×××

آوا*

دنبالش کشیده شدم و حرصی گفتم:

_چرا نمیفهمی منم بایــــد بیام!

دکمه پیراهنش و بست و سرش سمتم برگردوند

_آوا بس کن… نه حوصله دارم نه خوشم میاد یه چیز و چند بار تکرار کنم

_چرا نباید بیام؟

_یه نگاه به شکمت بنداز… شاید زیاد معلوم نباشه و یه رهگذر ببینت فکر کنه فقط یکم شکم گنده داری اما جاوید جز آدمای رهگذر نیست… تو نگاه اول نفهمه بارداری تو نگاه دومش صد در صد میفهمه!

داشت میرفت سمت در که پیراهنش و از پشت چنگ زدم

_تو که از خداته اون بفهمه تا بیاد پی منو من برم باهاش!

سمتم برگشت چشماش و محکم باز و بسه کرد

_اتفافا بلعکس… خودتم اینو میدونی صد بارم توضیحش و دادم… من صلاح تورو میخوام

جاوید تو وضعیت الان بفهمه بارداری فکرش یک صدمم نمیره که بچه بچه ی اون باشه فکر میکنه بچه ی منه!… تو هم که فعلا قصد نداری به جاوید چیزی بگی و تصمیمی نگرفتی!

این جوری دیگه هیچ وقت سمتت نمیاد با فکر این که بچه ی تو شکمت مال منه

پیراهنش و ول کردم‌ و تو صورتش خیره شدم و نیشخند تلخی زدم

_شاید باهوش باشی ولی جاوید و من می‌شناسم

خودخواه… خیلیم خودخواه… حتی با این که الان چند روزی میشه ژیلا رو طلاق داده خبری ازم‌ نگرفته حتی از سیاوش… اون چه فکر کنه من از تو باردارم یا نه نمیاد دیگه سمتم!… شاید فقط وقتی خواستار من بشه که بفهمه ازش حاملم! شاید فقط بچش و بخواد اصلا…‌ وَ من هیج کدوم این گزینه هارو نمیخوام… فرزان میخوام باهات بیام!

میخوام منم مادرتون و ببینم!… میخوام با چشمای خودم ببینم نتیجه دروغ به بچه هاشو بزار بیام!

من بیشتر از هر کس دیگه الان نیاز دارم اون زن و ببینم تا شاید بتونم درست تصمیم بگیرم!… برام مهم نیست و برام اهمیتی نداره جاوید فکر کنه از تو حاملم… چون اگه تصمیم بگیرم با تو باشم دیگه نیازی نیست هیچ وقت بهش بگم تا زمانی که خودش بفهمه… اگرم تصمیم‌ بگیرم واقعیت و بهش بگم دیگه مهم نیست اون چی فکر میکنه میخوام بیام!

با مکث نگاهش و از تو صورتم گرفت و پوفی کشید و خیره به در و دیوارا شد و گفت:

_احساس میکنم وقتی باهام حرف میزنی طوری که نمیدونم چطوری دو تا گوش مخملی رو سرم میزاری

از جملش که معنیش میشد خرش میکنم لبم و گاز گرفتم تا نخندم که نگاهش و بهم داد و ادامه داد

_تا نیم ساعت دیگه تو ماشین حاضر و آماده و چمدون بسته بودی بودی… نبودی من اهمیتی نمیدم راهم و میگیرم میرم!

چشمام گرد شد و تند گفتم:

_تو نیم ساعت چی جوری هم وسیله جمع کنم هم آماده شم؟

_این دیگه مشکل تو

کم نیاوردم

_نه اتفاقا مشکل تو… من لباس و وسایلم و نیارم تو مجبور میشی اونجا پول خرج کنی بری دوباره بخری

چند لحظه خیره تو صورتم پلک زد و بعد نگاهش و ازم گرفت و سری به چپ و راست تکون داد و بدون هیچ حرفی از در خارج شد… خوب میدونستم الان تو ذهنش داره به آلودگی صوتی نسبتم میده و از این اسم لبخندی رو لبم اومد اما با یاد اون نیم ساعت و این که فرزان واقعا شوخی نداره سریع به خودم اومدم و از اتاق فرزان بیرون زدم تا وسایلم و جمع کنم!

×××

با تکون خوردن کتفم چشمام و باز کردم و با قیافه فرزان مواجه شدم که اشاره ای به بیرون کرد

_پیاده شو رسیدیم

تو خواب و بیداری به قدری هول شدم که اصلا حواسم نبود تو ماشینم و سرم و طوری سمت پنجره ماشین برگردوندم که پیشونیم برخورد کرد به شیشه و آخم هوا رفت

وَ صدای فرزان سرزنشگرانه بلند شد

_چیکار میکنی تو با خودت… داری مادر میشی ولی هنوز خودت بچه ای

دستم و رو پیشونیم گذاشتم و مشغول ماساژ دادنش شدم و خیره شدم به روبه روم و با سر در هتل مواجه شدم!… اخمی کردم و توپیدم

_من و مسخره کردی این همه راه کوبیدیم اومدیم شیراز دیدن مادرت… الان اومدی هتل!؟