دلارای بی مکث سمت بچه خم شد

آلپ‌ارسلان زودتر از او هاوژین را در آغوش کشید و غرید

_ این شکلی قراره بیای دخترحاجی؟

دلارای گیج نگاهی به خودش انداخت که حتی لباس زیر هم به تن نداشت و دکمه های پیراهن ارسلان باز بود

آهی کشید و سمت تراس دوید

شلوارش را به پا کرد و دکمه های پیراهن مردانه را یک در میان بست

سوار ماشین که شد زمزمه کرد

_ بدش من … تو رانندگی کن

ارسلان لب هایش را به موهای هاوژین چسباند

_ داره می‌سوزه

دلارای بچه را از او گرفت

سعی کرد دلداری دهد و خودش را قانع کند اما صدایش می‌لرزید

_ خوب می‌شه … بچه‌ست ، سرما می‌خوره

ارسلان جوابش را نداد

دستی پشت گردنش کشید و دلارای بغض کرده لب زد

_ تقصیر توعه!

بهت گفتم بچه تنهاست … گفتی خوابیده!

آلپ‌ارسلان چپ چپ نگاهش کرد و با خشم سر تکان داد تا حرفی نزند

دلارای دست داغ دخترک را به لب هایش چسباند

از شدت نگرانی نمی‌دانست چه می‌گوید…

_ ازم جداش کردی! تا حالا اینقدر ازم دور نمونده بود

حالا دلت خنک شد؟

ارسلان پشت چراغ قرمز پایش را روی ترمز کوبید و غرید

_ بسه

دلارای نگاه دلخورش را گرفت و آه کشید

زیر شکمش درد می‌پیچید و دست هایش یخ زده بود

آلپ‌ارسلان جلوی بیمارستان ایستاد و از ماشین پیاده شد

دلارای زودتر از او بچه به بغل سمت در دوید که دستی دور کمر هاوژین پیچید و او را از آغوشش بیرون کشید

اعتراض نکرد

در این وضعیت خودش را هم به سختی راه می‌برد

ارسلان بچه را روی تخت گذاشت و شروع به توضیح دادن به زبان عربی کرد

دکتر جوابش را داد و همانطور که بچه را معاینه میکرد چیزی پرسید

آنقدر تند که دلارای چیزی از حرف هایش نفهمید

آرام زمزمه کرد

_ چی گفت

ارسلان جوابش را نداد ، در عوض جمله ای به عربی به پرستار گفت

دلارای غمگین به دیوار تکیه داد و خیره‌اشان شد

نیم ساعت بعد که تب بچه پایین آمد بالاخرل توانست نفس راحتی بکشد

تمام مدت ارسلان با دکتر و پرستارها صحبت می‌کرد و او جز چندین کلمه از میان حرف هایشان چیزی نفهمیده بود

بالاخره هاوژین با تمام شدن سرم ، صدایش در آمد

بی حال زیر گریه زد و دلارای را صدا کرد

_ ماما

غمگین جلو رفت

_ جانِ مامان

انگار پرستار تازه متوجهش شد

ارسلان حرفی زد و اینبار دلارای هم مفهومش را فهمید

تشکر کرده بود

زن سوزن سرم را کشید و آلپ‌ارسلان بچه را در آغوش گرفت

_ چرا بلندش میکنی؟

_ باید آزمایش بده

_ مگه نگفت سرماخورده؟

ازمایش چرا؟