تشکر کردیم و سورن کاور لباس رو برداشت و همه از مغازه بیرون رفتیم…

خودم رو به سورن رسوندم و دوباره صداش کردم که با تحکم گفت:

-حرف نباشه..

لب برچیدم که با لحن ملایمتری گفت:

-بعدا حرف می زنیم..

سرم رو تکون دادم و سامیار که معلوم بود حسابی خسته و کلافه شده گفت:

-انشالله که دیگه تموم شد؟!..

لبم رو گزیدم و عسل گفت:

-وای نه..هنوز کیف و کفش پرند مونده..ما هم خرید داریم…

سامیار چشم غره ای بهش رفت و با حرص گفت:

-هیچی دیگه..بگین حالا حالاها علاف این مغازه و اون مغازه هستیم…

با خجالت گفتم:

-اگه خسته شدین بقیه خریدارو فردا انجام میدیم..بریم خونه دیگه…

سوگل یک دستش رو دور بازوی سامیار حلقه کرد و با اون یکی دستش هم روی همون بازوش رو نوازش کرد و گفت:

-نه وقت کمه..

بعد لبخندی به شوهرش زد که با همون حرکت دست های سوگل و لبخندش، اخم هاش از هم باز شد و سرش رو به تایید تکون داد….

چقدر خوب شوهرش رو بلد بود و با دو تا حرکت ساده می تونست نظرش رو جلب کنه…

خیلی رابطه بینشون رو دوست داشتم..

یکی اخمو و خشن و بدخلق، اون یکی مهربون و پر از ناز و زنانگی…

#پارت۱۹۰۸

انقدر خوب همدیگه رو بلد بودن که کاملا مکمل هم شده بودن…

از دیدن رابطه بینشون و رفتارشون با همدیگه خیلی لذت می بردم…

با لبخند نگاه ازشون گرفتم و سامان گفت:

-طبقه پایین یه کافه بود..نظرتون چیه بریم یه چیزی بخوریم و یکم استراحت کنیم بعد دوباره ادامه بدیم؟….

بین هممون نگاهی رد و بدل شد و بعد موافقت کردیم…

سورن دستش رو پشت کمرم گذاشت و همه رفتیم سمت پله برقی…

سوگل همینطور که گوشیش رو از داخل کیفش درمیاورد، با نگرانی گفت:

-یه زنگ بزنم ببینم نفس چطوره..امیدوارم مامان اینارو اذیت نکرده باشه…

نفس رو خونه پیش مامان و فاطمه خانم گذاشته بودیم..

از پله ها پایین رفتیم و سوگل مشغول حرف زدن با مادرشوهرش شد…

تماس رو که قطع کرد سامیار گفت:

-چی گفت؟..نفس خوب بود؟!..

سوگل لبخندی زد و گفت:

-اره..مامان گفت خوابیده..

سامیار خیالش راحت شد و سرش رو تکون داد..

یکی یکی وارد کافه شدیم و با خستگی روی صندلی های پشت یک میز بزرگ نشستیم…

با اینکه هنوز کلی خرید داشتیم اما از همین الان خیلی خسته شده بودیم و به این انتراک نیاز داشتیم تا بتونیم راحت بقیه خریدهامون رو انجام بدیم….

#پارت۱۹۰۹

=============================

با صدای ایفون از روی مبل بلند شدم و رو به مامان که از اشپزخونه بیرون اومده بود گفتم:

-من باز می کنم..

سرش رو تکون داد و برگشت داخل اشپزخونه و من هم رفتم سمت ایفون و گوشی رو برداشتم:

-کیه؟!..

صدای محکم و با ابهتش تو گوشم پیچید:

-باز کن..

دلم لرزید و گوشی به دست خشکم زد..

چشم هام گرد شده بود و انگار توان حرکت کردن رو از دست داده بودم…

وقتی دید در رو باز نکردم، محکم تر و با خشم گفت:

-مگه با تو نیستم دخترجان..درو باز کن..

با ترس و تته پته کنان گفتم:

-چ..چشم..

سریع شاسی ایفون رو زدم و با دهن خشک شده گفتم:

-بفر..بفرمایید داخل..

جواب نداد و من گوشی رو سر جاش گذاشتم و دویدم سمت اشپزخونه و با وحشت مامان رو صدا کردم….

انقدر صدام ترسون و با لرز بود که مامان با نگرانی و متعجب اومد سمتم و گفت:

-چی شده؟..چرا اینقدر ترسیدی؟..کی بود؟!…

اب دهنم رو بلعیدم و با وحشت نالیدم:

-اقاجون اومده..