با صدایی رمق باخته سعی کردم توضیح بدهم : – می دونم خیلی کمه ، ولی … نگاهم کرد … باز همان لبخندِ نصفه نیمه ی عجیب گوشه ی لب هایش خودنمایی می کرد : – بازم مثل همیشه منو غافلگیر کردی مو آبی ! اصلاً انتظار نداشتم که

  نمی‌دونستم همچین فتیش‌هایی دارم اما برای یه لحظه واقعا از جذابیتش خشکم زد. با دیدنم ابروشو بالا انداخت و به پشتی صندلیش تکیه داد. دست برد و عینکشو برداشت. برای یه لحظه می‌خواستم داد بزنم و بگم دست نگه داره. هنوز از دیدنش سیر نشدم. کاش دوربینم همراهم بود.

– زیاده… آلاله گیج می‌پرسد: – چی؟ امید او را در کنج دیوار گیر می‌اندازد. قد بلندش باعث می‌شد آلاله مجبور باشد سرش را بالا بگیرد. امید گردن کج می‌کند و با حالتی آرام زمزمه می‌کند: – همینا… آلاله از استرس زبانش نمی‌چرخید تا حرفی بزند و کاری کند امید

    مامان لبخندی زد و دستم رو فشرد و با بغض گفت: -انشالله خوشبخت بشن..   صدای دست زدن همه، خیلی یهویی بلند شد و اینقدر بلند بود که نفس رو ترسوند و بچه زد زیر گریه…   همه سریع دست زدن رو قطع کردن و سوگل هول شده

    * * *   از شدت درد و نفس تنگی برخواسته بود ..   توان قورت دادن اب دهانش را نداشت   گوش هایش … پیشانی اش … قفسه سینه اش داشت میسوخت   آوای ضعیفی از حنجره اش بیرون میاید   از صدای ناله اش   هاکان

    #یک_ماه_بعد لباس پوشیده و آماده از اتاق بیرون زدم که با پدرم برخورد کردم.   _ سرخود شدی باوان؟ بی اجازه سرتو میندازی پایین هر قبرستونی دلت کشید میری؟!   چشم در حدقه چرخاندم و پیشانی ام را به در چسباندم. خدای من، دیگر نای مجادله با این

            وارد شرکت شد، هرکسی طوری نگاهش میکرد، شایعه‌ی روابط و زندگی زناشویی‌اش در میان کارمندان پیچیده شده بود، اینکه همسر دومش خیانت کرده و اولینشان هم ناپدید شده!   بماند حرف‌های یک کلاغ و چهل کلاغ، تا زمانی که حورا را پیدا نمیکرد هیچکدام

        -اووم بله.   -من رعنام مادر آرشام اون روز تو مطب همدیگرو دیدیم. شرمنده مزاحم میشم.   -بله درسته… خواهش می‌کنم مراحمید.   -عزیزم راستش زنگ زدم ازت تشکر کنم. یه مدتی بود نسبت به حرف زدن آرشام قطع امید کرده بودم. خجالت آوره اما دیگه

          ستاره با بهت نگاه دخترش کرد. این دختر چرا اینقدر بی حیا بود…؟!   -خاک به سرم تو چرا اینقدر پررو و بی حیایی…؟! من چه کوتاهی تو تربیت تو کردم…؟!     رستا نیشش را باز تر کرد. -کوتاهی از شما نبوده عزیزم، بنده

            خلاصه رمان :   مقدمه طرفِ ما شب نیست صدا با سکوت آشتی نمی‌کند کلمات انتظار می‌کشند من با تو تنها نیستم، هیچ‌کس با هیچ‌کس تنها نیست شب از ستاره‌ها تنهاتر است… طرفِ ما شب نیست چخماق‌ها کنارِ فتیله بی‌طاقتند خشمِ کوچه در مُشتِ

    تا قبل از امروز صداهای زیادی شنیده بودم. بعضی هایشان همان لحظه از یادم رفتند… بعضی های دیگر چند روزی در گوشم زمزمه میشدند…   اما دسته ی سومشان، همان صداهایی بودند که تا ابد در ذهنم حک شده اند.   قطعا صدای آوار شدن عامر روی زمین،

            عصبی‌تر مشتی به روی داشبورد کوبید:   _ نمیدونم کجا و چجوری چه حسی به لاله نشون دادی که حورا گول نقشه‌های مامان رو خورد و رفت اون بلا رو سر همه‌مون آورد…فکر کردی من خوشحالم که حورا نیست؟ تنها کسی که نجاتم داد