خیره چشمای به خون نشسته اش ، غریدم :

_آره دیوونه شدم …

از اینکه اینجا زندانی شده و نمیتونستم رهایی پیدا کنم جنون وار چنگی به موهای بلندم زدم و درحالیکه با تموم قدرت میکشیدمشون با درد فریاد زدم :

_ببین دیوونه شدم دیوونه ام کردید

اینقدر فشار روحی روانی روم بود
که نمیدونستم دارم چیکار میکنم فقط گیج و منگ دور خودم میچرخیدم و موهامو میکشیدم

دستم به سمت یقه لباسم رفت
و با تموم قدرت کشیدمش که صدای بلند جِر خوردنش توی اتاق پیچید

آراد که تموم مدت با تعجب و چشمای از حدقه دراومده خیره حرکاتم بود با دیدن این حرکتم به سمتم اومد

بازوم رو گرفت و با یه حرکت به آغوشش کشیدم و دستاش بودن که دورم حلقه شد و صدای گرفته اش توی گوشم پیچید

_هیس آروم باش !!

تقلا کردم تا از بغلش بیرون بیام
که این بار دستش روی موهام نشست و آروم شروع کرد به نوازش کردنم

سرم جایی درست روی سینه اش بود
بوی عطر تنش زیر بینی میخورد و باعث شده بود بی اختیار آروم بشم و دست از تقلا بردارم

آروم دستمو گرفت و از بین موهام بیرون کشید و برای ثانیه ای حس کردم گرمی لبهاش روی سرم حس کردم

و همین هم باعث شد
یکباره انرژیم تحلیل بره و چشمام روی هم بیفتن

همونطوری که توی بغلش بودم
آروم آروم کشیدم و به سمت تخت بردم

بی حال روی تخت نشستم
که با صورتی گرفته و اخمای درهم کنارم نشست و آروم پرسید :

_یه سوالی خیلی وقته مغزم رو درگیر کرده

بی حرف و با چشمای بی فروغ خیره اش شدم
تا حرفش رو بزنه

هر چند تقریبا میدونستم چی تو فکر و ذهنش میگذره و میخواد ازم چی بپرسه

زبونی روی لبهاش کشید و با بغض مردونه ای که راحت توی صداش مشخص بود ادامه داد :

_واقعا هیچ وقت دوستم نداشتی و همش برای رسیدن به نقشه هات ای……

با صدای که بخاطر جیغ و دادهام گرفته بود
توی حرفش پریدم و بدون فکر گفتم :

_آره دوست داشتن نبود

خیره چشمای غمگینش شدم و ادامه دادم :

_چون عاشقت بودم

با این حرفم ناباور چندثانیه نگاهش رو توی صورتم چرخوند و با رسیدن به لبام مکثی کرد و دیدم چطور آب دهنش رو به زور قورت داد و با حسرت نگاه ازم دزدید

_مطمعنی عاشقم بودی ؟!
چطور با دونستن اینکه برای هم ممنوعیم بازم تونستی این کارو ب…..

باقی حرف رو نصف و نیمه رها کرد
کلافه و با چشمای به خون نشسته دستی به صورتش کشید

پوزخند تلخی گوشه لبم نشست و بدون هیچ مکثی ، در جوابش بی معطلی گفتم :

_چون انتقامم چیزی نبود که بخاطر این چیزا ازش بگذرم

_انتقام ؟؟
حتی به قیمت از بین بردن و خودت رو غرق گناه کردن ؟!

اون از زندگی من چی میدونست
چی میدونست که اینطوری راحت داشت من رو قضاوت میکرد

دستی به چشمام کشیدم
و بی حوصله لب زدم :

_جای من بودی شاید بدتر از اینام میکردی

از کنارم بلند شد و جدی گفت :

_هیچ وقت حاضر نیستم کسی که هیچ گناهی رو نداره بخاطر انتقام خودم بازی بدم و زندگیش رو به گند بکشم

_درسته حق نداشتم تو رو که از هیچی خبر نداشتی رو وارد بازی بکنم ولی …

تلخ خندیدم و ادامه دادم :

_اشتباه میکنی که خودت رو بی گناه میدونی چون تو گناهکاری میدونی چرا ؟؟ چون پسر اونایی این خودش بزرگترین گناه توعه

خیره چشمام شد
و بعد از مکثی یکدفعه سوالی پرسید که باعث شد نفسم بگیره و خشکم بزنه

_الان خوشحالی ؟؟

_چی ؟؟

_میگم الان خوشحالی که انتقامت رو گرفتی و زهرت رو بهمون ریختی ؟؟

بی حرف فقط و فقط نگاهش کردم
چون در واقع چیزی برای گفتن نداشتم
هیچ چیز …..

فقط میدونستم به اون چیزی که توی ذهنم بود نرسیدم و یه طورایی حس میکردم اونی که بازی رو باخته در واقع اونا نیستن و منم !!

آره من بودم
منی که حالا با یه قبل تیکه و پاره و…یه بچه ای که داشت توی وجودم رشد میکرد و بزرگ میشد تنها مونده بودم

بچه ای که حتی پدرش هم از وجودش خبر نداشت و معلوم نبود توی دنیای تاریک و سیاهی که من داشتم قراره چطور بزرگ شه و زندگی کنه

نمیدونم چند دقیقه توی سکوت خیره اش شدم
که عصبی سری تکون داد و گفت :

_چیه جوابی نداری نه ؟؟

شونه ای بالا انداخت و درحالیکه انگار داره با خودش حرف میزنه ادامه داد :

_معلومه که خوشحالی …این چه سوالیه که من دارم میپرسم

خواست از اتاق بیرون بره
که لبهای ترک خورده ام رو تکونی دادم و با صدایی که از ته چاه بیرون میومد زمزمه کردم :

_نیستم !!

قدماش از حرکت ایستاد
که شجاعت پیدا کردنم و با غم ادامه دادم :

_آره درست شنیدی خوشحال نیستم ولی اگه صدبار هم دنیا به عقب برگرده بازم همین کارو میکنم چون اونا باید زجری که من کشیدم رو بکشن

سرش کج شد
از پشت سرش خیره نیم رخش شدم
که با غم مردونه ای که صداش رو دورگه کرده بود گفت :

_خوبه ولی بدون به جز اونا ، منم نابود کردی منی که حاضر بودم بخاطر تو حتی جونمم بدم

پشت بند این حرف
با چند قدم بلند از اتاق بیرون رفت و درو بهم کوبید