اَشکامو نگه داشتم تا نریزه     محمدطاها&     رسیدم به در ساختمون و

        اما الان ……………. با به خطر افتادن جان یزدانش ، حس می کرد الان با تمام وجود طالب همان حسی بود که او را به هول و ولا می انداخت .       صورتش را روی سینه او جا به جا کرد و سر بالا

        حرفم حکم پتکی را داشت که به شیشه ی نازک دلش کوبیدم. لبخندها و شادی ها رفتند و باز غم و تنفر برگشت.   چهره اش خشن و سخت شد و نگاهش دوباره یادم آورد که هنوز هم قاتل برادرش هستم. دست زیر بازویم انداخت و

        آیدا نفسی گرفت … بعد دو بطری آبمیوه ی خنک از بین خریدها بیرون کشید و یکی از آن ها را به شهاب داد .   شهاب بطری خنک را بین انگشتانش چرخاند … و بعد بلاخره لبخندی زد .   – ولی دلم تنگ شده

        -ولی می تونست به حرفم گوش بده و کاری نکنه تا من سنگ روی یخ بشم…     دست ستاره را گرفتم و با فشار اندکی قصد دلداری دادنش را داشتم. -الان تو به خاطر خودت ناراحتی یا حرف مردم…؟!     نگاهم کرد و نمی