مروارید خانم بی حال آب قند میخورد

و کسی قصد داشت مهمان ها را دور کند

هومن و هنگامه بالای سر مادرشان که به سختی نفس می کشید نشسته بودند

و حاج ملک شاهان سرش را میان دستانش گرفته بود

صدای پچ پچ ها تمامی نداشت

چند مرد داراب را به زور از سالن بیرون برده بودند

صدای زجه‌های مروارید خانم را می شنید:

_وای خدا بی آبرو شدیم

وای این چه مصیبتی بود

حاج ملک شاهان عصبی با پا به آینه سفره عقد کوبید

مروارید خانوم نالید :

_خیر نبینی ارسلان چیکار کردی با ما

سرش را میان دستانش گرفت و نالید :

_نه … نه

حالش بدتر از بد بود

تمام بدنش می لرزید احساس میکرد خونریزی دارد

دستش را روی شکمش گذاشت و هق زد که ناگهان بازویش وحشیانه کشیده شد

قبل از اینکه صورت مرد را ببیند مشت محکمش سمت راست صورتش را بی حس کرد و توان از پاهایش گرفت

صدای نعره ی دارای دیوار ها را لرزاند :

_می کشمت آشغال می کشمت

مشت بعدی را زد دلارای احساس کرد استخوان های صورتش نرم شدند

_خراب شدی واسه من ؟

لخت میکنی تو بغل پسرا دلبری میکنی؟

با مشت بعدی خون از بینی‌اش فواره زد

_من امشب زندت بذارم بی ناموسم

ضربه بعدی و دلارای به اینکه بین آن همه آدم هیچ کدام جلو نمی آمدند خندید

_من ازت بگذرم بی شرفم

مشت بعدی را در سرش کوبید

آن قدر محکم که حتی دست خودش هم درد گرفت

کم مانده بود از شدت خشم قلبش بایستد

دلش می‌خواست نفس دخترک را قطع کند اما چنین مرگ راحتی را لایقش نمی دانست

_من خونتو نریزم داراب نیستم

سنگینی نگاه ها را احساس میکرد و همین موضوع خشمش را شدت میداد

آبرویش رفته بود و قصد داشت دلیل آبروریزی را در مقابل چشم همه از بین ببرد

با ضربه اول کمربند دلارای نالید

احساس کرد پوست بازویش همراه کمربند از بدنش جدا شد

داراب رحم نمیکرد

ضربه های بعدی زجر آور تر بود

دستش را روی شکمش گذاشت و به هق هق افتاد

آرام نالید :

_توهم دردت میگیره ؟

گریه اش شدیدتر شد

دلش برای جنین بی گناه کباب بود

بخاطر خودش نه ،بخاطر بچه نالید :

_تو رو خدا نزن

صدایش حتی به گوش داراب هم نرسید

سرش را بالا آورد و با چشمان پر التماس خیره مردی شد که دور تر ایستاده بود

صدایش جان نداشت :

_ک …. کمک