با کنجکاوی پوشه رو توی دستم جابجا کردم و گفتم:

-اِ راستی..چیه این؟..

قبل از اینکه سورن بتونه چیزی بگه و بدون اجازه، پوشه رو باز کردم و نگاهی به داخلش انداختم….

با هر برگه ای که می خوندم چشم هام گردتر میشد و نگاهم بهت زده تر…

نمی تونستم چیزی که می خوندم رو باور کنم..

متحیر چرخیدم سمتش و بهت زده صداش کردم:

-سورن!..

لبخند روی لبش بود و زیر لب گفت:

-وروجک فضول..

زبونم رو روی لبم کشیدم و بی توجه به حرفش گفتم:

-سورن..اینا چیه؟..واقعیه؟!..

چشم هام رو تا ته باز کرده بودم و گوش هام تیز شده بود تا جوابش رو بشنوم و مطمئن بشم…

از حرکت کوچک سرش، متوجه شدم نیم نگاهِ کوتاهی بهم انداخت…

خیره خیره و بدون پلک زدن داشتم نگاهش می کردم که سرش رو به تایید تکون داد…

انگار یک چیزی توی دلم منفجر شد و پوشه و برگه های توی دستم رو ول کردم روی پام و بعد فقط صدای جیغ هایی که میزدم تو ماشین پیچید…..

بی توجه به سورن، دست هام رو بهم می کوبیدم و از ته گلو جیغ میزدم و می خندیدم…

سورن هول کرده بود و حتی متوجه ترمز کوچکی که گرفت شدم و انگار سریع فهمید وسط خیابونه که دوباره به راهش ادامه داد….

کمی جلوتر ماشین رو کشید کنار خیابون و ایستاد و چرخید طرفم…

صدای متعجب و بهت زده ش رو وسط جیغ هام می شنیدم:

-پرند..پرندجان..چیکار میکنی عزیزم..پرند..

دست هام رو مشت کردم و چرخیدم طرفش و با چشم هایی که می دونستم برق میزنه و با ذوق و جیغ گفتم:

-سورن..سورن باورم نمیشه..تو چیکار کردی..وای خدایا..سورن…

صدای خنده ی از ته دلش بلند شد و دست هاش رو اورد جلو و مشت هام رو توی دست هاش گرفت و سعی می کرد کنترلم کنه اما نمی تونست…..

دست هام رو محکم تر گرفت و با خنده گفت:

-عزیزم..عزیزدلم همه دارن نگاهمون میکنن..اروم باش..پرند چی شدی تو…

با احساس تنگی نفس، بالاخره دست از جیغ زدن برداشتم و با چشم هایی گشاد شده به سورن نگاه کردم و بریده بریده گفتم:

-سو..سورن..اس..اسپری..

با هول دست هام رو ول کرد و گفت:

-کجاست؟!..کجاست؟..

-تو..کیف..کیفم..

دستپاچه خم شد و کیفم رو که وسط کولی بازی هام افتاده بود پایین پام رو برداشت و سریع اسپری ام رو پیدا کرد….

با هول گرفت جلوی دهنم و با نگرانی گفت:

-باز کن..دهنتو باز کن..

با عجله چند پاف تو دهنم خالی کرد و اسپری رو عقب کشید…

چشم هام رو بستم و چند نفس عمیق پشت سر هم کشیدم…

سورن دوباره دست هام رو توی دست هاش گرفت و صدای نفس های عمیقش که هم گام با من می کشید تو ماشین پیچید….

حالم که کمی جا اومد، لای چشم هام رو باز کردم و نگاهم که به سورن افتاد دوباره زدم زیر خنده…

چشم های سورن گرد شد و با نگرانی گفت:

-اروم..اروم باش..جون سورن اروم..سکته کردم اروم بگیر…

دست هاش رو فشردم و اروم خنده ام رو جمع کردم و با لبخندی که روی لبم مونده بود نگاهش کردم….

با ارامش و خیلی اهسته لب زدم:

-خوبم..نگران نباش..

چشم هاش رو بست و نفس عمیق و اسوده ای کشید و گفت:

-داشتی میکشتی منو..

لبم رو گزیدم و با ذوق گفتم:

-سورن..یه بار دیگه بگو..اون برگه ها واقعی بود؟..

نگاهش رو توی چشم هام دوخت و با لبخنده عمیقی سرش رو تکون داد:

-اره عزیزم..

اروم تر از قبل زدم زیر خنده و با شوق گفتم:

-وای خدا..باورم نمیشه..سورن..

سورن هم دوباره خندید و با چشم هایی که برق میزد گفت:

-فکر نمی کردم اینقدر خوشحال بشی وگرنه زودتر بهت می گفتم…

-مگه میشه خوشحال نشم..به مامان گفتی؟..

-نه..می خواستم اول به تو بگم..با هم بهش میگیم..

سرم رو تکون دادم و با ذوق چرخیدم و دوباره پوشه رو باز کردم…

مدارک دندان پزشکیش داخلش بود که از تهران گرفته بود…

همینطور نامه و مجوز باز کردن مطب..اون هم کجا؟!..

طبق این برگه ها، سورن قرار بود اینجا مطب دندان پزشکیش رو باز کنه…

و این یعنی قرار بود اینجا بمونه..

روی پا بند نبودم و از خوشحالی نمی دونستم چکار کنم..

دلم می خواست دوباره جیغ و داد راه بندازم و هیجانم رو تخلیه کنم اما دیگه نمیشد…

برگه ها رو مرتب کردم و دوباره داخل پوشه گذاشتم و دادم دست سورن…

با خنده ازم گرفت و پوشه رو انداخت روی صندلی عقب و درحالی که دوباره ماشین رو راه می انداخت گفت:

-سورپرایزمو خراب کردی..

دست هام رو کوبیدم بهم و با ذوق گفتم:

-همین الانم سورپرایز شدم..فکرشم نمی کردم برای همیشه بخواهی بیایی اینجا…

انگشت هام رو توی هم قفل کردم و گرفتم زیر چونه ام و سرم رو چرخوندم طرفش و ادامه دادم:

-چی شد به فکر باز کردن مطب افتادی؟..

لبخندی زد و با حسی زیبا و از ته دل گفت:

-از بچگی ارزوم دندان پزشکی بود..وقتی مدرکش رو گرفتم و دانشگاهم تموم شد، شاهین افتاد تو زندگیمون و فرصت نکردم ادامه بدم..الان دیگه وقتش بود که به ارزوم برسم…..

-چه کار خوبی کردی..چقدر برات خوشحال شدم سورن..خدارو شکر…

لبخندش عمیق تر شد و سرش رو تکون داد:

-خودمم خیلی خوشحالم..دارم به ارزوی بچگیم میرسم..

با فکری که یهو تو سرم جرقه زد، چشم هام گرد شد و گفتم:

-سورن به سوگل چی گفتی؟..مشکلی نداشت با اومدنت به اینجا؟…

احساس کردم از زیر عینک کمی اخم هاش توی هم رفت اما لبخندش رو حفظ کرد و گفت:

-باهاش صحبت کردم..به سختی تونستم راضیش کنم..چند روز مدام باهم بحث داشتیم…

نیم نگاهی بهم انداخت و با لحنی متفاوت گفت:

-اما اونم متوجه شد باید جایی باشم که از ته دل خوشحالم..

دلم از حرف و لحنش لرزید و نگاهم رو دزدیدم تا متوجه ی ذوق و خوشحالیم نشه…

چقدر حرف هاش بی پرواتر و دلنشین تر شده بود..باورم نمیشد این همون سورن بود که بدون هیچ حرفی گذاشت رفت و هیچ خبری ازش نداشتم….

یه جوری وانمود کردم که انگار متوجه ی منظورش نشدم و گفتم:

-حتما خیلی ناراحت شده..

-بهش قول دادم تند تند برم بهش سر بزنم که زیاد دلتنگ نشه..تازه ازم قول گرفته واسه زایمانش حتما اونجا باشم و شمارو هم با خودم ببرم….

-حتما..چرا که نه..دلمم براش تنگ شده..خیلی دوست داشتنیه…

-اتفاقا اونم همین نظر رو نسبت به تو داره..

خندیدم و مهربون گفتم:

-از بس خودش مهربون و گله همه رو خوب میبینه..

بی حرف و با لبخند سرش رو تکون داد و منم برای چند لحظه سکوت کردم…

اما انقدر هیجان داشتم که نمی تونستم ساکت بمونم..

دوباره چرخیدم طرفش و با ذوق گفتم:

-خب..الان برنامه چیه..کجا قراره مطبت رو راه بندازی؟..

-توی این مورد خیلی روی کمکت حساب باز کردم..

-حتما حتما..هرکاری از دستم بربیاد انجام میدم..چیکار قراره بکنیم؟…

زبونش رو روی لبش کشید و شونه بالا انداخت:

-باید دنبال یه جا باشیم برای مکان مطب..اگه تو یک ساختمان پزشکی باشه خیلی بهتره و چون اوایل کارمه میتونه بیشتر بهم کمک کنه….

لب هام رو به نشونه ی فکر کردن جمع کردم و با مکث گفتم:

-اره فکر خوبیه..کیان اشنا زیاد داره..به اونم بگم پرس و جو کنه؟…

-ممنون میشم..

-خودمونم عصرا که من بیکارم میگردیم، شاید جایی رو پیدا کردیم…

-قراره حسابی بهت زحمت بدم..

-این چه حرفیه..من از خدامه..خیلیم خوشحال میشم بهت کمک کنم…

قبل از اینکه بتونه چیزی بگه، متوجه ی خیابون شدم و سریع گفتم:

-اِ چهارراه رو رد نکنی..باید بپیچی چپ..

-حواسم هست..شما رو به غذای خوشمزه میرسونم نگران نباش…

خندیدم و با ذوق گفتم:

-الان این غذا یه مزه ی دیگه داره..