به یکباره دستاش رها شد و من از جلوی دیدش دور شدم پله ها رو بالا رفتم و خودمو به اتاقم رسوندم

چرا زندگی تموم نمیشه کاش زمان به عقب برمیگشت و پیشنهاد این آدم قبول نمیکردم
گاهی آدم توی زندگی از سر اجبار یا ناخواسته یاندونسته تصمیماتی می‌گیره که دیگه هیچوقت راه جبرانی براشون نیست و من درست توی همچین موقعیتی بودم

دلم نمیخواست روی اون تخت بخوابم چندین و چند بار روی اون با اون مرد خوابیده بودم و اون از من لذت برده بود روی کف اتاق دراز کشیدم خودمو بغل کردم

احساس تنهایی می‌کردم احساس پوچی می‌کردم حس خیلی بدی داشتم با صدای زنگ خونه از جام تکون نخوردم چه فرقی می کرد کی به اینجا آمده مگه من توی این خونه آدم به حساب می آمدم؟

من یه وسیله بودم یه چیزی که هامون خریده بودم اینجا ازش نگهداری کنه و ازم استفاده می کرد

همونجا گوشه اتاق دراز کشیدم و حتی ذره ای به خودم زحمت ندارم تا تکون بخورم

گریه ام نمیومد نمی تونستم گریه کنم فقط به یه جا زل زده بودم اما وقتی سر و صداها بالا گرفت از صداهاشون تازه تشخیص دادم که پدر و مادر گیتی اومدن

دیگه بدتر دیگه نمیخواستم حتی ببینمشون اون زن از من دل خوشی نداشت ازش ناراحت نبودم بهش حق میدادم دخترش توی این خونه بود من یه دختر جوون که اسباب عشق و حال دامادش و فراهم می‌کردم

دیگه بدتر دیگه نمیخواستم حتی ببینمشون اون زن از من دل خوشی نداشت ازش ناراحت نبودم بهش حق میدادم دخترش توی این خونه بود من یه دختر جوون که اسباب عشق و حال دامادش و فراهم می‌کردم

من اینجا زیادی بودم اگه مادرمنم بود همین حال داشت و ناراحت می‌شد کمی که گذشت انگار صداها به اتاق من نزدیکتر می شدن

کمی جا خوردم صدای دادو فریاد بود اما تا بخوام به خودم بیام در اتاق باز شد و اون زن همراه هامونی که عصبی بود وارد اتاقم شدن
زنی که خیلی آراسته و به خودش رسیده بود و با کلاس بود با عصبانیتی که ازش انتظار نمی‌رفت به سمتم حمله کرد و خم شد لباس منو طوری کشید که توی تنم پاره شد

_تو اومدی اینجا که زندگی دختر منو خراب کنی؟
تویه هر جایی توی پاپتی میخوای زن این آدم بشی اونم وقتی که دختر من زنشه ؟
میکشمت روزگارتو سیاه می کنم

از حرفاش سر در نمی آوردم این زن از کجا فهمیده بود؟

وقتی هامون اونو به زور از من جدا کرد جلوی روش ایستاد و گفت

_ این حرفا چیه که می زنید این دختر چه گناهی کرده چرا بهش حمله می کنی خانم فخری من به شما همیشه احترام خاصی قائل بودم بزارین احتراما سرجاشون بمونه

اما اون زن که الان فهمیده بودم فامیلیش فخریه با داده بلندتری گفت _میفهمی چی میگی یا دخترمو از این جا میبرم یا اینکه این دختر و از این خونه بیرون می کنی فهمیدی نمیخوام این دختر توی این خونه باشه!

تا به حال هامون و اینقدر عصبانی ندیده بودم به قدری عصبی بود که احساس می کردم از چشماش هر لحظه ممکنه خون بیرون بزنه
جلوی اون زن قد علم کرد و گفت

_ ببین خانم محترم من تمام زندگیمو باختم تا دخترتو رو بدست بیارم خانوادمو دوستام شغلمو هر چیزی که برام مهم بود و کنار گذاشتم تا فقط با گیتی باشم اگر الان اون روی تخت خوابه تقصیر من نیست من مسبب اون اتفاق نیستم

درسته دختر شماست اما عشق منم هست هر وقت که من بمیرم اون موقع میتونی اون و از این خونه ببری
ودرمورد اینکه بخوام چطور زندگی کنم باکی زندگی کنم مجبور نیستم به شما حساب پس بدم میفهمین حالا هم از خونه من برین بیرون خواهش می کنم….
نمیخوام بیشتر از این این بی احترامی بشه.

توفی جلوی پای من انداخت و گفت
_تو فقط یه اسباب بازی هستی
داره باهات بازی میکنه و خدا میدونه چندمین نفری هستی که به این خونه میاد و باهاش بازی میشه
اما اینو بدون بلایی به سرت میارم که مرغای آسمون به حالت گریه کنن…

یا از این خونه برو یا این آدم راضی کن که دختر رو بهم پس بده فهمیدی چی گفتم ؟

حرفاشو زد و از اتاق بیرون رفت ترسیده به دیوار چسبیده بودم لباسم پاره شده بود از ترس میلرزیدم هامون به سمتم چرخید و همونطور عصبانی روبروم ایستاد و پرسید

_حالت خوبه ؟
انتظار داشت الان حالم خوب باشه هیچی نگفتم از کنارش گذشتم و به سمت حمام رفتم باید یه جای خلوت پیدا می کردم تا اونجا زار بزنم .