آلپ‌ارسلان قدم اول را سمت بچه برداشت

دلارای آب دهنش را فرو داد

شک نداشت او بی توجه به دخترشان راه خودش را ادامه می‌دهد اما اینطور نشد

بالای سر هاوژین ایستاد و همانطور که موبایل را با یک دست گرفته بود با دست دیگر زیربغل هاوژین را گرفت و روی هوا بلندش کرد

_ چه سوالایی میپرسی هنگامه

از کجا بدونم بچه‌ی کیه؟

اومدم خارج بزام بچم مقیم اینجا بشه!

هاوژین را از بازویش بالا گرفت و ادامه داد

_ قطع کن بعدا بهت زنگ می‌زنم

منتظر حرفی از او نماند

تماس را قطع کرد و موبایل را در جیبش فرستاد

با اخم به بچه زل زد

موهایش را با حالت بانمکی بسته بودند و چشمان آبی رنگش سرخ بود

دستش را زیر چانه اش کشید و صدای جیغ بچه بلند تر شد

عصبی پوف کشید و همانطور که بچه را زیر بغلش می‌زد به جمیله ناسزا گفت

هم زمان رو به یکی از بادیگارد ها که مشغول جابه جایی صندلی ها بود غرید

_ من هي والدة هذا الطفل؟

( مادرش کیه؟)

صابر ایستاد و نگاهی به هاوژین انداخت

دخترک با ان لپ های آویزان شبیه به نقاشی بود

_ واحدة من الفتيات سیدی ، وصل جديد

( یکی از دخترا آقا ، جدید اومده)

هاوژین دیگر هق هق نمیکرد

خسته از اشک ریختن سرش را روی شانه آلپ‌ارسلان گذاشت و بغض کرده دلارای را صدا زد

_ مَه‌مَه

ارسلان معذب اخم کرد

در عمرش بچه ای را در آغوش نکشیده بود

_ اين والدته؟

(مادرش کجاست؟)

صابر نگاهی به اطراف انداخت و سر تکان داد

_ لا اعرف سيدي

(نمیدونم آقا )

با اشتیاق نیشش باز شد و یک قدم جلو آمد

_ هل علي أن أحضنه؟ سوف أجد والده

(میخواید من بغلش کنم؟ مادرش رو پیدا می‌کنم)

هاوژین با درد سرش را در گردن آلپ‌ارسلان فرو برد و نامفهوم غرغر کرد

آلپ‌ارسلان دستش را محکم تر دور کمر دخترک حلقه کرد

ناخواسته لبش کش آمد

بچه‌ی یک ساله چطور شکم داشت؟!

به صابر اعتماد داشت اما پسرک سر به هوا و شیطان بود

پسر ۱۶ ساله ای که از ۹ سالگی در کلاب بزرگ شده بود

خانواده ای نداشت و آلپ‌ارسلان تنها به دو دلیل پذیرفتش!

اول هیکل بزرگش که از همان بچگی مطمئن بود میتواند نگهبانی دهد و دوم اینکه دستش کج نبود

برای او که اکثر اوقات در کشورهای دیگر بود همچین افرادی غنیمت به شمار می آمدند!

بچه را سمتش دراز کرد

بچه ی مردم به او ربطی نداشت

پسرک خودش در ناکجا آباد همراه دلارای بزرگ میشد و او حتی نمیدانست چه شکلی‌ست

حسی بد سراسر وجودش را گرفت اما به روی خودش نیاورد

با اطمینان از اینکه صابر فارسی نمی‌داند غرید :

_ گور بابای دلی و توله‌اش!

گفت و خبر نداشت دختری در چند متری چطور صدای شکستن قلبش را شنید!

صابر با نیش باز گونه ی هاوژین را زیر انگشتانش گرفت و لپش را کشید

_ سمین!

(تُپلو!)

هاوژین با بدعنقی جیغ کشید

دردش نگرفته بود اما دختر آلپ‌ارسلان بود!

صابر بلندتر خندید و اخم آلپ‌ارسلان عمیق شد

_ هذا الطفل ليس لديه أعصاب!

(اعصاب نداره این بچه!)

آلپ‌ارسلان از میان دستان صابر بیرون کشیدش و سمت آسانسور رفت

_ لست منزعجًا. قل لأمه أن تصعد إلى الطابق العلوي وتلتقطه مني!

(لارم نکرده . بگو مادرش بیاد بالا از من تحویل بگیرش!)

سوار آسانسور شد و دکمه را فشرد

دخترک در آینه به خودش خندید و صداهای عجیب غریب درآورد

در آیینه خیره اش شد

چشمان زیبایی داشت

چشمان مروارید هم همین رنگ خاص را داشت

هاوژین ناگهان دستش را روی آیینه کوبید و جیغ کشید

به سرعت عقب گرفتش و از آسانسور بیرون آمد

با خودش هم دعوا داشت!

هر دو اخم داشتند!

دخترک از او هم بی اعصاب تر بود

وارد اتاق شد و در را بست

سال ها در این اتاق زندگی کرده بود

همان سال هایی که حاج ملک‌شاهان طردش کرد و او را به غربت فرستاد تا آبرویش حفظ شود!

تلخ پوزخند زد و گوشه تخت نشست

دلش نمی‌خواست دخترک را از آغوشش بیرون بیاورد

به قول صابر تپل و بانمک بود اما حوصله نداشت

مسیری طولانی آمده بودند و خسته بود

بچه را روی تخت گذاشت و بی توجه به غرغرهایش سمت حمام رفت

چه اهمیتی داشت کودکی را روی تخت رها کرده بود؟

با خیال راحت دوش گرفت و صورتش را شیو کرد

خواست برهنه از حمام خارج شود اما یاد دختربچه افتاد

زیرلب ناسزایی گفت و حوله ای دور کمرش بست

از حمام که بیرون زد خیره هاوژین ماند

سینه خیز خودش را به لبه تخت رسانده بود

دستش را به پتو گرفت و خودش را جلوتر کشید

زیر بدنش خالی شد و سقوط کرد اما قبل از برخورد به زمین آلپ‌ارسلان خودش را با دو قدم بلند به او رساند و در هوا بغلش کرد

هاوژین جیغ کشید و دوباره شروع به گریه کرد

آلپ‌ارسلان با اخم روی تخت پرتش کرد

مطمئن بود دردش نگرفته اما دوباره به نشان اعتراض جیغ کشید

صورتش در هم فرو رفت

با اعصابی خراب پوف کشید

دستمال سفید رنگی از روی میز چنگ زد و دست های کوچک بچه را گرفت

زخم روی چانه‌اش را تمیز کرد و میان جیغ هایش غرید

_ ننه‌ات جیغ جیغو بوده یا بابات که این از آب دراومدی توله؟ ببند دهنتو سرم درد گرفت

هاوژین بلند تر جیغ کشید و آلپ‌ارسلان بعد از پرت کردن دستمال در سطل آشغال هدفونش را برداشت و روی گوش هایش گذاشت

سیگاری برای خودش آتش زد و پاهایش را روی میز گذاشت

چشمانش را بست

پسرک او کجا بود؟

او چه عادت هایی داشت؟

جیغ می‌کشید؟

بداخلاق بود؟

چشمانش چه رنگی بودند؟

هنوز هم طبق گفته های دکتر سونوگرافی تپل بود؟

خوب غذا میخورد؟

اصلا بچه به این سن غذا خور بود یا نه؟

پوزخند زد

شاید وقتی مادر بچه برای تحویل گرفتنش می آمد این سوال را می‌پرسید!